Περιεχόμενο

• Βήματα

Ένα κάταγμα ή σπασμένο οστό στο πόδι είναι συνήθως ένα συμβάν που συνοδεύεται από βασανιστικό πόνο και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και από έναν θραύση ήχου. Υπάρχουν 26 οστά σε κάθε πόδι και κάθε άρθρωση στον αστράγαλο έχει τρία ακόμη οστά. Μερικοί άνθρωποι έχουν επίσης επιπρόσθετα σησαμοειδή οστά στα πόδια τους. Δεδομένου ότι αυτό το άκρο υποστηρίζει πολύ βάρος και επηρεάζει καθημερινά, τα σπασίματα και τα κατάγματα είναι αρκετά κοινά. Η διάγνωση και η σωστή θεραπεία ενός σπασμένου ποδιού είναι ύψιστης σημασίας για τη διαδικασία επούλωσης και πρέπει να γίνεται με προσοχή.

Βήματα

Μέθοδος 1 από 4: Λήψη θεραπείας έκτακτης ανάγκης

1. 

   Μεταφέρετε τον ασθενή σε ασφαλές μέρος και εξετάστε τον για άλλους τραυματισμούς. Εάν έχει επίσης τραυματιστεί στο κεφάλι, στο λαιμό ή στην πλάτη, μετακινήστε τον όσο το δυνατόν λιγότερο και ακόμα με εξαιρετική προσοχή. Η ασφάλεια του ασθενούς και του βοηθού είναι πιο σημαντική από την άμεση διάγνωση και θεραπεία του τραυματισμού των ποδιών.

2. 

   
   
   Αφαιρέστε τα παπούτσια και τις κάλτσες και από τα δύο πόδια και αναζητήστε κοινά συμπτώματα σπασμένου ποδιού. Συγκρίνετε τα δύο πόδια δίπλα-δίπλα για να δείτε εάν υπάρχει οίδημα ή άλλες διακρίσεις στην εμφάνιση. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι άμεσος πόνος, πρήξιμο και παραμόρφωση. Επιπλέον, αυτά περιλαμβάνουν:
   • Ερυθρότητα ή ευαισθησία στο πόδι.
   • Μούδιασμα, ψύξη ή παρουσία μώλωπες.
   • Μεγάλα τραύματα ή εκτεθειμένα οστά.
   • Αυξημένος πόνος όταν είναι ενεργός και μειωμένος όταν ξεκουράζεται.
   • Δυσκολία στο βάδισμα ή στα βάρη στήριξης.

3. 

   
   
   Ελέγξτε τυχόν αιμορραγία. Εάν είναι δυνατόν, ασκήστε πίεση στην πληγή, με γάζα. Εάν ο επίδεσμος ή ο ιστός εμποτιστεί με αίμα, μην τον αφαιρέσετε. Προσθέστε ένα άλλο στρώμα και συνεχίστε να ασκείτε πίεση.

4. 

   Επικοινωνήστε με ασθενοφόρο εάν ο ασθενής αισθάνεται υπερβολικό πόνο ή εάν το πόδι έχει πιο σοβαρά συμπτώματα. Μερικά από τα χειρότερα συμπτώματα είναι παραμόρφωση, μεγάλα τραύματα ή πληγές και σοβαρός αποχρωματισμός του ποδιού. Ενώ το ασθενοφόρο βρίσκεται στο δρόμο του, ενθαρρύνετε τον ασθενή να παραμείνει ακίνητος και ήρεμος. Κρατήστε τον ξαπλωμένο, με το τραυματισμένο πόδι του ψηλότερο από την καρδιά του.

5. 

   
   
   Εάν δεν είναι δυνατό να επικοινωνήσετε με ασθενοφόρο, προετοιμάστε ένα νάρθηκα για το τραυματισμένο πόδι. Ακινητοποιήστε το με ένα ραβδί ή εφημερίδα τυλιγμένο γύρω από το εσωτερικό του ποδιού, από τη φτέρνα έως τα δάχτυλα και μαλακώνετε την περιοχή με ένα πανί. Εάν δεν υπάρχει τρόπος αυτοσχεδιασμού του νάρθηκα, τυλίξτε το πόδι σας με μια πετσέτα ή ένα μαξιλάρι και κολλήστε το ή δέστε το με έναν επίδεσμο. Θυμηθείτε ότι ο απώτερος στόχος αυτού του βήματος είναι να περιορίσετε τις κινήσεις σας. Δέστε ή τυλίξτε την περιοχή αρκετά σφιχτά, αλλά όχι στο σημείο που περιορίζει την κυκλοφορία του αίματος.

6. 

   Εφαρμόστε πάγο στη θέση τραυματισμού και συνεχίστε να ανυψώνετε το πόδι σας για να μειώσετε το πρήξιμο. Τοποθετήστε μια πετσέτα ή σεντόνι ανάμεσα στο δέρμα και τον πάγο. Αφήστε το στην περιοχή για 15 λεπτά και μετά αφαιρέστε το για 15 λεπτά. Ο ασθενής δεν πρέπει να περπατά με το τραυματισμένο πόδι εάν είναι επώδυνο να ασκήσει βάρος πάνω του.
   • Εάν έχετε στη διάθεσή σας δεκανίκια, χρησιμοποιήστε τα.

Μέθοδος 2 από 4: Αναγνώριση καταγμάτων στρες στο πόδι

1. 

   Αναγνωρίστε τους παράγοντες κινδύνου. Τα κατάγματα του στρες είναι συνηθισμένοι τραυματισμοί στα πόδια και τους αστραγάλους. Συμβαίνουν συχνότερα σε αθλητές, καθώς προκύπτουν από υπερφόρτωση και επαναλαμβανόμενο στρες, όπως στην περίπτωση των δρομέων μεγάλων αποστάσεων.
   • Οι απότομες αυξήσεις της δραστηριότητας μπορούν επίσης να προκαλέσουν κατάγματα στρες. Για παράδειγμα, εάν είστε σχετικά καθιστικός άνθρωπος, αλλά ανεβαίνετε σε διακοπές, μπορεί να υποφέρετε από κάταγμα άγχους.
   • Η οστεοπόρωση και ορισμένες άλλες ασθένειες που επηρεάζουν τη δύναμη και την πυκνότητα των οστών σας κάνουν πιο επιρρεπή σε κατάγματα σε αυτήν την κατηγορία.
   • Η προσπάθεια να κάνετε πολλές δραστηριότητες σε σύντομο χρονικό διάστημα μπορεί επίσης να προκαλέσει κατάγματα στρες. Για παράδειγμα, εάν είστε καινούργιοι για άσκηση και αρχίσετε να προσπαθείτε να τρέχετε 10 χλμ κάθε εβδομάδα, μπορεί να συμβεί κάταγμα άγχους.

2. 

   Να γνωρίζετε τον πόνο. Εάν αισθάνεστε πόνο στο πόδι ή στον αστράγαλο που μειώνεται κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης, μπορεί να έχετε υποστεί κάταγμα άγχους. Εάν επιδεινωθεί κατά τη διάρκεια των κανονικών καθημερινών δραστηριοτήτων, αυτό είναι καλό σημάδι ότι είναι παρούσα. Ο πόνος επιδεινώνεται επίσης με την πάροδο του χρόνου.
   • Αυτός ο πόνος φαίνεται να προέρχεται από τους βαθύτερους ιστούς των ποδιών, των δακτύλων ή των αστραγάλων.
   • Ο πόνος δεν είναι απλώς αδυναμία που βγαίνει από το σώμα σας. Εάν το αντιμετωπίζετε με συνέπεια, ειδικά όταν πρόκειται για καθημερινές δραστηριότητες ή επιμείνετε κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης, συμβουλευτείτε έναν γιατρό. Η παράβλεψή του μπορεί να κάνει τον τραυματισμό ακόμη χειρότερο.

3. 

   Να γνωρίζετε το πρήξιμο και την ευαισθησία. Εάν έχετε κάταγμα στρες, μπορεί να παρατηρήσετε ότι το πάνω μέρος του ποδιού σας είναι πρησμένο και τρυφερό στην αφή. Το πρήξιμο μπορεί επίσης να συμβεί στο εξωτερικό του αστραγάλου.
   • Δεν είναι φυσιολογικό να αισθάνεστε έντονο πόνο όταν αγγίζετε οποιαδήποτε περιοχή του ποδιού ή του αστραγάλου. Εάν παρατηρήσετε πόνο ή ευαισθησία στο πόδι σας, συμβουλευτείτε το γιατρό σας.

4. 

   Εξετάστε την περιοχή για μώλωπες. Δεν εμφανίζονται πάντα σε κατάγματα στρες, αλλά αυτό είναι πιθανό.

5. 

   Συμβουλευτείτε έναν γιατρό. Μπορεί να μπείτε στον πειρασμό να "πάρετε το άλμα" του πόνου που υπάρχει στο κάταγμα του στρες, αλλά είναι καλύτερο να μην το κάνετε. Εάν δεν αναζητήσετε θεραπεία, μπορεί να επιδεινωθεί με την πάροδο του χρόνου και το οστό μπορεί ακόμη και να σπάσει εντελώς.

Μέθοδος 3 από 4: Ανάκτηση σπασμένου ποδιού

1. 

   Εμπιστευτείτε τη διάγνωση του γιατρού σας. Ανάλογα με τα υπάρχοντα συμπτώματα, μπορεί να είναι απαραίτητο να εκτελέσετε κάποιες μη επεμβατικές εξετάσεις απεικόνισης στο τραυματισμένο πόδι.Μεταξύ των πιο συνηθισμένων είναι η ακτινογραφία, η υπολογιστική τομογραφία (CT) και η μαγνητική τομογραφία (MRI). Αυτές οι τεχνικές επιτρέπουν στον γιατρό να εξετάσει το πόδι για σπασμένα οστά και να τα παρακολουθεί καθώς αναρρώνουν.

2. 

   Ακολουθήστε ιατρικές συμβουλές σχετικά με το τι πρέπει να κάνετε μετά τη θεραπεία. Σε πολλές περιπτώσεις, η χειρουργική επέμβαση δεν είναι απαραίτητη για τη σωστή θεραπεία ενός σπασμένου ποδιού. Το νοσοκομείο συχνά ρίχνει το προσβεβλημένο πόδι ή παρέχει πατερίτσες για να αφαιρέσει την ανάγκη στήριξης του βάρους. Ο γιατρός πιθανότατα θα σας συμβουλεύσει να κρατήσετε το πόδι σας ανυψωμένο και να χρησιμοποιήσετε πάγο στην πληγείσα περιοχή για να αποφύγετε το πρήξιμο και την εμφάνιση νέων βλαβών.
   • Όταν χρησιμοποιείτε πατερίτσες, προσπαθήστε να βάλετε το σωματικό σας βάρος στα χέρια και τα χέρια σας. Αποφύγετε την πλήρη στήριξη στις μασχάλες σας, κάτι που μπορεί να βλάψει τα νεύρα σε αυτές τις περιοχές.
   • Ακολουθήστε τις οδηγίες του γιατρού σας! Το να μην αποφεύγετε να βάζετε βάρος στο πληγέν πόδι είναι η νούμερο ένα αιτία καθυστερήσεων στην ανάρρωση και η επανάληψη τραυματισμών και καταγμάτων.

3. 

   Πάρτε τα φάρμακά σας όπως συνιστάται. Ο γιατρός σας μπορεί να σας συμβουλεύσει να πάρετε ΜΣΑΦ (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα) όπως ασπιρίνη, ιβουπροφαίνη (Advil, Motrin) ή ναπροξένη (Aleve). Θα βοηθήσουν στην ανακούφιση του πόνου και του πρηξίματος που σχετίζεται με τη διαδικασία ανάρρωσης.
   • Εάν έχετε προγραμματίσει χειρουργική επέμβαση, μπορεί να είναι απαραίτητο να σταματήσετε να χρησιμοποιείτε φάρμακα μία εβδομάδα πριν από την ημερομηνία. Συμβουλευτείτε το γιατρό ή το χειρουργό σας για περισσότερες πληροφορίες.
   • Χρησιμοποιείτε πάντα τη χαμηλότερη δυνατή δόση για να διαχειριστείτε τον πόνο και να σταματήσετε να παίρνετε ΜΣΑΦ μετά από 10 ημέρες για να αποφύγετε επιπλοκές.
   • Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να συστήσει την αύξηση της πρόσληψης ασβεστίου και βιταμίνης D, και τα δύο είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία των οστών.

4. 

   Εκτελέστε χειρουργική επέμβαση εάν σας προτείνει ο γιατρός σας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο γιατρός θα προσπαθήσει να δώσει στο πόδι σας αρκετό χρόνο για να επουλωθεί από μόνη της, ακινητοποιώντας το με γύψο και περιορίζοντας τη δραστηριότητά του. Σε άλλα, ωστόσο, το τραυματισμένο πόδι μπορεί να χρειαστεί χειρισμό (γνωστό ως εσωτερική στερέωση) εάν τα σπασμένα άκρα του οστού δεν ευθυγραμμίζονται. Αυτό περιλαμβάνει τη μετακίνηση του οστού μέχρι να επιστρέψει στη σωστή ευθυγράμμιση και στη συνέχεια να περάσει τους πείρους μέσω του δέρματος για να το κρατήσει στη θέση του μέχρι την πλήρη ανάρρωση. Η μετεγχειρητική περίοδος μπορεί να φτάσει περίπου έξι εβδομάδες, μετά τις οποίες οι καρφίτσες αφαιρούνται εύκολα. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, ίσως χρειαστεί να εμφυτεύσετε βίδες ή πόλους για να διατηρήσετε το πόδι σας στη θέση του ενώ θεραπεύεται.

5. 

   Συνέχεια με ορθοπεδικό γιατρό ή παιδίατρο. Ακόμα κι αν ο τραυματισμός δεν απαιτεί χειρουργική επέμβαση, ο ορθοπεδικός ή παιδιατρικός χειρουργός θα είναι σε θέση να παρακολουθεί σωστά τη διαδικασία ανάρρωσης. Εάν εμφανιστεί επανάληψη του τραυματισμού ή άλλων παθήσεων κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, θα συνταγογραφήσει την κατάλληλη θεραπεία, είτε πρόκειται για θεραπεία είτε για χειρουργική επέμβαση.

Μέθοδος 4 από 4: Φυσιοθεραπεία για σπασμένα πόδια

1. 

   Κάντε φυσιοθεραπεία μετά την αφαίρεση του καλουπιού, όπως συνιστά ο γιατρός σας. Μπορείτε να μάθετε διάφορες ασκήσεις για να βελτιώσετε τη δύναμη και την ευελιξία του τραυματισμένου ποδιού και να αποτρέψετε μελλοντικούς τραυματισμούς.

2. 

   Προθέρμανση στην αρχή κάθε συνεδρίας. Ξεκινήστε με λίγα λεπτά ελαφριάς άσκησης, όπως περπάτημα ή ποδηλασία σε ποδήλατο γυμναστικής. Αυτό θα χαλαρώσει τους μυς σας και θα διεγείρει τη ροή του αίματος.

3. 

   Τέντωμα. Οι ασκήσεις τεντώματος είναι ένα σημαντικό σημείο για την αποκατάσταση της ευελιξίας και του εύρους κίνησης. Εκτελέστε το πρόγραμμα άσκησης που συνιστά ο γιατρός ή ο φυσιοθεραπευτής σας, τεντώνοντας τους μυς και τους τένοντες στο τραυματισμένο πόδι. Εάν αισθάνεστε πόνο ενώ το κάνετε, συμβουλευτείτε το γιατρό σας.
   • Ένα καλό παράδειγμα είναι το τέντωμα της πετσέτας. Καθίστε στο πάτωμα με ένα πόδι ευθεία και περάστε το πάνω από το πέλμα του ποδιού σας. Κρατήστε το από τις άκρες και τραβήξτε το πάνω μέρος του ποδιού σας προς εσάς. Θα νιώσετε το τέντωμα στο μοσχάρι και τον αστράγαλο σας. Κρατήστε αυτό το τέντωμα για 30 δευτερόλεπτα και στη συνέχεια ξεκουραστείτε για 30 δευτερόλεπτα. Επαναλάβετε αυτήν την άσκηση τρεις φορές.

4. 

   Κάντε τις κατάλληλες ασκήσεις ενδυνάμωσης. Όταν γίνει σωστά, οι ασκήσεις ενδυνάμωσης μπορούν να σας βοηθήσουν να ανακτήσετε την απαραίτητη δύναμη και αντοχή στο τραυματισμένο πόδι για να εκτελέσετε κανονικές καθημερινές δραστηριότητες. Εάν αισθανθείτε πόνο κατά την εκτέλεση οποιασδήποτε από τις ασκήσεις, συμβουλευτείτε το γιατρό ή το φυσιοθεραπευτή σας.
   • Ένα παράδειγμα άσκησης ενίσχυσης γίνεται με μάρμαρα. Καθίστε σε μια καρέκλα με τα πόδια σας στο πάτωμα και τοποθετήστε 20 μάρμαρα στο πάτωμα μπροστά σας. Τοποθετήστε ένα μπολ δίπλα τους. Πάρτε τα μάρμαρα, ένα προς ένα, με το τραυματισμένο πόδι και τοποθετήστε τα στο μπολ. Θα νιώσετε αυτήν την άσκηση στο πάνω μέρος του ποδιού σας.

5. 

   Κάνετε τακτικές ασκήσεις τακτικά. Είναι σημαντικό να παρακολουθείτε τη φυσιοθεραπεία για να επιστρέψετε στις καθημερινές σας δραστηριότητες και να μειώσετε τις πιθανότητες επαναλαμβανόμενου τραυματισμού.