Περιεχόμενο

• Βήματα
• Απαραίτητα υλικά

Μερικά κουτάβια δεν αρχίζουν να αναπνέουν μόνα τους κατά τη γέννηση. Υπάρχουν επίσης κουτάβια με λίγο περισσότερη ζωή που σταματούν να αναπνέουν λόγω ασθένειας ή τραυματισμού.Και στις δύο περιπτώσεις, η γρήγορη ανταπόκριση εκ μέρους του ιδιοκτήτη αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες ανάκτησης του ζώου. Οι διαδικασίες για την εκτίμηση του εάν ο σκύλος χρειάζεται επείγουσα καρδιοπνευμονική ανάνηψη (CPR) και τη φροντίδα του μετά τη διαδικασία είναι οι ίδιες σε όλες τις καταστάσεις, αλλά ο τύπος διάσωσης ποικίλλει ανάλογα με το μέγεθος και την ηλικία του ζώου. Διαβάστε παρακάτω για περισσότερες πληροφορίες.

Βήματα

Μέθοδος 1 από 4: Αξιολόγηση της κατάστασης και ζητώντας βοήθεια

1. 

   Ψάξτε για σημάδια ότι το ζώο αναπνέει. Εάν ο σκύλος δεν ανταποκρίνεται σε εξωτερικά ερεθίσματα, κοιτάξτε το στήθος του για κίνηση και ακούστε την αναπνοή του (ή μετακινηθείτε πιο κοντά για να αισθανθείτε τον αέρα που βγαίνει από τα ρουθούνια του). Εάν η αναπνοή σας είναι αδύναμη ή ακανόνιστη, θεωρήστε την ανύπαρκτη και ακολουθήστε τα επόμενα βήματα.
   • Εάν το κουτάβι δεν αρχίσει να κλαίει αμέσως μετά τη γέννηση, είναι πολύ πιθανό ότι δεν αναπνέει.
   • Τα κουτάβια που γεννιούνται πρώτα από τα πόδια - όχι το κεφάλι, το οποίο είναι το πιο κοινό - είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από δύσπνοια μετά τον τοκετό.
   • Ωστόσο, τα κουτάβια που γεννιούνται κανονικά μπορεί επίσης να μην αναπνέουν αμέσως. Εάν ο σκύλος δεν αναπνέει μόνος του μετά από λίγα δευτερόλεπτα, αναστήστε τον σκύλο.

2. 

   
   
   Ζητήστε από κάποιον άλλο να καλέσει έναν κτηνίατρο. Έτσι, μπορείτε να εστιάσετε αμέσως στο RCP και ο επαγγελματίας μπορεί να σας καθοδηγήσει μέσω τηλεφώνου.
   • Εάν είστε μόνοι, εκτελέστε CPR έκτακτης ανάγκης για τουλάχιστον πέντε λεπτά (ή έως ότου το κουτάβι ανταποκριθεί στη διαδικασία) πριν καλέσετε έναν κτηνίατρο. Όταν το κουτάβι αρχίσει να αναπνέει, καλέστε τον επαγγελματία για να μάθετε πώς να προχωρήσετε.

3. 

   
   
   Ξεκινήστε με έκτακτη αναπνοή ή συμπίεση στο στήθος. Σε περίπτωση νεογέννητου κουταβιού που δεν αναπνέει (με ή χωρίς παλμό), αρχίστε να απελευθερώνετε τους αεραγωγούς μέσω αναπνοής έκτακτης ανάγκης και, στη συνέχεια, προχωρήστε σε θωρακικές συμπίεσεις εάν δεν εμφανίσει παλμό. Στην περίπτωση ενός ελαφρώς μεγαλύτερου κουταβιού, το πρώτο βήμα θα εξαρτηθεί από τις συγκεκριμένες συνθήκες της κατάστασης:
   • Εάν δεν έχει παλμό, ξεκινήστε με συμπίεση.
   • Εάν έχει παλμό αλλά δεν αναπνέει, ξεκινήστε καθαρίζοντας τους αεραγωγούς και λαμβάνοντας μια αναγκαστική αναπνοή.

Μέθοδος 2 από 4: Αναζωογόνηση ενός νεογέννητου κουταβιού

1. 

   
   
   Αποστραγγίστε τους αεραγωγούς του σκύλου χρησιμοποιώντας τη βαρύτητα. Σε πολλές περιπτώσεις, τα κουτάβια γεννιούνται και δεν αποκρίνονται σε εξωτερικά ερεθίσματα λόγω απόφραξης υγρών στους αεραγωγούς. Πρώτα, χρησιμοποιήστε ένα νιπτήρα για να καθαρίσετε το εξωτερικό του στόματος και του ρύγχους του σκύλου. Στη συνέχεια, κρατήστε το κεφάλι του κάτω για πέντε έως δέκα δευτερόλεπτα, επιτρέποντας τη βαρύτητα να βοηθήσει στην αποστράγγιση αμνιακών υγρών και βλέννας από το στόμα, το λαιμό και τους πνεύμονες.
   • Υπάρχει ένας ελιγμός που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αποστράγγιση των πνευμόνων του κουταβιού, αλλά πρέπει να ζητήσετε από έναν κτηνίατρο να δείξει προσωπικά τη διαδικασία πρώτα, για λόγους ασφαλείας. Ο ελιγμός περιλαμβάνει το κράτημα του κεφαλιού και του λαιμού του σκύλου και περιστροφή απαλά τα πόδια του. Δεδομένου ότι είναι μια επικίνδυνη διαδικασία, η επαγγελματική παρακολούθηση είναι ουσιώδης για να διασφαλιστεί η ασφάλεια του ζώου.
   • Αυτό θα πρέπει να είναι μόνο η τελευταία λύση συνοδευόμενη από επαγγελματία, καθώς οποιοδήποτε λάθος μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλική βλάβη στο κουτάβι.

2. 

   Αφαιρέστε τα υπόλοιπα υγρά με μια σύριγγα λαμπτήρα. Κρατήστε το κεφάλι του σκύλου στραμμένο προς τα κάτω και χρησιμοποιήστε μια σύριγγα για να απορροφήσετε τα υπόλοιπα υγρά από το στόμα του σκύλου.
   • Πριν τοποθετήσετε τη σύριγγα στο στόμα του, πιέστε τη λάμπα για να αφαιρέσετε τον αέρα από αυτήν.
   • Εισάγετε την άκρη της σύριγγας στο στόμα του σκύλου, φτάνοντας στο κάτω μέρος του σκύλου. Μην το πιέζετε στο λαιμό, διαφορετικά μπορεί να τραυματίσετε το ζώο.
   • Στη συνέχεια απελευθερώστε σταδιακά τον συμπιεσμένο λαμπτήρα. Η αναρρόφηση πρέπει να αποστραγγίζει υγρά από το στόμα και το λαιμό του ζώου.
   • Αφαιρέστε τη σύριγγα από το στόμα του ζώου και πιέστε ξανά για να απελευθερώσετε υγρά και αέρα. Επαναλάβετε δύο ή τρεις φορές ή έως ότου η σύριγγα βγει καθαρή.

3. 

   Τοποθετήστε το στόμα σας πάνω από το στόμα του σκύλου και το ρύγχος. Τοποθετήστε το ζώο στην πλάτη του και τοποθετήστε το στόμα του στο πρόσωπό του, σχηματίζοντας μια σφραγίδα γύρω από το στόμα και το ρύγχος. Εάν είναι μεγαλύτερος σκύλος, κλείστε το στόμα του με τα χέρια σας και τοποθετήστε το στόμα σας ακριβώς πάνω από το ρύγχος.
   • Η αναπνοή από στόμα σε στόμα με ένα κουτάβι μπορεί να μεταδώσει ασθένειες, όπως η βρουκέλλωση. Είναι απίθανο να προσβληθείτε από οποιαδήποτε σοβαρή ασθένεια, αλλά πρέπει να αποφασίσετε τον κίνδυνο που είστε διατεθειμένοι να αναλάβετε για να προσπαθήσετε να σώσετε τη ζωή του σκύλου.

4. 

   Αναπνεύστε τη μύτη και το στόμα του ζώου. Εκπνεύστε δύο ή τρεις φορές, γεμίζοντας τον μικρό του πνεύμονα με αέρα. Παρατηρήστε αν το στήθος του ανεβαίνει με τις αναπνοές σας.
   • Η ιδέα είναι να απελευθερώσετε μικρές αναπνοές αέρα στους πνεύμονες του σκύλου. Η απαιτούμενη ποσότητα εξαρτάται από το μέγεθος του ζώου, αλλά προσέξτε να μην το τραυματίσετε φυσώντας πολύ αέρα: κανονικά, η αναπνοή που απαιτείται για να εκτοξεύσει έναν αγώνα είναι κάτι παραπάνω από αρκετό.
   • Εάν το στήθος δεν κινείται, ο αεραγωγός του σκύλου πιθανότατα μπλοκάρεται. Επαναλάβετε τη διαδικασία αποστράγγισης για άλλη μια φορά.

5. 

   Ελέγξτε τον παλμό μετά από τρεις αναπνοές. Μετά την αρχική αναπνευστική θεραπεία έκτακτης ανάγκης, ελέγξτε εάν χτυπάει η καρδιά του σκύλου. Αυτή θα πρέπει να είναι η πρώτη φορά που θα ελέγχετε τον σφυγμό του ζώου.
   • Τοποθετήστε δύο ή τρία δάχτυλα στο τοίχωμα του στήθους του ζώου, ακριβώς κάτω από τις μασχάλες του ζώου. Ένας ισχυρός καρδιακός παλμός πρέπει να είναι εύκολα αναγνωρίσιμος χωρίς εργαλεία.
   • Ίσως χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε ένα στηθοσκόπιο για να προσδιορίσετε εάν υπάρχουν αδύναμοι ρυθμοί ή αν δεν υπάρχουν. Εάν έχετε το όργανο κοντά, τοποθετήστε το στο στήθος του ζώου και ακούστε για μερικά δευτερόλεπτα. Εάν δεν έχετε στηθοσκόπιο και δεν μπορείτε να νιώσετε τους κτύπους, υποθέστε ότι είναι ανύπαρκτα.
   • Η καρδιά ενός υγιούς νεογέννητου σκύλου πρέπει να χτυπά 120 έως 180 φορές το λεπτό. Χρησιμοποιήστε ένα ρολόι για να μετρήσετε και να δείτε αν η καρδιά του χτυπά δύο έως τρεις φορές το δευτερόλεπτο.

6. 

   Τοποθετήστε τα δάχτυλά σας για να κάνετε τις συμπίεση. Εάν η καρδιά του σκύλου δεν χτυπά, πρέπει να αναβιώσει για να ενισχύσει την κυκλοφορία του αίματος και να αναγκάσει την καρδιά να λειτουργήσει. Πριν ξεκινήσετε, βάλτε το ζώο στην πλάτη του.
   • Οραματιστείτε πού ο αγκώνας του μπροστινού ποδιού του θα άγγιζε τα στήθη. Αν χρειαστεί, κατεβάστε τα πόδια του για να βεβαιωθείτε ότι είστε στο σωστό μέρος. Αυτό είναι το σημείο στο οποίο θα ασκήσετε πίεση.
   • Τοποθετήστε τους δύο δείκτες στη μία πλευρά και τους δύο αντίχειρες στην άλλη.

7. 

   Κάνετε συμπίεση για 15 έως 20 δευτερόλεπτα. Πιέστε ελαφρά τα δάχτυλά σας στο στήθος του σκύλου για να τονώσετε την καρδιά του σκύλου. Πιέστε αρκετά σκληρά για να μετακινήσετε το κλουβί, αλλά όχι αρκετό για να τον τραυματίσετε.
   • Δεδομένου ότι η καρδιά του χτυπά συνήθως 120 έως 180 φορές το λεπτό, είναι καλό να κάνετε γρήγορες συμπίεσεις. Χρησιμοποιήστε τον ρυθμό των διάσημων τραγουδιών ως οδηγό: για παράδειγμα, "Harder to Breathe" από τον Maroon 5 (150 bpm), "We Got the Beat" από τους Go-Go's (152 bpm) ή "Pressure" από τον Billy Joel (148 bpm) .

8. 

   Επαναλάβετε και τις δύο διαδικασίες όπως απαιτείται. Θα είναι απαραίτητο να εναλλάσσεστε μεταξύ αναπνοής και συμπίεσης, έως ότου ο σκύλος δείξει σημάδια ζωής.
   • Φυσήξτε αέρα στα ίχνη του σκύλου κάθε 15 δευτερόλεπτα.
   • Πιέστε γρήγορα το στήθος του σκύλου ανάμεσα στις αναπνοές αέρα.
   • Ελέγχετε τα ζωτικά σημεία του ζώου κάθε λεπτό για να δείτε εάν αναπνέει μόνη της και εάν η καρδιά του χτυπά.
   • Εάν ο σκύλος δεν ανταποκριθεί εντός πέντε λεπτών, είναι απίθανο να αναζωογονηθεί.

Μέθοδος 3 από 4: Αναζωογόνηση ενός κουταβιού που δεν είναι νεογέννητο

1. 

   Μάθετε αν θα ξεκινήσετε με συμπίεση αναπνοής ή στο στήθος. Εάν ο σκύλος δεν έχει παλμό, ξεκινήστε την καρδιακή ανάνηψη (μεταβείτε στο Βήμα που εξηγεί καλύτερα τη διαδικασία). Εάν έχει παλμό και δεν αναπνέει, απελευθερώστε τους αεραγωγούς και αρχίστε να αναπνέετε.
   • Για να μάθετε αν αναπνέει, κοιτάξτε το στήθος του, προσπαθήστε να ακούσετε την αναπνοή ή προσπαθήστε να αισθανθείτε τον αέρα που βγαίνει χρησιμοποιώντας τα χέρια ή το μάγουλό σας.
   • Για να ελέγξετε τον σφυγμό, τοποθετήστε δύο δάχτυλα στο στήθος του, ή ακριβώς κάτω από τις «μασχάλες». Εάν έχετε στηθοσκόπιο διαθέσιμο, χρησιμοποιήστε το.

2. 

   Ψάξτε για απόφραξη των αεραγωγών. Τοποθετήστε το μικρό δάχτυλό σας στο στόμα του σκύλου και δείτε εάν υπάρχουν εμπόδια. Εάν ναι, αφαιρέστε αυτό που εμποδίζει την αναπνοή του ζώου. Εάν πρόκειται για αίμα ή βλέννα, χρησιμοποιήστε μια σύριγγα λαμπτήρα για να αναρροφήσετε το υλικό και να καθαρίσετε τον αεραγωγό του.
   • Εάν η γλώσσα του εμποδίζει τον αεραγωγό, τραβήξτε το απαλά από το δρόμο.

3. 

   Κλείστε το στόμα και τη σήραγγα του σκύλου πάνω από τη μύτη του σκύλου. Τοποθετήστε το ζώο στην πλάτη του και τοποθετήστε ένα χέρι σε σχήμα μπολ κάτω από το πηγούνι του. Κλείστε τα χείλη του κατοικίδιου ζώου με τα δάχτυλά σας και, με το άλλο σας χέρι, σχηματίστε ένα "σφραγισμένο" σωλήνα πάνω από το ρύγχος του.
   • Η ιδέα είναι να αναπνεύσετε στη «σήραγγα», φυσώντας απευθείας στη μύτη του σκύλου.
   • Εάν ο σκύλος είναι πολύ μικρός για αυτό, απλώς τοποθετήστε το στόμα του πάνω από το στόμα και το ρύγχος.

4. 

   Αναπνεύστε κάθε έξι δευτερόλεπτα, συνεχίζοντας για ένα λεπτό. Η ιδέα είναι να χτυπήσετε αρκετά σκληρά για να σηκώσετε το στήθος του σκύλου, αλλά όχι αρκετό για να βλάψετε τους πνεύμονες του σκύλου. Πρέπει να κάνετε μερικές δοκιμές και να ρυθμίσετε την ποσότητα αέρα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, οπότε ξεκινήστε φυσώντας πιο αδύναμο και αυξήστε την ένταση, εάν είναι απαραίτητο.
   • Εάν ο σκύλος δεν αναπνέει μόνος του μετά από ένα λεπτό, σταματήστε και δείτε αν εξακολουθεί να έχει παλμό. Εάν ναι, επαναλάβετε την αναπνοή για ένα λεπτό και ελέγξτε ξανά τον παλμό. Επαναλάβετε όπως απαιτείται. Εάν χάσει τον παλμό του, προχωρήστε σε θωρακικές συμπιέσεις.

5. 

   Τοποθετήστε τον σκύλο και τα χέρια του για συμπίεση στο στήθος. Στην περίπτωση ενός μικρού κουταβιού, τοποθετήστε το στην πλάτη του σε μια σταθερή επιφάνεια. Τώρα ήρθε η ώρα να βάλετε τα δάχτυλά σας στις πλευρές του στήθους του: δύο δείκτες στη μία πλευρά και δύο αντίχειρες στην άλλη. Τοποθετήστε τα δάχτυλά σας όπου οι αγκώνες σας θα αγγίξουν το κλουβί.
   • Εάν το κουτάβι είναι μεγάλο και το χέρι σας ταιριάζει απόλυτα στο στήθος του, τοποθετήστε το στη δεξιά πλευρά του ζώου, ακριβώς όπου ο μπροστινός αγκώνας θα άγγιζε τον κορμό. Τοποθετήστε το άλλο σας χέρι πάνω από το πρώτο.

6. 

   Κάντε μια συμπίεση ανά δευτερόλεπτο, μετρώντας σε έξι. Πιέστε αρκετά σκληρά για να αισθανθείτε και να δείτε το στήθος να συμπιέζεται, αλλά μην πιέζετε το ζώο πολύ δυνατά. Φορέστε ένα ρολόι ή μετρήστε το αργά στο μυαλό σας. Μην χτυπάτε πολύ γρήγορα ή πολύ γρήγορα.

7. 

   Αναγκάστε την αναπνοή του και επιστρέψτε στη συμπίεση. Κλείστε το στόμα του ζώου και σχηματίστε μια «σήραγγα» με τα χέρια σας για να φυσήξετε αέρα στη μύτη του. Αναπνεύστε γρήγορα και επιστρέψτε στις συμπίεση για άλλα έξι δευτερόλεπτα, έως ότου ο σκύλος ανταποκριθεί. Εάν δεν το έχετε κάνει ποτέ, ανατρέξτε στα παραπάνω βήματα για περισσότερες πληροφορίες.
   • Σταματήστε κάθε λεπτό για να ελέγξετε την αναπνοή και τον παλμό του ζώου.
   • Εάν δεν απαντήσει μέσα σε πέντε λεπτά, είναι απίθανο να επιβιώσει.

Μέθοδος 4 από 4: Διέγερση και φροντίδα για το κουτάβι που αναστήθηκε

1. 

   Ενθαρρύνετε το κουτάβι όταν δείχνει σημάδια ζωής. Μόλις η καρδιά του ζώου αρχίσει να χτυπά, σταματήστε την καρδιακή συμπίεση και εστιάστε στη διέγερση. Εάν η αναπνοή του είναι ακόμα αδύναμη και ακανόνιστη, συνεχίστε με τη διαδικασία αναπνοής έκτακτης ανάγκης.
   • Τρίψτε το ζώο με μια πετσέτα, χρησιμοποιώντας ελαφριά και προσεκτική πίεση.
   • Γυρίστε το κουτάβι στα χέρια σας μερικές φορές, κουνώντας το ελαφρώς.
   • Εάν είναι νεογέννητο ή πολύ μικρό σκυλί, πάρτε το από το δέρμα στο λαιμό μερικές φορές επίσης.
   • Κατά τη διέγερση του σκύλου σας, ίσως χρειαστεί να σταματήσετε για να αναγκάσετε την αναπνοή του σκύλου σας κάθε 20 δευτερόλεπτα για να διατηρήσετε τη λειτουργία των πνευμόνων σας.

2. 

   Συνεχίστε με ερεθίσματα για τουλάχιστον 20 λεπτά. Αφού η καρδιά του ζώου αρχίσει να χτυπά, είναι σημαντικό να τρίψετε και να περιστρέψετε το σφάλμα στα χέρια σας για τουλάχιστον 20 λεπτά.
   • Τα σκυλιά χρειάζονται συνήθως 20 λεπτά για να σταθεροποιηθούν μετά από CPR έκτακτης ανάγκης.
   • Εάν η καρδιά του δεν αρχίσει να χτυπά τα πρώτα πέντε λεπτά της θεραπείας, είναι απίθανο να επιβιώσει.

3. 

   Παρακολουθήστε το κουτάβι. Όλα τα νεογέννητα ζώα πρέπει να παρακολουθούνται στενά για μερικές ημέρες. Είναι πολύ σημαντικό, ωστόσο, να δοθεί περισσότερη προσοχή σε εκείνους που χρειάζονται ανάνηψη.
   • Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να κάνετε είναι να διατηρήσετε το κουτάβι ζεστό, καθώς τα κουτάβια που κρυώνουν την πρώτη εβδομάδα της ζωής είναι πιο πιθανό να εξασθενίσουν και να πεθάνουν. Απλώστε μερικές ζεστές κουβέρτες και σακούλες (ποτέ σε ακραίες θερμοκρασίες, ή τα σκυλιά μπορούν να καούν) για να διατηρήσετε το κουτί τους σε σταθερή θερμοκρασία 29 ° C.
   • Συνιστάται επίσης επαγγελματική κτηνιατρική φροντίδα. Εάν δεν έχετε καλέσει ακόμη τον κτηνίατρο, κάντε το μετά την ολοκλήρωση της παράδοσης των υπόλοιπων κουταβιών. Ενημερώστε τον επαγγελματία για τα κουτάβια που έπρεπε να αναζωογονηθούν και ακολουθήστε τις οδηγίες του για να συνεχίσετε να φροντίζετε τα κατοικίδια.

Απαραίτητα υλικά

• Σύριγγα λαμπτήρα.
• Στηθοσκόπιο (προαιρετικό).
• Μπουκάλι ζεστού νερού, θερμή συμπίεση, λαμπτήρες θέρμανσης και κουβέρτες.