Περιεχόμενο

• Βήματα
• Συμβουλές

Κάθε κατοικίδιο γάτα είναι επιρρεπής σε δηλητηρίαση, είτε στο σπίτι είτε στο δρόμο. Λόγω της περίεργης φύσης και της εμμονής με τον καθαρισμό αυτών των ζώων, καταλήγουν σε επικίνδυνες καταστάσεις από καιρό σε καιρό. Μεταξύ των πιο κοινών δηλητηρίων είναι εντομοκτόνα, φάρμακα για τον άνθρωπο, ορισμένα φυτά και τρόφιμα που περιέχουν συγκεκριμένες χημικές ουσίες που οι γάτες δεν μπορούν να μεταβολίσουν. Διαβάστε το παρακάτω άρθρο για να μάθετε τι να κάνετε.

Βήματα

Μέρος 1 από 3: Βοηθώντας τη γάτα

1. 

   Μάθετε να αναγνωρίζετε τα συμπτώματα της δηλητηρίασης. Η γάτα σας μπορεί να δηλητηριαστεί εάν εμφανίσει οποιοδήποτε από τα ακόλουθα σημάδια:
   • Δυσκολία αναπνοής.
   • Μπλε γλώσσα και κόμμι.
   • Λαχάνιασμα.
   • Επιληπτικές κρίσεις εμετού ή διάρροιας.
   • Γαστρικός ερεθισμός.
   • Βήχας και φτέρνισμα.
   • Κατάθλιψη.
   • Σάλιωμα.
   • Σπασμοί, τρόμοι και ακούσιοι μυϊκοί σπασμοί.
   • Αδυναμία και απώλεια συνείδησης.
   • Διεσταλμένες κόρες οφθαλμών.
   • Συχνουρία.
   • Σκούρα ούρα.
   • Κρυάδα.

2. 

   
   
   Πάρτε τη γάτα σε μια καλά αεριζόμενη περιοχή. Εάν πιστεύετε ότι η γάτα σας έχει δηλητηριαστεί και ξαπλώνει, αναίσθητη ή αδύναμη, αφαιρέστε την αμέσως από την περιοχή και μεταφέρετέ την σε ένα καθαρό, αεριζόμενο μέρος.
   • Φορέστε ένα μακρυμάνικο μπλουζάκι ή γάντια για να προστατευτείτε από το δηλητήριο. Επιπλέον, η γάτα μπορεί να καταλήξει να δαγκώσει ή να ξύσει όποιον πλησιάσει, καθώς είναι θυμωμένος και φοβισμένος.
   • Το ένστικτο κάθε γάτας είναι να κρύβεται όταν αισθάνεται άγχος ή αδιαθεσία. Εάν το σφάλμα είναι δηλητηριασμένο, πρέπει να προσέξετε τα συμπτώματα για να το αποφύγετε. Πάρτε το - προσεκτικά, αλλά σκληρά - και πάρτε το σε ένα ασφαλές μέρος όπου υπάρχει πρόσβαση σε νερό, όπως το μπάνιο ή η κουζίνα.
   • Εάν το δηλητήριο βρίσκεται σε αυτήν την περιοχή, αφαιρέστε το προσεκτικά από ζώα και ανθρώπους.

3. 

   
   
   Καλέστε αμέσως το γραφείο του κτηνιάτρου. Κάθε έμπειρος κτηνίατρος θα είναι σε θέση να βοηθήσει στην ανακούφιση της κατάστασης και να σας δώσει ακριβείς οδηγίες σχετικά με το τι πρέπει να κάνετε για να φροντίσετε τη γάτα. Επιπλέον, το μουνί είναι πιο πιθανό να επιβιώσει αν απευθυνθείτε αμέσως στους επαγγελματίες, αμέσως μετά τη σταθεροποίησή του.
   • Μπορείτε επίσης να καλέσετε υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης σε ζώα στην πόλη σας.
   • Οι κλινικές ζώων και οι αίθουσες έκτακτης ανάγκης χρεώνουν σχεδόν πάντα ένα τέλος για τη φροντίδα.

Μέρος 2 από 3: Διαχείριση πρώτων βοηθειών

1. 

   
   
   Εάν είναι δυνατόν, προσδιορίστε το δηλητήριο. Έτσι, θα ξέρετε αν μπορείτε ή όχι να προκαλέσετε εμετό στη γάτα. Εάν έχετε πρόσβαση στη συσκευασία του προϊόντος που κατάποσε ή εισπνεύστηκε, αναζητήστε τις ακόλουθες πληροφορίες: μάρκα, ενεργά συστατικά και αντοχή. Επίσης, προσπαθήστε να υπολογίσετε πόσο έχει καταναλώσει η γάτα: ήταν καινούργιο το κουτί; Πόσο απομένει;
   • Επικοινωνήστε πρώτα με τον κτηνίατρό σας, το δωμάτιο έκτακτης ανάγκης για τα ζώα και τον κατασκευαστή του προϊόντος.
   • Εάν έχετε πρόσβαση στο Διαδίκτυο, αναζητήστε το δραστικό συστατικό του προϊόντος με κάτι σαν "Είναι τοξικό για τις γάτες;"
   • Ορισμένα προϊόντα δεν είναι επιβλαβή κατά την κατάποση. Εάν ναι, μην ανησυχείτε. αν όχι, αποφασίστε εάν θα προκαλέσετε ή όχι τη γάτα να κάνει εμετό.

2. 

   Μην δίνετε στη γάτα οικιακές θεραπείες (εκτός εάν το προτείνει ο κτηνίατρος). Μην ταΐζετε, άλλα τρόφιμα, νερό, γάλα, αλάτι, έλαια και ελαιόλαδο ή κάτι παρόμοιο - εκτός αν γνωρίζετε τι έχει καταπιεί η γάτα και ποια είναι η καλύτερη μορφή πρώτων βοηθειών για εσάς. Διαφορετικά, η εικόνα μπορεί να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο.
   • Ο κτηνίατρος θα έχει περισσότερες πληροφορίες και εμπειρογνωμοσύνη για να καθορίσει τι να κάνει και πώς να αντιμετωπίσει την κατάσταση της γάτας.

3. 

   Ζητήστε τη συμβουλή του κτηνιάτρου σας προτού παρακινήσετε τη γάτα να κάνει εμετό. Μην αναγκάζετε τη γάτα να κάνει τίποτα χωρίς οδηγίες από τον επαγγελματία. Ορισμένα δηλητήρια (κυρίως διαβρωτικά οξέα) μπορούν να κάνουν την εικόνα ακόμη χειρότερη. Προκαλεί εμετό μόνο εάν:
   • Η γάτα κατάπιε το δηλητήριο σε λιγότερο από δύο ώρες. Εάν έχει καταναλώσει το προϊόν περισσότερο από αυτό, η ουσία έχει ήδη απορροφηθεί - και δεν έχει νόημα να τον κάνει να κάνει εμετό.
   • Η γάτα είναι συνειδητή και ικανή να καταπιεί. Ποτέ μην αναγκάζετε ένα ασυνείδητο, ημι-συνειδητό ή αιλουροειδές να έχει επιληπτικές κρίσεις ή παρόμοια να καταπιεί οτιδήποτε.
   • Το δηλητήριο όχι Είναι ένα όξινο, βασικό ή πετρελαιοειδές προϊόν.
   • Είστε απόλυτα σίγουροι ότι η γάτα κατάπιε το δηλητήριο.

4. 

   Μάθετε τι να κάνετε για να αντιμετωπίσετε όξινα, βασικά προϊόντα και προϊόντα με βάση το πετρέλαιο. Αυτές οι ουσίες μπορούν να προκαλέσουν καυστικά εγκαύματα. Δεν έχει σημασία όταν η γάτα τα κατάπιε, όχι προκαλέσετε εμετό, καθώς αυτό θα βλάψει τον οισοφάγο, το λαιμό και το στόμα μόνο όταν το προϊόν επιστρέψει.
   • Ισχυρά οξέα και βάσεις βρίσκονται σε προϊόντα που καταπολεμούν τη σκουριά, υγρά από γυαλί και προϊόντα καθαρισμού όπως λευκαντικό. Οι ουσίες με βάση το πετρέλαιο, με τη σειρά τους, περιλαμβάνουν ελαφρύτερα υγρά, βενζίνη και κηροζίνη.
   • Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, μην αναγκάζετε τη γάτα να κάνει εμετό. Αντ 'αυτού, ενθαρρύνετε τον να πιει κρέμα ή να φάει ωμό αυγό. Εάν αντιστέκεται, χρησιμοποιήστε μια παιδική σύριγγα για να στάξετε έως και 100 ml γάλακτος στο στόμα του. Αυτές οι ουσίες βοηθούν στην αραίωση και την εξουδετέρωση του οξέος και της βάσης.

5. 

   Προκάλεσε τη γάτα να κάνει εμετό εάν το προτείνει ο κτηνίατρος. Θα χρειαστείτε ένα διάλυμα υπεροξειδίου του υδρογόνου 3% (όχι χρησιμοποιήστε το πιο συμπυκνωμένο υπεροξείδιο του υδρογόνου που έρχεται με βάμματα) και ένα κουταλάκι του γλυκού ή μια σύριγγα για παιδιά. Είναι πιο εύκολο να χορηγηθεί το νερό με τη σύριγγα. Επίσης, μείνετε συντονισμένοι με τις παρακάτω λεπτομέρειες:
   • Η δόση του 3% υπεροξειδίου του υδρογόνου είναι 5 ml (1 κουταλάκι του γλυκού) για κάθε 2 κιλά βάρους. Μια ενήλικη γάτα ζυγίζει κατά μέσο όρο 4 κιλά. Έτσι, θα χρειαστείτε 10 ml (2 κουταλάκια του γλυκού). Επαναλάβετε την εφαρμογή κάθε δέκα λεπτά και το πολύ τρεις φορές.
   • Για να χορηγήσετε τη δόση, κρατήστε τη γάτα προσεκτικά και τοποθετήστε τη σύριγγα στο στόμα της, πίσω από τους άνω κυνόδοντες. Πιέστε το έμβολο και απλώστε λίγο υπεροξείδιο του υδρογόνου στη γλώσσα του ζώου κάθε φορά. Τότε αφήστε τον να καταπιεί - μην το δώσετε όλα ταυτόχρονα, διαφορετικά μπορεί να πνιγεί ή να εισπνεύσει την ουσία με τους πνεύμονες.

6. 

   Χρησιμοποιήστε ενεργό άνθρακα. Μετά την εμετό της γάτας, πρέπει να μειώσετε την απορρόφηση του δηλητηρίου που έχει περάσει από το έντερο. Για αυτό, είναι καλό να χρησιμοποιείτε ενεργό άνθρακα. Μετρήστε 1 g της σκόνης για κάθε 500 g βάρους του μουνιού. Κατά μέσο όρο, μια ενήλικη γάτα χρειάζεται 10 γραμμάρια.
   • Διαλύστε τον άνθρακα στον μικρότερο δυνατό όγκο νερού για να σχηματίσετε μια παχιά πάστα. Στη συνέχεια, μεταφέρετέ το σε μια σύριγγα και εφαρμόστε το στο στόμα του ζώου. Επαναλάβετε τη διαδικασία μία φορά κάθε δύο ή τρεις ώρες μέχρι να ολοκληρώσετε τέσσερις δόσεις.

Μέρος 3 από 3: Φροντίδα της γάτας

1. 

   Δείτε εάν υπάρχει κατάλοιπο μόλυνσης στη γούνα της γάτας. Εάν ναι, μπορεί να καταλήξει να καταπιεί κάτι όταν καθαρίζει και επιδεινώνει την κατάσταση. Βουρτσίστε τη γούνα του ζώου εάν το δηλητήριο είναι σκόνη. Εάν είναι λάδι ή κάτι κολλώδες, ίσως χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε ένα συγκεκριμένο προϊόν καθαρισμού (όπως το ίδιο για παράδειγμα η χρήση μηχανικών). Δώστε στο μουνί ένα λουτρό ζεστού νερού για δέκα λεπτά για να αφαιρέσετε τυχόν υπολείμματα και στη συνέχεια ξεπλύνετε.
   • Εάν δεν λειτουργεί τίποτα άλλο, μπορείτε επίσης να κόψετε το τμήμα των μαλλιών που επηρεάζεται περισσότερο με ψαλίδι. Η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία!

2. 

   Κάντε τη γάτα να πίνει νερό. Πολλά δηλητήρια είναι επιβλαβή για το ήπαρ, τα νεφρά ή και τα δύο. Για να μειώσει αυτούς τους κινδύνους αφού το μουνί απορροφήσει το προϊόν, πρέπει να πιει άφθονο νερό - είτε αυθόρμητα είτε με μια σύριγγα. Ρίξτε ένα χιλιοστόλιτρο τη φορά ώστε να καταπιεί.
   • Μια ενήλικη γάτα χρειάζεται περίπου 250 ml νερό την ημέρα. Μην φοβάστε να ξαναγεμίσετε τη σύριγγα αρκετές φορές!

3. 

   Πάρτε ένα δείγμα του υποτιθέμενου δηλητηρίου. Συμπεριλάβετε όλες τις συσκευασίες και τις φιάλες για να δώσετε τις απαραίτητες πληροφορίες στον κτηνίατρο. Αυτό μπορεί ακόμη και να βοηθήσει άλλες γάτες που περνούν την ίδια κατάσταση στο μέλλον!

4. 

   Πάρτε τη γάτα στον κτηνίατρο. Ο επαγγελματίας θα πρέπει να σας εξετάσει για να δει αν είναι καλά, εκτός από το να καθορίσει εάν έχετε αφαιρέσει όλα τα υπολείμματα του δηλητηρίου και εάν δεν υπάρχει κίνδυνος επακόλουθων ή κάτι τέτοιο.

Συμβουλές

• Η δόση του ενεργού άνθρακα για οξεία δηλητηρίαση είναι 2-8 γραμμάρια / kg. Χορηγήστε το προϊόν μία φορά κάθε 6-8 ώρες για τρεις έως πέντε ημέρες. Μπορείτε να το αναμίξετε με νερό και να χρησιμοποιήσετε μια σύριγγα.
• Πηκτίνη: 1-2 g / kg κάθε έξι ώρες για πέντε έως επτά ημέρες.
• 3% υπεροξείδιο του υδρογόνου: 2-4 ml / kg αμέσως μετά την κατάποση ορισμένων δηλητηρίων.
• Αραιώστε το γάλα με νερό στην ίδια αναλογία ή δώστε στη γάτα καθαρό προϊόν για την καταπολέμηση ορισμένων από τα δηλητήρια που αναφέρονται παραπάνω. Μετρήστε 10-15 ml / kg ή πόσο μπορεί να καταναλώσει το ζώο.
• Τέλος πάντων, το καλύτερο που πρέπει να κάνετε είναι να αναζητήσετε επαγγελματική κτηνιατρική φροντίδα.