Περιεχόμενο

• Βήματα
• Προειδοποιήσεις

Τα ανθρώπινα τσιμπήματα είναι ένας από τους πιο υποτιμημένους τραυματισμούς, καθώς πολλοί άνθρωποι καταλήγουν να πιστεύουν ότι δεν είναι τόσο επικίνδυνοι όσο και τα δαγκώματα των ζώων. Ωστόσο, πρέπει να τα πάρετε πολύ σοβαρά λόγω των τύπων βακτηρίων και ιών που υπάρχουν στο στόμα των ανθρώπων. Είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί το δάγκωμα του ανθρώπου χωρίς επιπλοκές κατά την εκτίμηση της σοβαρότητας του τραυματισμού, παρέχοντας πρώτες βοήθειες και συμβουλευτείτε γιατρό.

Βήματα

Μέρος 1 από 2: Παροχή πρώτων βοηθειών

1. 

   Ζητήστε το ιατρικό ιστορικό του υπεύθυνου για το δάγκωμα. Εάν είναι δυνατόν, ρωτήστε για το ιατρικό ιστορικό του ατόμου για να δείτε εάν αυτός ή αυτή έχει έναν τρέχοντα εμβολιασμό και εάν δεν έχει σοβαρή κατάσταση υγείας όπως η ηπατίτιδα. Αυτό το μέτρο μπορεί να σας βοηθήσει να μάθετε αν πρέπει να πάτε στο γιατρό και ποια είναι η καλύτερη θεραπεία για εσάς.
   • Κάντε επίδεσμοι πρώτων βοηθειών και πηγαίνετε στο γιατρό εάν δεν είναι δυνατό να αποκτήσετε ιατρικό ιστορικό του ατόμου.
   • Οι δύο πιο ανησυχητικές ασθένειες σε αυτήν την περίπτωση είναι η ηπατίτιδα Β και ο τέτανος. Αν και δεν συμβαίνουν σε όλες τις περιπτώσεις, μπορούν να αναπτυχθούν κυρίως στην περίπτωση μολυσμένων δαγκωμάτων.
   • Η μετάδοση του HIV ή της ηπατίτιδας Β κατά τη διάρκεια ενός δαγκώματος δεν είναι πιθανή, αλλά μπορεί να συμβεί. Εάν ο δράστης είναι άγνωστος, ένα τεστ HIV μπορεί να δώσει ειρήνη στο άτομο που δαγκώθηκε.

2. 

   
   
   Αξιολογήστε την πληγή. Μόλις υποφέρετε από το δάγκωμα, ελέγξτε τη θέση με τα σημάδια. Αξιολογήστε τη σοβαρότητα του τραυματισμού και προσπαθήστε να βρείτε την καλύτερη θεραπεία.
   • Να θυμάστε ότι όλα τα ανθρώπινα τσιμπήματα είναι σοβαρά.
   • Τα ανθρώπινα τσιμπήματα μπορεί να κυμαίνονται από έντονα και βαθιά τραύματα σε μάχη ή άλλη κατάσταση έως κάτι σαν ένα απλό ξύσιμο στα δάχτυλά σας ή στις αρθρώσεις σας.
   • Είναι απαραίτητο να πάτε στο γιατρό για να κάνετε μια θεραπεία εκτός από τη χορήγηση πρώτων βοηθειών εάν το δάγκωμα σπάσει το δέρμα.

3. 

   
   
   Περιέχει την αιμορραγία. Εάν η πληγή αιμορραγεί, ασκήστε πίεση με ένα καθαρό, στεγνό πανί ή επίδεσμο. Μην κάνετε άλλες επιδέσμους πριν ελέγξετε την αιμορραγία έτσι ώστε να μην χάσετε πάρα πολύ αίμα.
   • Είναι δυνατόν να ξαπλώσετε σε ένα χαλί ή ένα κρεβάτι εάν η αιμορραγία είναι βαριά για να αποφύγετε την απώλεια θερμότητας και τον σοκ.
   • Εάν η αιμορραγία αρχίσει να διαρρέει μέσω της γάζας ή του υφάσματος, μην την αφαιρέσετε για να την εφαρμόσετε άλλη. Απλά τοποθετήστε ένα άλλο πανί πάνω από το πρώτο μέχρι να σταματήσει η ροή του αίματος.
   • Εάν υπάρχει κάτι στην πληγή, όπως θραύσματα δοντιών, μην ασκείτε υπερβολική πίεση ή προσπαθήστε να αφαιρέσετε το αντικείμενο.

4. 

   
   
   Πλύνετε την πληγή. Αφού περιέχει την αιμορραγία, πλύνετε την πληγή με σαπούνι και νερό. Έτσι, είναι δυνατόν να απομακρυνθούν τα βακτήρια και να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος λοιμώξεων.
   • Δεν είναι απαραίτητο να αγοράσετε ειδικά σαπούνια. Ο καθένας μπορεί να απομακρύνει τα βακτήρια.
   • Φροντίστε να πλύνετε και να στεγνώσετε καλά την πληγή, ακόμα κι αν είναι επώδυνη. Ξεπλύνετε την περιοχή μέχρι να απομείνει άλλο σαπούνι ή μέχρι να αφαιρεθούν όλα τα υπολείμματα και οι ακαθαρσίες.
   • Είναι επίσης δυνατό να χρησιμοποιήσετε την ποβιδόνη-ιώδιο ως αντιβακτηριακή θεραπεία στη θέση του σαπουνιού νερού. Απλώστε το διάλυμα απευθείας στο δέρμα ή με γάζα.
   • Μην αφαιρείτε συντρίμμια από το εσωτερικό της πληγής, όπως σωματίδια δοντιών, καθώς αυτό μπορεί να εξαπλώσει τη μόλυνση.

5. 

   Εφαρμόστε μια αλοιφή αντιβιοτικού στην πληγείσα περιοχή. Η εφαρμογή αντιβιοτικής αλοιφής ή κρέμας μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη μιας λοίμωξης, εκτός από τη μείωση του πρηξίματος και του πόνου, την επιτάχυνση της επούλωσης.
   • Είναι δυνατή η χρήση αλοιφών αντιβιοτικών όπως η νεομυκίνη, η πολυμυξίνη Β και η βακιτρακίνη για την αποφυγή προβλημάτων.
   • Είναι διαθέσιμα στα περισσότερα φαρμακεία ή μέσω του Διαδικτύου.

6. 

   Προστατέψτε την πληγή με καθαρή γάζα. Εφαρμόστε ένα καθαρό, αποστειρωμένο, στεγνό επίδεσμο όταν η πληγή δεν αιμορραγεί πλέον και έχει απολυμανθεί. Με αυτόν τον τρόπο, είναι δυνατόν να περιοριστεί η έκθεση σε βακτήρια και να προληφθούν λοιμώξεις.

7. 

   Παρατηρήστε τα συμπτώματα της λοίμωξης. Είναι σημαντικό να προσέχετε για σημεία λοίμωξης εάν το δάγκωμα δεν είναι πολύ μεγάλο και / ή εάν αποφασίσετε να μην πάτε στο γιατρό. Με αυτόν τον τρόπο, είναι δυνατόν να αποφευχθούν σοβαρές επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένης της σήψης.
   • Εάν η πληγή είναι κόκκινη, καυτή και πολύ επώδυνη, αυτά είναι μερικά σημάδια μόλυνσης.
   • Άλλα σημεία του προβλήματος είναι πυρετός και ρίγη.
   • Όταν αντιμετωπίζετε οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα, είναι σημαντικό να επισκεφτείτε έναν γιατρό, ώστε να μην αναπτύξετε σοβαρή λοίμωξη ή άλλες σοβαρές ιατρικές επιπλοκές.

Μέρος 2 από 2: Λήψη ιατρικής θεραπείας

1. 

   Πήγαινε στο γιατρό. Εάν το δάγκωμα έχει σπάσει το δέρμα ή δεν έχει επουλωθεί με τις πρώτες βοήθειες, πηγαίνετε στο γιατρό το συντομότερο δυνατό. Μπορεί να είναι απαραίτητο να κάνετε πιο εμπεριστατωμένη θεραπεία από την σπιτική, η οποία μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο λοιμώξεων ή βλάβης των νεύρων.
   • Είναι σημαντικό να πάτε στο γιατρό εάν ένα δάγκωμα σπάσει το δέρμα, καθώς μπορεί εύκολα να μολυνθεί. Σε αυτήν την περίπτωση, η θεραπεία πρέπει να αναζητηθεί εντός 24 ωρών.
   • Ζητήστε βοήθεια στο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης εάν η πληγή δεν σταματήσει να αιμορραγεί ή εάν το δάγκωμα έχει αφαιρέσει πάρα πολύ ιστό.
   • Συζητήστε με το γιατρό σας εάν έχετε οποιεσδήποτε ανησυχίες για ακόμη και μικρά τσιμπήματα ή γρατζουνιές από το στόμα ενός ατόμου.
   • Ενημερώστε το γιατρό για το δάγκωμα, ώστε να αποφασίσει την καλύτερη θεραπεία ή να πάρει βοήθεια εάν το επεισόδιο περιλαμβάνει βία.
   • Ο γιατρός θα πρέπει να αξιολογήσει το δάγκωμα και να σημειώσει σχετικά με την παρουσίαση και πού είναι ή να δει εάν φαίνεται να έχετε τραύμα στο νεύρο ή στον τένοντα.
   • Ανάλογα με τη σοβαρότητα του δαγκώματος, ο γιατρός μπορεί να διατάξει εξετάσεις αίματος ή ακτινογραφία.

2. 

   Αφήστε τον επαγγελματία υγείας να αφαιρέσει τυχόν ξένα αντικείμενα από την πληγή. Εάν υπάρχει ένα ξένο σώμα στην πληγή από το δάγκωμα, όπως ένα δόντι, ο γιατρός πρέπει να το αφαιρέσει. Έτσι, ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος λοιμώξεων και είναι δυνατόν να ανακουφιστεί ο πόνος.

3. 

   Ζητήστε από έναν πλαστικό χειρουργό να ράψει την πληγή εάν είναι στο πρόσωπο. Εάν έχετε ένα μεγάλο σημάδι δαγκώματος στο πρόσωπό σας, ο γιατρός σας θα πρέπει να ζητήσει τη βοήθεια ενός πλαστικού χειρουργού για να ράψει την πληγή έτσι ώστε να επουλωθεί σωστά με ελάχιστες πιθανότητες ουλών.
   • Είναι σύνηθες για τα σημεία να προκαλούν φαγούρα. Εάν συμβαίνει αυτό, είναι δυνατόν να εφαρμοστεί ένα λεπτό στρώμα αλοιφής αντιβιοτικού για την ανακούφιση από τον κνησμό και την πρόληψη λοιμώξεων.

4. 

   Πάρτε αντιβιοτικά για την καταπολέμηση λοιμώξεων. Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει διάφορα αντιβιοτικά για τη θεραπεία της πληγής που προκαλείται από το ανθρώπινο δάγκωμα. Τα φάρμακα μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο λοιμώξεων.
   • Ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει μία από τις ακόλουθες επιλογές αντιβιοτικών για την καταπολέμηση της λοίμωξης: Κεφαλοσπορίνη, Πενικιλίνη, Κλινδαμυκίνη, Ερυθρομυκίνη ή Αμινογλυκοσίδες.
   • Η θεραπεία με αντιβιοτικά διαρκεί συνήθως τρεις έως πέντε ημέρες. Εάν υπάρχει λοίμωξη, μπορεί να είναι απαραίτητο να συνεχίσετε με μεγαλύτερη περίοδο θεραπείας, έως και έξι εβδομάδες.

5. 

   Τραβήξτε τετάνο. Εάν δεν είχατε εμβόλιο τετάνου τα τελευταία πέντε χρόνια, ο γιατρός σας μπορεί να το υποδείξει. Το μέτρο μπορεί να αποτρέψει τη μόλυνση που προκαλεί τετάνο.
   • Μην ξεχάσετε να ενημερώσετε το γιατρό σας την ημερομηνία της τελευταίας λήψης τετάνου ή εάν δεν είχατε ποτέ. Ο τέτανος είναι μια δυνητικά θανατηφόρα ασθένεια.
   • Εάν γνωρίζετε το ιατρικό ιστορικό του ατόμου που σας δαγκώνει, μπορεί να μην χρειαστεί να πάρετε το εμβόλιο.

6. 

   Δοκιμάστε να μεταδοθούν ασθένειες. Εάν δεν γνωρίζετε το ιατρικό ιστορικό του δράστη, ο γιατρός μπορεί να παραγγείλει εξετάσεις για μεταδοτικές ασθένειες όπως ο HIV ή η ηπατίτιδα Β σε τακτά χρονικά διαστήματα. Εκτός από τον εντοπισμό πιθανής μόλυνσης, οι εξετάσεις μπορούν να προσφέρουν ανακούφιση στον φοβισμένο ασθενή.
   • Είναι πολύ σπάνιο να προσβληθούν ασθένειες όπως ο HIV, η ηπατίτιδα Β ή ο έρπης από ένα δάγκωμα από τον άνθρωπο.

7. 

   Πάρτε παυσίπονα. Είναι φυσιολογικό να αισθάνεστε πόνο για λίγες ημέρες μετά το δάγκωμα. Πάρτε εξωχρηματιστηριακά παυσίπονα ή επιλογές που έχει συνταγογραφήσει ο γιατρός σας για να ανακουφίσετε τον πόνο, ακόμη και μερικά από το πρήξιμο.
   • Πάρτε εξωχρηματιστηριακά παυσίπονα όπως ιβουπροφαίνη ή παρακεταμόλη. Η ιβουπροφαίνη μπορεί ακόμη και να ανακουφίσει κάποιο από το πρήξιμο που σχετίζεται με τα ράμματα.
   • Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει ένα άλλο φάρμακο για τον πόνο εάν οι εξωχρηματιστηριακές επιλογές δεν έχουν λειτουργήσει για εσάς.

8. 

   Επισκευάστε τη ζημιά με πλαστική χειρουργική. Εάν είχατε ένα εξαιρετικά επιθετικό δάγκωμα που είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια ιστών, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει πλαστική χειρουργική επέμβαση. Η διαδικασία μπορεί να επιδιορθώσει το δέρμα, επαναφέροντάς το στην προηγούμενη κατάσταση χωρίς πολλά σημάδια και σημάδια.

Προειδοποιήσεις

• Μην βάζετε τη δαγκωμένη περιοχή στο στόμα σας. Αποτρέψτε τον εαυτό σας να μην είναι τόσο συχνή αυτή η άμεση αντίδραση. Τα μικρόβια που εμπλέκονται σε ένα δάγκωμα του ανθρώπου είναι ακόμη χειρότερα από εκείνα που εντοπίζονται στα τσιμπήματα των ζώων. Η κατάποση τους όταν βάζετε την πληγή στο στόμα σας δεν είναι έξυπνη κίνηση.