Περιεχόμενο

• Βήματα

Το σχολικό πρόγραμμα είναι συχνά ένας οδηγός για τους εκπαιδευτικούς να διδάσκουν δεξιότητες και περιεχόμενο. Μερικά από αυτά τα έγγραφα είναι γενικές οδηγίες, ενώ άλλα είναι πολύ λεπτομερή και παρέχουν οδηγίες για την καθημερινή μάθηση. Μπορεί να είναι δύσκολο να αναπτυχθεί ένα πρόγραμμα σπουδών, ειδικά όταν οι προσδοκίες είναι τόσο ποικίλες. Είναι σημαντικό να ξεκινήσετε με ένα γενικό θέμα και να αυξήσετε τις λεπτομέρειες με κάθε βήμα, ανεξάρτητα από την κατάσταση. Τέλος, αξιολογήστε την εργασία σας για να δείτε εάν χρειάζονται αλλαγές.

Βήματα

Μέρος 1 από 3: Κοιτάζοντας τη μεγάλη εικόνα

1. 

   Καθορίστε τον σκοπό του σχολικού προγράμματος σπουδών. Θα χρειαστεί σαφή θέματα και σκοπούς. Το θέμα πρέπει να είναι κατάλληλο για την ηλικία των μαθητών και το περιβάλλον στο οποίο θα διδαχθεί το περιεχόμενο.
   • Εάν πρέπει να σχεδιάσετε ένα μάθημα, αναρωτηθείτε ποιος είναι ο γενικός σκοπός του. Γιατί διδάσκετε αυτό το υλικό; Τι πρέπει να γνωρίζουν οι μαθητές; Τι θα μάθουν;
   • Για παράδειγμα, για να αναπτύξετε ένα γρήγορο μάθημα γραφής για μαθητές γυμνασίου, θα πρέπει να σκεφτείτε συγκεκριμένα τι θέλετε να βγουν από την τάξη. Ένας πιθανός σκοπός μπορεί να είναι να διδάξει πώς να γράφει ένα έργο σε μια πράξη.
   • Οι καθηγητές σχολείου συνήθως λαμβάνουν τα θέματα που έχουν ήδη καθοριστεί και μπορεί να μην χρειάζονται αυτό το βήμα.

2. 

   
   
   Επιλέξτε έναν κατάλληλο τίτλο. Η διαδικασία απόδοσης ενός τίτλου στο πρόγραμμα σπουδών μπορεί να είναι απλή ή απαιτεί περισσότερη προσπάθεια, ανάλογα με τον μαθησιακό στόχο. Ένα πρόγραμμα σπουδών για μαθητές που πρόκειται να παρακολουθήσουν το ENEM μπορεί να ονομαστεί "Προπαρασκευαστικό μάθημα ENEM". Ένα πρόγραμμα που έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει τους εφήβους με διατροφικές διαταραχές απαιτεί έναν προσεκτικά μελετημένο τίτλο που είναι ελκυστικός για αυτούς και που λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες αυτής της συγκεκριμένης ομάδας.

3. 

   
   
   Ορίστε προθεσμίες. Μιλήστε με τον επόπτη σας για να μάθετε πόσο χρόνο θα χρειαστεί να διδάξετε το περιεχόμενο. Μερικά μαθήματα διαρκούν όλο το χρόνο. άλλοι, μόλις ένα εξάμηνο. Εάν δεν διδάσκετε σε σχολείο, μάθετε πόσο χρόνο θα έχει η τάξη σας. Μόλις έχετε το πρόγραμμα, μπορείτε να οργανώσετε το πρόγραμμα σπουδών σε μικρότερα μέρη.

4. 

   
   
   Δείτε πόσο περιεχόμενο μπορείτε να καλύψετε στο χρονικό πλαίσιο που έχετε. Χρησιμοποιήστε τις γνώσεις σας για τους μαθητές (ηλικία, επίπεδο δεξιοτήτων κ.λπ.) και το περιεχόμενο για να μάθετε πόσες πληροφορίες μπορείτε να μεταβιβάσετε στον διαθέσιμο χρόνο. Δεν χρειάζεται να προγραμματίσετε ακόμη δραστηριότητες, αλλά μπορείτε να αρχίσετε να σκέφτεστε τι είναι δυνατό.
   • Σκεφτείτε πόσο συχνά θα βλέπετε μαθητές. Τα μαθήματα που συναντιούνται μία ή δύο φορές την εβδομάδα μπορεί να έχουν διαφορετικό αποτέλεσμα από αυτά που συναντώνται καθημερινά.
   • Για παράδειγμα, φανταστείτε ότι γράφετε ένα πρόγραμμα σπουδών στο θέατρο. Η διαφορά μεταξύ μιας τάξης δύο ωρών μία φορά την εβδομάδα για τρεις εβδομάδες και μιας τάξης δύο ωρών κάθε μέρα για τρεις μήνες είναι μεγάλη. Σε αυτές τις τρεις εβδομάδες, μπορείτε να κάνετε ένα παιχνίδι 10 λεπτών. Με τρεις μήνες, από την άλλη πλευρά, μπορείτε να επιτύχετε πλήρη παραγωγή.
   • Αυτό το βήμα ενδέχεται να μην ισχύει για όλους τους εκπαιδευτικούς. Τα τακτικά σχολεία ακολουθούν γενικά κρατικά πρότυπα που περιγράφουν τα θέματα που πρέπει να καλυφθούν κατά τη διάρκεια του έτους. Οι μαθητές συχνά λαμβάνουν εξετάσεις στο τέλος του έτους, οπότε η πίεση να πληρούν όλα τα πρότυπα είναι πολύ μεγαλύτερη.

5. 

   Δημιουργήστε μια λίστα με τα επιθυμητά αποτελέσματα. Αναφέρετε το περιεχόμενο που θέλετε να διδάξετε στους μαθητές και τι θέλουν να μπορούν να κάνουν μέχρι το τέλος του μαθήματος. Αργότερα, θα είναι σημαντικό να έχουμε σαφείς στόχους που περιγράφουν τις δεξιότητες και τις γνώσεις που θα αποκτήσουν οι μαθητές.Χωρίς τέτοιους στόχους, δεν θα μπορείτε να αξιολογήσετε τους μαθητές ή την αποτελεσματικότητα του προγράμματος σπουδών.
   • Για παράδειγμα, σε ένα θερινό μάθημα γραφής θεάτρου, ίσως θέλετε οι μαθητές να μάθουν πώς να γράφουν μια σκηνή, να αναπτύξουν χαρακτήρες και να δημιουργήσουν ένα σενάριο.
   • Οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται σε δημόσια σχολεία στη Βραζιλία πρέπει να ακολουθούν τα πρότυπα που έχουν θέσει η κυβέρνηση. Περιγράφονται στην Εθνική Κοινή Αναλυτική Βάση, η οποία εξηγεί τι πρέπει να μάθουν οι μαθητές μέχρι το τέλος του σχολικού έτους, από το νηπιαγωγείο έως το γυμνάσιο.

6. 

   Συμβουλευτείτε τα υπάρχοντα βιογραφικά για έμπνευση. Αναζήτηση στο Διαδίκτυο για βιογραφικά που έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή σας. Εάν εργάζεστε σε σχολείο, ζητήστε υλικό από προηγούμενα χρόνια από άλλους δασκάλους και τον συντονιστή τους. Το να έχετε ένα παράδειγμα εργασίας διευκολύνει την ανάπτυξη του δικού σας προγράμματος σπουδών.

Μέρος 2 από 3: Συμπλήρωση των λεπτομερειών

1. 

   Κάντε ένα μοντέλο. Τα σχολικά προγράμματα οργανώνονται συνήθως γραφικά έτσι ώστε να υπάρχει χώρος για κάθε στοιχείο. Ορισμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα ζητούν από τους εκπαιδευτικούς να χρησιμοποιήσουν ένα εξατομικευμένο μοντέλο. Μάθετε τι θα χρειαστείτε από εσάς. Εάν δεν λάβετε μοντέλα, βρείτε ένα στο Διαδίκτυο ή δημιουργήστε το δικό σας. Έτσι, το βιογραφικό σας θα είναι οργανωμένο και ευπαρουσίαστο.

2. 

   Προσδιορίστε τις ενότητες εντός του προγράμματος σπουδών. Οι μονάδες ή τα θέματα είναι τα κύρια θέματα που θα καλύπτονται από το έγγραφο. Οργανώστε τα θέματα που έχετε καταχωρίσει ή δηλώστε πρότυπα σε ενοποιημένες ενότητες που ακολουθούν μια λογική ακολουθία. Οι μονάδες συνήθως καλύπτουν μεγαλύτερες έννοιες, όπως αγάπη, πλανήτες ή εξισώσεις. Ο αριθμός τους ποικίλλει ανάλογα με το πρόγραμμα σπουδών και μπορεί να διαρκέσει από μία έως οκτώ εβδομάδες.
   • Ο τίτλος της ενότητας μπορεί να περιέχει μια λέξη ή μια σύντομη πρόταση. Μια ενότητα για την ανάπτυξη χαρακτήρων, για παράδειγμα, μπορεί να ονομάζεται "Δημιουργία βαθιών χαρακτήρων".

3. 

   Προετοιμάστε τις κατάλληλες μαθησιακές εμπειρίες. Μόλις οργανώσετε ένα σύνολο ενοτήτων, μπορείτε να αρχίσετε να σκέφτεστε τον τύπο υλικού, περιεχομένου και εμπειρίας που οι μαθητές θα πρέπει να κατανοήσουν κάθε θέμα. Αυτό περιλαμβάνει το εγχειρίδιο που θα χρησιμοποιηθεί, τα κείμενα που σκοπεύετε να παρουσιάσετε, τα έργα, τις συζητήσεις και τα ταξίδια.
   • Θυμηθείτε το κοινό σας. Οι μαθητές μπορούν να αποκτήσουν δεξιότητες και γνώσεις με διάφορους τρόπους. Προσπαθήστε να επιλέξετε βιβλία, μέσα και δραστηριότητες που περιλαμβάνουν το κοινό με το οποίο συνεργάζεστε.

4. 

   Γράψτε βασικές ερωτήσεις για κάθε ενότητα. Τα μπλοκ χρειάζονται δύο έως τέσσερις γενικές ερωτήσεις που πρέπει να διερευνηθούν στο τέλος κάθε μιας. Καθοδηγούν τους μαθητές έτσι ώστε να κατανοούν τα πιο σημαντικά μέρη του θέματος και συχνά είναι πιο περιεκτικά. δεν μπορούν πάντα να απαντηθούν σε μία τάξη.
   • Για παράδειγμα, μια ουσιαστική ερώτηση για μια μονάδα σχετικά με τα κλάσματα μπορεί να είναι, "Γιατί η διαίρεση δεν κάνει πάντα τους αριθμούς μικρότερους;" Μια ερώτηση για μια μονάδα ανάπτυξης χαρακτήρων μπορεί να είναι, "Πώς οι αποφάσεις και οι ενέργειες ενός ατόμου αποκαλύπτουν πτυχές της προσωπικότητάς του;"

5. 

   Δημιουργήστε μαθησιακούς στόχους για κάθε ενότητα. Είναι τα συγκεκριμένα πράγματα που οι μαθητές θα μάθουν και θα ξέρουν να κάνουν στο τέλος κάθε μπλοκ. Σκεφτήκατε λίγο όταν βρήκατε μια λίστα με ιδέες για το μάθημα, αλλά τώρα πρέπει να είστε πιο συγκεκριμένοι: όταν γράφετε στόχους, να έχετε κατά νου μερικές σημαντικές ερωτήσεις. Τι απαιτεί από το κράτος να γνωρίζουν οι μαθητές; Πώς θέλω να σκεφτούν για αυτό το θέμα; Τι θα μπορούν να κάνουν οι μαθητές μου; Είναι συχνά δυνατό να εξαχθούν μαθησιακοί στόχοι από την εθνική βάση.
   • Χρησιμοποιήστε το OASCD ("Οι μαθητές θα μπορούν να"). Εάν δεν έχετε ιδέες, δοκιμάστε να ξεκινήσετε κάθε στόχο με: "Οι μαθητές θα μπορούν να ..". Αυτή η μέθοδος είναι τόσο για τις δεξιότητες όσο και για τη γνώση του περιεχομένου. Για παράδειγμα: "Οι μαθητές θα μπορούν να παρέχουν γραπτή ανάλυση δύο σελίδων για τους λόγους πίσω από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο". Αυτό απαιτεί να γνωρίζουν τις πληροφορίες (τα αίτια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου) και να κάνουν κάτι με αυτές τις πληροφορίες (γραπτή ανάλυση).

6. 

   Συμπεριλάβετε έναν προγραμματισμό των αξιολογήσεων. Οι μαθητές θα πρέπει να αξιολογούν την απόδοσή τους, σωστά; Με αυτόν τον τρόπο, θα είναι σε θέση να γνωρίζουν αν κατάλαβαν το περιεχόμενο και θα ξέρετε αν πετύχατε να περάσετε την ιστορία. Επιπλέον, οι αξιολογήσεις θα σας βοηθήσουν να γνωρίζετε εάν πρέπει να κάνετε αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για την αξιολόγηση της απόδοσης των μαθητών και οι αξιολογήσεις πρέπει να υπάρχουν σε κάθε ενότητα.
   • Χρησιμοποιήστε διαμορφωτικές αξιολογήσεις. Συχνά είναι μικρότερες και πιο ανεπίσημες και παρέχουν ανατροφοδότηση σχετικά με τη μαθησιακή διαδικασία. Αν και συνήθως αποτελούν μέρος του καθημερινού προγράμματος μαθήματος, μπορούν επίσης να περιληφθούν στην περιγραφή της ενότητας. Παραδείγματα περιλαμβάνουν ημερολόγια, ερωτηματολόγια, κολάζ ή σύντομες παραγράφους.
   • Κάντε αξιολογήσεις προσθέτων. Δίδονται στο τέλος ενός ολόκληρου θέματος και είναι κατάλληλα για το τέλος μιας ενότητας ή μαθήματος. Παραδείγματα περιλαμβάνουν εξετάσεις, παρουσιάσεις, έγγραφα και χαρτοφυλάκια. Αυτές οι αξιολογήσεις μπορούν να εξετάσουν συγκεκριμένες λεπτομέρειες, να απαντήσουν σε βασικές ερωτήσεις ή να συζητήσουν ευρύτερα θέματα.

Μέρος 3 από 3: Κάνοντας το να λειτουργεί

1. 

   Χρησιμοποιήστε το σχολικό πρόγραμμα για να σχεδιάσετε μαθήματα. Ο προγραμματισμός των μαθημάτων γίνεται συνήθως ξεχωριστά από τη διαδικασία ανάπτυξης του προγράμματος σπουδών, επειδή παρόλο που πολλοί εκπαιδευτικοί γράφουν τα δικά τους σχολικά προγράμματα σπουδών, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Μερικές φορές το άτομο που έγραψε το πρόγραμμα σπουδών δεν είναι το άτομο που θα το διδάξει. Είτε έτσι είτε αλλιώς, χρησιμοποιήστε ό, τι περιγράφηκε στο έγγραφο για να καθοδηγήσετε τον σχεδιασμό μαθημάτων.
   • Μεταφέρετε τις απαραίτητες πληροφορίες από το σχολικό πρόγραμμα στο σχέδιο μαθήματος. Συμπεριλάβετε το όνομα της μονάδας, τις βασικές ερωτήσεις και τον σκοπό για τον οποίο θα εργαστείτε κατά τη διάρκεια του μαθήματος.
   • Οι στόχοι της τάξης πρέπει να είναι σε θέση να οδηγήσουν τους μαθητές στην επίτευξη των στόχων της ενότητας. Είναι παρόμοια με αυτά της μονάδας, αλλά πρέπει να είναι πιο συγκεκριμένα. Να θυμάστε ότι οι μαθητές πρέπει να επιτύχουν το στόχο στο τέλος του μαθήματος. Για παράδειγμα, "Οι μαθητές θα μπορούν να εξηγήσουν τέσσερις αιτίες του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου" είναι αρκετά συγκεκριμένες ώστε να μπορούν να αντιμετωπιστούν σε μια τάξη.

2. 

   Διδάξτε και παρακολουθήστε μαθήματα. Αφού αναπτύξετε το πρόγραμμα σπουδών, εφαρμόστε το. Δεν θα ξέρετε αν λειτουργεί πριν το δοκιμάσετε με πραγματικούς δασκάλους και μαθητές. Δώστε προσοχή στο πώς οι μαθητές ανταποκρίνονται σε θέματα, μεθόδους διδασκαλίας, αξιολογήσεις και μαθήματα.

3. 

   Κάντε αναθεωρήσεις. Στη μέση του μαθήματος ή μετά τη λήξη του, αναλογιστείτε την ανταπόκριση των μαθητών στο υλικό. Ορισμένα σχολεία χρειάζονται χρόνια για να αναθεωρήσουν τα προγράμματα σπουδών, αλλά αυτές οι κριτικές είναι σημαντικές, ειδικά καθώς τα πρότυπα, η τεχνολογία και οι μαθητές αλλάζουν πάντα.
   • Κάντε βασικές ερωτήσεις κατά την αναθεώρηση του προγράμματος σπουδών. Οι μαθητές επιτυγχάνουν τους μαθησιακούς τους στόχους; Μπορούν να απαντήσουν στις βασικές ερωτήσεις; Πληρούν τα κρατικά πρότυπα; Είστε έτοιμοι να μάθετε πέρα ​​από το μάθημα; Διαφορετικά, κάντε αναθεωρήσεις στο περιεχόμενο, το στυλ και την ακολουθία διδασκαλίας.
   • Μπορείτε να ελέγξετε οποιαδήποτε πτυχή του προγράμματος σπουδών, αλλά όλα πρέπει να ευθυγραμμιστούν. Να θυμάστε ότι οι αναθεωρήσεις σε γενικά θέματα πρέπει να αντικατοπτρίζονται σε άλλους τομείς. Για παράδειγμα, εάν αλλάξετε ένα θέμα ενότητας, θυμηθείτε να γράψετε νέες βασικές ερωτήσεις, νέους στόχους και νέες αξιολογήσεις.