Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Αξιολόγηση και θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου Κλινικά
• Μέρος 2 Χρησιμοποιώντας διαγνωστικές εξετάσεις για τον προσδιορισμό του σταδίου του καρκίνου

Σε αυτό το άρθρο: Αξιολογήστε και θεραπεύστε τον καρκίνο του παχέος εντέρου κλινικάΑναγνωρίστε διαγνωστικές εξετάσεις για να καθορίσετε το στάδιο του καρκίνου17 Αναφορές

Οι καρκίνοι του παχέος εντέρου και του ορθού αναπτύσσονται στο κάτω μέρος της πεπτικής οδού (στο παχύ έντερο, δηλαδή στο παχύ έντερο και στο ορθό). Είναι μια κοινή ασθένεια (η τρίτη πιο κοινή μορφή καρκίνου), η οποία σκοτώνει πολλούς ανθρώπους κάθε χρόνο. Μόλις ο καρκίνος διαγνωστεί στον ασθενή, προσδιορίζεται το στάδιο (στάδιο Ι έως στάδιο IV), το οποίο περιγράφει το βαθμό ανάπτυξης της νόσου. Για να ξεκινήσετε μια κατάλληλη θεραπεία, πρέπει να γνωρίζετε το στάδιο του καρκίνου σας.

στάδια

Μέρος 1 Αξιολόγηση και θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου Κλινικά

1. Μάθετε πώς να διαγνώσετε τον καρκίνο. Μερικοί άνθρωποι δεν έχουν συμπτώματα και η διάγνωση βασίζεται αποκλειστικά στα αποτελέσματα των εξετάσεων και εξετάσεων (για παράδειγμα, ανάλυση κοπράνων). Στη συνέχεια πραγματοποιείται κολονοσκόπηση (ο γιατρός εισάγει έναν σωλήνα στο ορθό για να εξετάσει έναν πιθανό όγκο). Σε άλλους ανθρώπους, ο καρκίνος ανιχνεύεται από συμπτώματα (θα περιγραφούν λεπτομερώς αργότερα σε αυτό το άρθρο). Σε αυτή την περίπτωση, εκτελείται επίσης κολονοσκόπηση, η οποία επιβεβαιώνει ή καταργεί τη διάγνωση. Να γνωρίζετε ότι η κολονοσκόπηση είναι ένας ακριβής τρόπος για τον προσδιορισμό του καρκίνου, επειδή ο γιατρός μπορεί να δει τον όγκο με τα μάτια του.

2. 
   

   
   Γνωρίζετε ότι δεν υπάρχουν συχνά συμπτώματα στο πρώτο στάδιο. Πιθανότατα, δεν θα ξέρεις ότι έχεις καρκίνο μέχρι να έχεις εξεταστεί. Μπορεί να είναι μια ανάλυση κοπράνων (για να ελέγξετε για την παρουσία αίματος). Συνιστάται κάθε ένα έως τρία χρόνια ανάλογα με τις εξετάσεις. Για παράδειγμα, ανάλυση DNA κόπρανα που ονομάζεται Cologuard απαιτείται μόνο κάθε τρία χρόνια. Μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί κολονοσκόπηση. Η εξέταση αυτή συνιστάται συχνότερα σε ασθενείς με προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό σχηματισμού πολυπόδων στο εντερικό τοίχωμα, οι οποίοι συχνά αποτελούν πρόδρομες μορφές καρκίνου.

3. 
   

   
   
   
   Μάθετε πώς να αναγνωρίζετε τα συμπτώματα του σταδίου 2 και του σταδίου 3. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο όγκος αρχίζει να αναπτύσσεται και να εμποδίζει το έντερο ή να μετακινείται σε γειτονικά όργανα. Εδώ είναι μερικά συμπτώματα του καρκίνου του παχέος εντέρου για να προσέξετε:
   • αίμα στο σκαμνί. Μπορείτε να δείτε το αίμα ή απλά να παρατηρήσετε μια μικρή ποσότητα και αυτό είναι αυτό που ψάχνετε στις δοκιμές κόπρανα?
   • κοιλιακό άλγος: αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο όγκος δημιουργεί παρεμπόδιση στο έντερο, μεταξύ άλλων πιθανών αιτίων του πόνου.
   • αλλαγές στην εντερική συμπεριφορά (μειωμένη κίνηση του εντέρου ή δυσκοιλιότητα λόγω της καρκινικής μάζας που παρεμποδίζει το κόλον).
   • ασυνήθιστη κόπωση, αίσθημα ζάλης όταν σηκώνεται (ο γιατρός θα συνταγογραφήσει εξέταση αίματος, διότι σε ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου, υπάρχει συχνά μια μικρή ποσότητα ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα και η αιμοσφαιρίνη πέφτει εξαιτίας της απώλειας αίμα που σχετίζεται με τον καρκίνο).

4. 
   

   
   
   
   Προσδιορίστε τα συμπτώματα του τέταρτου σταδίου καρκίνου. Στο τέταρτο στάδιο, ο όγκος εξαπλώνεται σε άλλα όργανα του σώματος.
   • Τις περισσότερες φορές, ο καρκίνος του κόλου εξαπλώνεται στους πνεύμονες (δυσκολία στην αναπνοή), τα οστά (που προκαλούν πόνο στα οστά), στον εγκέφαλο (προκαλώντας απώλεια συνείδησης, ίλιγγο, σπασμούς).
   • Επίσης, στο τέταρτο στάδιο της ασθένειας, οι ασθενείς συχνά χάνουν πολύ μεγάλο βάρος (πολλοί από αυτούς χάνουν 5 κιλά ανά μήνα). Αυτό οφείλεται σε απώλεια της όρεξης, δυσάρεστες αισθήσεις στα έντερα και στο στομάχι μετά από το φαγητό, στην επιτάχυνση του μεταβολισμού λόγω του σχηματισμού καρκινικών κυττάρων.
   • Στα καρκινικά κύτταρα, ο μεταβολισμός είναι ταχύτερος από αυτόν των υγιών κυττάρων. Όταν ο καρκίνος εξαπλώνεται, τα κύτταρα του καταναλώνουν περισσότερα θρεπτικά συστατικά και το άτομο έχει λιγότερα να διατηρεί όλες τις λειτουργίες του σώματος και ένα υγιές βάρος.

5. 
   

   
   Κατανοήστε τη σημασία του προσδιορισμού του σταδίου του καρκίνου. Αυτό όχι μόνο θα επιτρέψει στον γιατρό και τον εαυτό σας να καταλάβει τη σοβαρότητα της νόσου, αλλά θα σας βοηθήσει επίσης να επιλέξετε την κατάλληλη θεραπεία.
   • Στα πρώτα στάδια της νόσου (συνήθως στο πρώτο και στο δεύτερο στάδιο), όταν ο καρκίνος δεν έχει εξαπλωθεί ακόμα στους λεμφαδένες ή άλλα όργανα, ο όγκος μπορεί να αφαιρεθεί χειρουργικά. Μιλάμε σε αυτή την περίπτωση της εκτομής.
   • Ωστόσο, αν ο καρκίνος έχει φθάσει στους λεμφαδένες (συχνά στο τρίτο στάδιο) ή σε άλλα όργανα (τέταρτο στάδιο), ο ασθενής έχει συνταγογραφηθεί χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία.
   • Το στάδιο του καρκίνου προσδιορίζεται και πάλι αφού υποβληθεί σε χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία. Εάν ο καρκίνος ανταποκρίνεται στη θεραπεία (δηλαδή εάν ο όγκος συρρικνώνεται και παραμένει στο έντερο, όχι στους λεμφαδένες ή αλλού), ο ασθενής μπορεί να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για να απομακρύνει τον υπόλοιπο όγκο.

Μέρος 2 Χρησιμοποιώντας διαγνωστικές εξετάσεις για τον προσδιορισμό του σταδίου του καρκίνου

1. 
   

   
   Κατανοήστε τη σημασία των εξετάσεων για να καθορίσετε το στάδιο. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί το στάδιο της ασθένειας προκειμένου να επιλεγεί η καλύτερη επιλογή θεραπείας μεταξύ των προτάσεων του επαγγελματία υγείας.
   • Είναι εξαιρετικά δύσκολο (αν όχι αδύνατο) να προσδιοριστεί το στάδιο της νόσου αποκλειστικά βάσει ιατρικής εξέτασης. Πρέπει να επωφεληθείτε από όλες τις δυνατότητες που προσφέρει η σύγχρονη ιατρική (για παράδειγμα, μια CT ανίχνευση) για να βοηθήσετε το γιατρό σας να καταλάβει πιο εύκολα τι συμβαίνει και σε ποιο στάδιο του καρκίνου. Αυτό σας επιτρέπει να σας βοηθήσουμε να επιλέξετε την πιο αποτελεσματική θεραπεία.

2. 
   

   
   Διαχωρίστε τις διάφορες μεθόδους που χρησιμοποιούνται. Υπάρχει ένας ορισμός του κλινικού σταδίου της νόσου, του παθολογικού σταδίου και της μεταθεραπευτικής φάσης. Όλες αυτές οι διαγνώσεις είναι σημαντικές με τον δικό τους τρόπο.
   • Ο προσδιορισμός του κλινικού σταδίου της νόσου γίνεται κατά τη διάρκεια της ιατρικής εξέτασης, καθώς και με υπολογιστική τομογραφία. Πρόκειται για μια διάγνωση πριν από τη θεραπεία, η οποία σας επιτρέπει να αξιολογήσετε την κατάσταση και να συλλέξετε όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το στάδιο της νόσου.
   • Ο προσδιορισμός του παθολογικού σταδίου απαιτεί την εξέταση των καρκινικών κυττάρων κάτω από το μικροσκόπιο. Εάν ένας ασθενής πρόκειται να χειρουργηθεί, ο χειρουργός θα πάρει ένα δείγμα του καρκινικού ιστού έτσι ώστε να μπορεί να εξεταστεί με μικροσκόπιο για να προσδιοριστεί το στάδιο του καρκίνου ανάλογα με την παθολογία (δηλαδή την εμφάνιση των κυττάρων κάτω από το μικροσκόπιο).
   • Το στάδιο μετά τη θεραπεία προσδιορίζεται μετά από χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία (αυτό ισχύει μόνο για ασθενείς των οποίων η ασθένεια έχει προχωρήσει σε πιο σοβαρό στάδιο). Μόλις ολοκληρωθεί η θεραπεία, επανεξετάζεται η κατάσταση του όγκου. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε εάν έχει μειωθεί και εάν το στάδιο έχει αλλάξει, επειδή σε περίπτωση θετικού αποτελέσματος, ο όγκος μπορεί να εξαλειφθεί.
   • Θυμηθείτε ότι ο γιατρός μπορεί να αξιολογήσει την κατάσταση του όγκου σύμφωνα με την ταξινόμηση TNM. Το γράμμα "T" συμβολίζει το μέγεθος του αρχικού όγκου, το γράμμα "N" αντιπροσωπεύει το latteinte των λεμφαδένων και το γράμμα "M" αντιστοιχεί στην παρουσία ή όχι των μεταστάσεων (που σημαίνει την εμφάνιση άλλων οργάνων έξω από το κόλον). Ο γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει εν μέρει αυτή τη μέθοδο επειδή αυτά είναι κριτήρια που βοηθούν τον επαγγελματία να καθορίσει σωστά το στάδιο του καρκίνου.

3. 
   

   
   Πραγματοποιήστε το CT scan. Όταν ο γιατρός εξετάζει και αξιολογεί τα συμπτώματά σας, θα χρειαστεί να κάνετε σάρωση. Κατά τη διάρκεια αυτής της εξέτασης, ο γιατρός μπορεί να εξετάσει λεπτομερώς τον όγκο, να προσδιορίσει εάν επηρεάζονται οι λεμφαδένες και οι γειτονικοί ιστοί και να μάθουν εάν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε άλλα όργανα: σε αυτή την περίπτωση, μετάσταση.
   • Αυτή η διαδικασία είναι επίσης χρήσιμη κατά τον προγραμματισμό μιας χειρουργικής επέμβασης, καθώς είναι τώρα δυνατό να καθοριστεί η ακριβής θέση και το μέγεθος του καρκίνου.

4. 
   

   
   Εξετάστε άλλες εξετάσεις απεικόνισης εάν το συστήσετε ο γιατρός. Εάν ο γιατρός ανησυχεί ότι ο όγκος σας μπορεί να επηρεάζει το ήπαρ, μπορεί να συστήσει μαγνητική τομογραφία για αυτό το όργανο.
   • Τις περισσότερες φορές, οι μεταστάσεις εισέρχονται στο ήπαρ και η μαγνητική τομογραφία είναι η πλέον ακριβής μέθοδος για τη διάγνωση της κατάστασης του οργανισμού, καθώς είναι πιο δύσκολο να απεικονιστεί ο ιστός του ήπατος μόνο με CT σάρωση.
   • Εάν ο όγκος δεν εξαπλωθεί στο ήπαρ αλλά σε άλλα όργανα, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει εξετάσεις για κάθε όργανο για να κατανοήσει καλύτερα την έκταση του καρκίνου. Ο τύπος της εξέτασης θα εξαρτηθεί από την περιοχή του εμπλεκόμενου οργανισμού.
   • Εάν τα αποτελέσματα της CT ανίχνευσης είναι ασαφή ή δύσκολα ερμηνευτικά, μπορεί να συνταγογραφηθεί μια διαδικασία εκτύπωσης που ονομάζεται PET-scan. Κατά τη διάρκεια αυτής της εξέτασης, τα μόρια γλυκόζης είναι ειδικά επισημασμένα και εισάγονται στο σώμα. Επειδή τα καρκινικά κύτταρα απορροφούν ζάχαρη ταχύτερα από τα υγιή κύτταρα, κατά τη διάρκεια αυτού του τεστ θα επισημανθεί ένας καρκινικός όγκος. Πρόκειται για μια μάλλον δαπανηρή δοκιμή και χρησιμοποιείται εξαιρετικά σπάνια: σε περιπτώσεις όπου ο γιατρός δεν μπορεί να κάνει μια διάγνωση με βάση τη CT ανίχνευση.

5. 
   

   
   Αναθεωρήστε αργότερα για να εντοπίσετε σημεία υποτροπής. Αυτό είναι σημαντικό επειδή ακόμα κι αν ο όγκος έχει αφαιρεθεί χειρουργικά, είναι πιθανό να επανέλθει αργότερα και είναι πάντα καλύτερο να το ανιχνεύσει το συντομότερο δυνατό.
   • Εκτελέστε όλες τις απαραίτητες εργαστηριακές δοκιμές Οι εργαστηριακές εξετάσεις δεν χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό του σταδίου ή για τη διάγνωση, αλλά είναι απαραίτητες για την αξιολόγηση της κατάστασης της υγείας πριν από τη θεραπεία και την παρακολούθηση των σημείων υποτροπής.
   • Μια εργαστηριακή δοκιμή σάς επιτρέπει να ελέγξετε την απόκριση του σώματος σε δείκτες όγκου. Ο κύριος δείκτης όγκου του καρκίνου του παχέος εντέρου είναι το καρκινοεμβρυονικό αντιγόνο (CEA). Παρόλο που το LACE και παρόμοιοι δείκτες δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον προσδιορισμό του σταδίου του καρκίνου ή για τη διάγνωση, βοηθούν στην παρακολούθηση της κατάστασης του ασθενούς ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος επανεμφάνισης.
   • Συνιστάται να αναλύεται το καρκινοεμβρυονικό αντιγόνο μία φορά το χρόνο για πέντε χρόνια.

προειδοποιήσεις