Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Βελτιώστε την καθημερινή επικοινωνία με το παιδί σας
• Μέρος 2 Δώστε οδηγίες και αναθέστε εργασίες
• Μέρος 3 Τιμωρία ενός παιδιού με ADHD

Σε αυτό το άρθρο: Βελτίωση της καθημερινής επικοινωνίας με το παιδί σαςΠροβλέποντας οδηγίες και αναθέτοντας εργασίεςΤοποθέτηση ενός παιδιού με ADHD37 Αναφορές

Σύμφωνα με μερικές μελέτες, το 11% των παιδιών σχολικής ηλικίας πάσχουν από διαταραχή έλλειψης προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα (ADHD). Αυτά τα παιδιά δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν, αποσπάται εύκολα και έχουν μικρή προσοχή. Επιπλέον, έχουν δυσκολία στη διατήρηση πολλαπλών πληροφοριών ανά πάσα στιγμή. Πολλοί γονείς και δάσκαλοι πιστεύουν ότι τα παιδιά με αυτή τη διαταραχή απλά δεν ακούνε ό, τι λένε ή δεν κάνουν καμία προσπάθεια να κάνουν, κάτι που συχνά δεν συμβαίνει. Η ζωή μπορεί να είναι πολύ αγχωτική για τα παιδιά με ADHD, αλλά μπορείτε να τα βοηθήσετε επικοινωνώντας μαζί τους για να κατανοήσουν πιο εύκολα την κατάστασή τους. Έτσι, θα μπορούσατε να τους επιστρέψετε αυτά τα παιδιά καθώς και εσείς οι ίδιοι αισθήματα άγχους και απογοήτευσης.

στάδια

Μέρος 1 Βελτιώστε την καθημερινή επικοινωνία με το παιδί σας

1. Μειώστε τις περισπασμούς όσο το δυνατόν περισσότερο. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ έχουν δυσκολία στη συγκέντρωση. Μπορείτε να βελτιώσετε την επικοινωνία απορρίπτοντας όσο το δυνατόν περισσότερο οτιδήποτε μπορεί να τους αποσπάσει.
   • Όταν μιλάτε σε ένα παιδί με ADHD, βεβαιωθείτε ότι η τηλεόραση είναι απενεργοποιημένη. Βάλτε το τηλέφωνό σας σε αθόρυβη λειτουργία και μην συνομιλείτε με άλλο άτομο ταυτόχρονα.
   • Τα άτομα με ADHD μπορούν ακόμη και να αποσπούν την προσοχή τους από τις έντονες μυρωδιές. Αποφύγετε τη χρήση ισχυρών αρωμάτων και αποσμητικών.
   • Οι προβολές φωτός μπορούν επίσης να προκαλέσουν προβλήματα. Φροντίστε να αντικαταστήσετε τα φώτα που αναβοσβήνουν και τα φώτα του δρόμου που δημιουργούν σκιές ή ασυνήθιστα φωτεινά μοτίβα.

2. 
   

   
   
   
   Περιμένετε έως ότου έχετε προσοχή στο παιδί. Μην ξεκινάτε να μιλάτε μέχρι το παιδί να είναι προσεκτικό. Εάν δεν έχετε όλη την προσοχή του, οι πιθανότητες είναι ότι θα πρέπει να επαναλάβετε τον εαυτό σας.
   • Πριν ξεκινήσετε τη συζήτηση, περιμένετε μια στιγμή ή ζητήστε της να σας κοιτάξει.

3. 
   

   
   Κρατήστε το απλό Συχνά προσπαθήστε να μιλήσετε λιγότερο και να κάνετε σύντομες προτάσεις. Ένα παιδί που ζει με ADHD μπορεί μόνο να σας ακολουθήσει για μικρό χρονικό διάστημα. Θα πρέπει να εκφραστείς απλά και άμεσα.

4. 
   

   
   Ενθαρρύνετέ τον να παίζει σπορ και να κινείται. Τα άτομα με ADHD τείνουν να αισθάνονται καλύτερα όταν ασκούν πολλά. Εάν είναι βασανισμένοι, η μετακίνηση τους μπορεί να τους επιτρέψει να εστιάσουν και να μειώσουν το πρόβλημα.
   • Ορισμένοι πάσχοντες θεωρούν χρήσιμο να συμπιέσουν μια μπάλα κατά του στρες ενώ βρίσκονται σε καταστάσεις όπου πρέπει να παραμείνουν καθισμένοι.
   • Αν γνωρίζετε ότι το παιδί θα πρέπει να καθίσει για λίγο, θα ήταν καλή ιδέα να πάρετε μια βόλτα μαζί του ή να τον αφήσετε να ασκεί εκ των προτέρων.

5. 
   

   
   
   
   Να είστε καθησυχαστικοί. Πολλά παιδιά με διαταραχή έλλειψης προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση. Μπορεί να έχουν δυσκολία να ξεπεράσουν απλές προκλήσεις με άλλα παιδιά. Θα μπορούσε να τους κάνει να νιώθουν ηλίθιοι ή ανίκανοι. Μπορείτε να τους βοηθήσετε καθησυχάζοντάς τους.
   • Τα άτομα με ADHD δυσκολεύονται να θεωρήσουν τους εαυτούς τους ευφυείς εάν τα άλλα παιδιά ή οι αδελφοί τους δουλεύουν καλά στο σχολείο και αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε χαμηλή αυτοεκτίμηση.
   • Οι γονείς θα πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους με συγκεκριμένες ανάγκες να θέτουν στόχους και να τους διδάσκουν πώς να τις προσεγγίσουν.

Μέρος 2 Δώστε οδηγίες και αναθέστε εργασίες

1. 
   

   
   Οργανώστε τα καθήκοντα σταδιακά. Τα παιδιά με αυτήν την διαταραχή συχνά αισθάνονται συγκλονισμένα από φαινομενικά απλά καθήκοντα. Μπορείτε να κάνετε μια εργασία πιο εύκολη, αν υποδιαιρεθείτε σε μικρότερα βήματα.
   • Οι δάσκαλοι δεν ζητούν από τους μαθητές τους να ψάξουν μέσα σε ένα μήνα, δίνοντάς τους ένα έγγραφο 10 σελίδων, αποσύροντας και ελπίζοντας για επιτυχία. Αντίθετα, δίνουν γραπτές οδηγίες και διαιρούν το έργο σε διάφορα βήματα που πρέπει να γίνουν για συγκεκριμένο χρόνο. Οι μαθητές έχουν συστάσεις σε κάθε βήμα της διαδικασίας. Οι γονείς μπορούν να υιοθετήσουν την ίδια διαδικασία με τις δουλειές του σπιτιού και να δημιουργήσουν ρουτίνες που αντιστοιχούν σε συνεπείς οδηγίες.
   • Για παράδειγμα, εάν το παιδί σας είναι υπεύθυνο για την πλήρωση του πλυντηρίου πιάτων, θα μπορούσατε να διαιρέσετε αυτή την εργασία λέγοντάς του να φορτώσει τα πιάτα πρώτα και στη συνέχεια τα γυαλιά στην κορυφή. Στη συνέχεια τα μαχαιροπίρουνα και ούτω καθεξής.

2. 
   

   
   Ζητήστε από το παιδί να επαναλάβει αυτά που του είπατε. Για να βεβαιωθείτε ότι καταλαβαίνει τις οδηγίες, ζητήστε του να επαναλάβει αυτό που άκουσε.
   • Έτσι, θα μπορούσατε να ελέγξετε αν έχετε καταλάβει καλά, ώστε να μπορείτε να διευκρινίσετε εάν είναι απαραίτητο. Μπορεί επίσης να βοηθήσει να κρατήσει την εργασία στο μυαλό.

3. 
   

   
   Υπενθυμίστε του τα καθήκοντα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να υπενθυμίσουμε σε ένα παιδί με αυτή τη διαταραχή να τον βοηθήσει να μείνει εστιασμένος.
   • Για οικιακές εργασίες, μπορείτε να δημιουργήσετε μια συσκευή με συρτάρια ή συρτάρια ταξινομημένα κατά χρώμα. Οι επιγραφές και οι εικόνες μπορούν επίσης να βοηθήσουν το παιδί να θυμάται πού να βάλει τα πάντα στο σπίτι.
   • Μια λίστα ελέγχου, ημερολόγιο ή ημερολόγιο μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη για τα παιδιά με προβλήματα συγκέντρωσης.
   • Προσπαθήστε να βρείτε κάποιον στο σχολείο για να βοηθήσετε να υπενθυμίσετε στα παιδιά τις έννοιες που έχουν μάθει.

4. 
   

   
   Βοηθήστε τον να λύσει τα προβλήματα του χρόνου του. Γενικά, οι νέοι δεν έχουν μια πολύ σαφή έννοια του χρόνου. Τα παιδιά που πάσχουν από ADHD έχουν ακόμη περισσότερες δυσκολίες με αυτό. Για να βοηθήσετε ένα παιδί σε αυτή την κατάσταση να εκτελέσει εγκαίρως τις οδηγίες, είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα της ιδέας του χρόνου.
   • Για παράδειγμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα χρονόμετρο κουζίνας. Πείτε στο παιδί σας ότι θέλετε να δείτε την εργασία ολοκληρωθεί πριν ακούσετε τον ήχο. Μπορείτε επίσης να παίξετε μια μουσική που γνωρίζει καλά και να του πείτε ότι θέλετε να τελειώσει η δουλειά του πριν το τέλος του τραγουδιού.

5. 
   

   
   Δοξάστε τον μετά από κάθε βήμα. Πρέπει να συγχαρείτε το παιδί κάθε φορά που ολοκληρώνει ένα στάδιο της εργασίας που πρέπει να εκτελεστεί. Αυτό θα βοηθήσει στην αύξηση της αυτοεκτίμησής της και της αίσθησης της επίτευξής της.
   • Συγχαρητήρια μετά από κάθε βήμα θα αυξήσουν επίσης τις πιθανότητες επιτυχίας στο μέλλον.

6. 
   

   
   Κάνε δουλειές διασκέδαση. Βεβαιωθείτε ότι οι εργασίες είναι διασκεδαστικές για να μειώσετε το άγχος που μπορεί να αισθανθεί ένα παιδί που ζει με ΔΕΠΥ όταν γίνει μια νέα δουλειά. Ακολουθούν μερικές ιδέες.
   • Δώστε τις οδηγίες σας με μια αστεία φωνή.
   • Αναπαραγωγή ρόλων. Να απεικονίζεται ως χαρακτήρας σε ένα βιβλίο, ταινία ή τηλεοπτική εκπομπή ή να το κάνει το παιδί σας. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να ντύσει σαν Σούπερμαν την ημέρα που θέλετε να καθαρίσετε ενώ παίζετε την ταινία.
   • Εάν αρχίσει να αισθάνεται άγχος, κάνει το επόμενο έργο αστείο ή να του ζητήσει να κάνει γελοίες χειρονομίες ή να κάνει αστείο θόρυβο κατά την εκτέλεση του έργου. Εάν η κατάσταση γίνει σκληρή, μη διστάσετε να πάρετε ένα σνακ.

Μέρος 3 Τιμωρία ενός παιδιού με ADHD

1. 
   

   
   Προετοιμαστείτε για οποιαδήποτε κατάσταση. Ένα παιδί με ΔΕΠΥ θα πρέπει να τιμωρείται όπως και κάθε άλλο παιδί. Η ιδέα είναι να βρεθεί η κατάλληλη τιμωρία, λαμβάνοντας υπόψη τη δυσλειτουργία του εγκεφάλου του ασθενούς. Ένα καλό σημείο εκκίνησης θα ήταν η πρόβλεψη δύσκολων καταστάσεων.
   • Εάν γνωρίζετε ότι θα βρίσκεστε σε μια κατάσταση που θα μπορούσε να είναι δύσκολη (για παράδειγμα, σε περίπτωση που θα χρειαστεί να παραμείνει αθόρυβη για μεγάλο χρονικό διάστημα), πρέπει να το συζητήσετε εκ των προτέρων μαζί του. Πείτε τους κανόνες και τις ανταμοιβές που θα μπορούσαν να λάβουν αν συμμορφώνονται με αυτούς, καθώς και κυρώσεις για άλλες υποθέσεις.
   • Εάν είναι δύσκολο για αυτόν να συμπεριφέρεται καλά, ζητήστε του να σας υπενθυμίσει τους κανόνες και τις προκαθορισμένες συνέπειες. Αυτό συνήθως θα ήταν αρκετό για να αποφευχθεί ή να σταματήσει οποιαδήποτε ανεπιθύμητη συμπεριφορά.

2. 
   

   
   Μείνετε θετικοί. Αν είναι δυνατόν, ανταμείψτε τον αντί να τον τιμωρήσετε. Αυτό θα βοηθήσει το παιδί να ενισχύσει την αυτοεκτίμησή του και θα μπορούσε επίσης να είναι αποτελεσματικό στην ενθάρρυνση της καλής συμπεριφοράς.
   • Προσπαθήστε να εκπλήξετε το παιδί σας όταν συμπεριφέρεται καλά για να τον ανταμείψει αντί να το κάνει όταν συμπεριφέρεται άσχημα για να τον τιμωρήσει.
   • Προετοιμάστε ένα κουβά ή ένα κουτί όπου θα κάνετε μικρές ανταμοιβές, όπως μικρά παιχνίδια, αυτοκόλλητα κλπ. Αυτό το είδος υλικών ανταμοιβών μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο για την ενθάρρυνση της καλής συμπεριφοράς. Μετά από λίγο, μπορείτε να μειώσετε αυτές τις ανταμοιβές υλικού και να τις αντικαταστήσετε με απλά χαιρετισμούς και αγκαλιές.
   • Το σύστημα βαθμολόγησης είναι μια άλλη προσέγγιση που υιοθετούν οι άλλοι γονείς. Τα παιδιά παίρνουν βαθμούς για καλή συμπεριφορά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να αποκτήσουν ορισμένα προνόμια ή άλλες ειδικές δραστηριότητες. Τα σημεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ανταλλαγή για να μεταβείτε στον κινηματογράφο, να μείνετε άλλα 30 λεπτά μετά τη συνηθισμένη ώρα για ύπνο κλπ. Προσπαθήστε να βρείτε σημεία κάθε μέρα. Αυτό μπορεί να ενισχύσει την καθημερινή καλή συμπεριφορά και να οικοδομήσει την αυτοεκτίμηση μετά από αρκετές επιτυχίες.
   • Εάν είναι δυνατόν, προσπαθήστε να καθορίσετε θετικούς και όχι αρνητικούς κανόνες. Οι κανόνες θα πρέπει να χρησιμεύσουν ως πρότυπο καλής συμπεριφοράς, αντί να υπαγορεύουν στα παιδιά τα ταμπού. Αυτό τους επιτρέπει να έχουν ένα μοντέλο για να γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν, αντί να τους αφήνουν να αισθάνονται ένοχοι για το τι δεν πρέπει να κάνουν.

3. 
   

   
   Να είστε σαφής στα λόγια σας. Εάν απαιτείται τιμωρία, να είστε όσο το δυνατόν πιο συνεπείς σχετικά με τις συνέπειες που μπορεί να έχετε για κακή συμπεριφορά. Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν αυτούς τους κανόνες. Ομοίως, πρέπει να γνωρίζουν τις συνέπειες της κακής συμπεριφοράς, η οποία πρέπει πάντα να επιβάλλεται με τον ίδιο τρόπο κάθε φορά.
   • Και οι δύο γονείς πρέπει να συμφωνήσουν και να τιμωρήσουν με τον ίδιο τρόπο.
   • Οι τιμωρίες πρέπει να ισχύουν μετά από κακή συμπεριφορά, τόσο στο σπίτι όσο και σε δημόσιους χώρους. Η συνέπεια είναι απαραίτητη, αλλιώς το παιδί μπορεί να είναι μπερδεμένο ή ανυπακοή.
   • Οι τιμωρίες δεν θα πρέπει ποτέ να διαπραγματεύονται, να εγκαταλείπονται μετά από οποιαδήποτε παραίνεση ή άρνηση του παιδιού. Αν δώσετε μια φορά, θα μπορούσε να θεωρήσει τις ποινές ως διαπραγματεύσιμες και να επαναλάβει τις κακές συνήθειες.
   • Ομοίως, περιορίστε τις αντιδράσεις σας μετά τις κυρώσεις. Μην επιβραβεύετε το παιδί σας για κακές ενέργειες δίνοντάς του, για παράδειγμα, μεγαλύτερη προσοχή. Θα πρέπει να το κάνετε μετά από μια καλή συμπεριφορά.

4. 
   

   
   Να είστε έτοιμοι. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ έχουν δυσκολία να είναι προσεκτικά για μεγάλο χρονικό διάστημα και έχουν πρόβλημα στην κατανόηση των σχέσεων αιτίας-αποτελέσματος. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί ότι οι κυρώσεις δίνονται αμέσως μετά τη λήξη τους.
   • Οι κυρώσεις που επιβάλλονται πολύ αργότερα δεν έχουν νόημα για το παιδί. Αντίθετα, θα φαίνονται αυθαίρετα, άδικα και θα μπορούσαν να βλάψουν συναισθήματα και να προκαλέσουν επανάληψη αυτών των τύπων συμπεριφοράς.

5. 
   

   
   Να είστε αυστηροί. Οι κυρώσεις πρέπει να είναι σημαντικές για τις οποίες έχουν αποτέλεσμα. Εάν πρόκειται για μια μικρή ποινή, θα μπορούσε να τιτλοποιήσει και να συνεχίσει να κακολογεί.
   • Για παράδειγμα, εάν μετά από ανυπακοή, η ποινή είναι να εκτελέσει μια εργασία αργότερα, δεν θα μπορούσε να έχει σημαντικό συμβάν. Αλλά το να τον εμποδίζεις να παίζεις βιντεοπαιχνίδια τη νύχτα μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο.

6. 
   

   
   Μείνετε ήρεμοι. Μην παρασυρθείτε από τα συναισθήματά σας όταν αντιδράτε σε κακή συμπεριφορά του παιδιού σας. Επιβάλλετε τις κυρώσεις με ήρεμο ήχο.
   • Το να είσαι θυμωμένος ή να είσαι πολύ συναισθηματικός μπορεί να προκαλέσει περιττό άγχος ή άγχος σε ένα άτομο με ADHD. Δεν βοηθά να σε θυμώνεις.
   • Με τον ίδιο τρόπο, το παιδί θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το θυμό σου για να σε χειριστεί. Αυτό μπορεί να ενθαρρύνει την έξαρση κακών πράξεων, ειδικά αν υποβαθμίζεται για να τραβήξει την προσοχή σας.

7. 
   

   
   Χρησιμοποιήστε αποτελεσματικά την τιμωρία της "γωνίας" (απομόνωση). Ένα από τα πιο χρησιμοποιούμενα τιμωρία για την επίπληξη κακής συμπεριφοράς είναι "η τιμωρία της γωνίας". Εάν χρησιμοποιήσετε σωστά αυτή τη στρατηγική, μπορεί να είναι αποτελεσματική στην επίπληξη ενός παιδιού με αυτή τη διαταραχή. Ακολουθούν ορισμένες οδηγίες που πρέπει να ακολουθήσετε.
   • Μην ασκείστε την απομόνωση όπως γίνεται στη φυλακή. Αντ 'αυτού, χρησιμοποιήστε το ως ευκαιρία για να επιτρέψετε στο παιδί να ηρεμήσει και να σκεφτεί την κατάσταση. Ζητήστε τους να σκεφτούν τι προκάλεσε την κατάσταση και πώς να το λύσει. Τον πείτε να σκέφτεστε επίσης τις ενέργειες που πρέπει να αναληφθούν τώρα για να αποφύγετε τέτοιες καταστάσεις και ποιες συνέπειες θα μπορούσε να αντιμετωπίσει εάν συμβούν ξανά. Συζητήστε αυτό το θέμα μετά την τιμωρία.
   • Καθορίστε ένα συγκεκριμένο μέρος στο σπίτι, όπου το παιδί σας μπορεί να σταθεί ή να καθίσει στη σιωπή. Δεν πρέπει να έχει πρόσβαση στην τηλεόραση ή να αποσπάται από την προσοχή σε αυτό το μέρος.
   • Ορίστε μια καλή χρονική περίοδο κατά την οποία μπορεί να μείνει επί τόπου μέχρι να είναι ήρεμη (συνήθως όχι περισσότερο από ένα λεπτό ανά έτος ηλικίας).
   • Εάν είναι συνηθισμένος στο σύστημα, θα μπορούσε να μείνει στο σωστό μέρος μέχρι να ηρεμήσει. Σε αυτό το σημείο, θα μπορούσε να ζητήσει άδεια να έρθει να σας μιλήσει. Το κλειδί αυτής της μεθόδου είναι να δώσει χρόνο για να ηρεμήσει. Αν αυτή η τεχνική ήταν παραγωγική, συγχαρητήρια για μια δουλειά που έκανε καλά.
   • Μην σκεφτείτε τον εαυτό σας ως "τιμωρία", αλλά ως μια νέα αρχή.

συμβουλή

• Να είστε έτοιμοι να επαναλάβετε τα παιδιά με αυτή τη διαταραχή. Αυτό είναι συνήθως απαραίτητο λόγω του προβλήματός τους να εστιάζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα.
• Αν η κατάσταση είναι περίπλοκη για εσάς, ξέρετε ότι το παιδί έχει επίσης δυσκολίες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η απογοητευτική συμπεριφορά που μπορεί να παρουσιάσει μπορεί να μην είναι κακόβουλη.