Περιεχόμενο

• Βήματα
• Συμβουλές

Η δυσπλασία του ισχίου είναι μια γενετική κατάσταση που προκαλεί εσφαλμένη ευθυγράμμιση του ισχίου του σκύλου. Αυτή η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει αρθρίτιδα, καθώς αυτή η κακή ευθυγράμμιση αναγκάζει τα οστά να τρίβονται μεταξύ τους. Αυτό το πρόβλημα είναι πιο συχνό σε μεγάλα σκυλιά και είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί σε μεγαλύτερα σκυλιά, αν και κουτάβια και νεαρά σκυλιά μπορεί επίσης να το έχουν. Υπάρχουν ορισμένα γενικά σημάδια που πρέπει να προσέξετε, καθώς και ορισμένες συγκεκριμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής των ηλικιωμένων. Υπάρχουν επίσης και άλλοι που πρέπει να προσέχουν τα κουτάβια εάν νομίζετε ότι έχει δυσπλασία ισχίου. Πηγαίνετε στο πρώτο βήμα για περισσότερες πληροφορίες.

Βήματα

Μέθοδος 1 από 3: Αναγνώριση σημείων συναισθηματικής δυσπλασίας σε ηλικιωμένους σκύλους

1. 

   
   
   Παρατηρήστε το βάδισμα του σκύλου για να δείτε αν «αναπηδά». Τα σκυλιά με πόνο στο ισχίο θα κάνουν μικρότερα βήματα και θα κρατήσουν τα πίσω πόδια τους όσο το δυνατόν πιο μακριά από την κοιλιά, γεγονός που μπορεί να τα κάνει να «παραλείψουν» ενώ περπατούν. Αυτό σημαίνει ότι ο σκύλος προσπαθεί να κρατήσει τα πόδια του μαζί και καταλήγει να πηδά αντί να τρέχει. Βεβαιωθείτε ότι:
   • Περιστρέφει το ισχίο πολύ όταν περπατάτε.
   • Κρατήστε τα πόδια σας μαζί, έτσι ώστε να φαίνεται ότι κάνετε μικρά άλματα.
   • Αγκαλιάζει ή κάνει κάποια άλλη ανώμαλη κίνηση.
   • Σκοντάφτει εύκολα.

2. 

   
   
   Παρατηρήστε εάν το ζώο δυσκολεύεται να σηκωθεί ή να ξαπλώσει. Ο πόνος που προκαλείται από δυσπλασία μπορεί να επιδεινωθεί εάν παραμείνει στην ίδια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό μπορεί να παρατηρηθεί κυρίως το πρωί, αφού κοιμόταν όλη τη νύχτα. Εξαιτίας αυτού, ο σκύλος μπορεί:
   • Διστάστε να ξαπλώσετε αν στέκεστε.
   • Αντιμετωπίζοντας δυσκολία αν ξαπλώσετε.
   • Γίνετε πιο άκαμπτο το πρωί ή όταν είναι κρύο.

3. 

   
   
   Βεβαιωθείτε ότι ο σκύλος κάνει λιγότερη δραστηριότητα. Η μείωση της σωματικής δραστηριότητας είναι ένα από τα πιο κοινά σημάδια δυσπλασίας. Όλα τα σκυλιά επιβραδύνονται καθώς γερνούν. Εάν ο σκύλος σας δεν είναι άρρωστος ή υπέρβαρος, τα επίπεδα δραστηριότητας πρέπει να είναι παρόμοια με εκείνα που ήταν ενός έτους. Προσέξτε εάν:
   • Δείξτε έλλειψη ενδιαφέροντος για βόλτα ή για άλλες σωματικές δραστηριότητες μαζί σας.
   • Ξαπλώστε αντί να τρέξετε στην αυλή.
   • Κουραστείτε πιο γρήγορα όταν ασκείστε.
   • Προτιμήστε να καθίσετε παρά να περπατήσετε.

4. 

   Δώστε προσοχή στους ήχους κλικ όταν κινείται. Ο ήχος "ραγισμένα οστά" μπορεί να ακουστεί εάν ο σκύλος έχει δυσπλασία. Αυτός ο θόρυβος μπορεί να ακουστεί όταν κινείται και σημαίνει ότι τα οστά κινούνται ελεύθερα. Να το γνωρίζετε όταν:
   • Σηκωθείτε αφού ξοδέψετε χρόνο ξαπλωμένος.
   • Περπατήστε.
   • Τρέξιμο.

5. 

   Παρακολουθήστε όταν προσπαθεί να ανέβει τις σκάλες. Μπορεί να παρατηρήσετε μεγαλύτερη δυσκολία ή να παρατηρήσετε ότι είναι διστακτικός, που δεν το είχε ξαναδεί. Αυτό συμβαίνει επειδή η δυσπλασία καθιστά δύσκολη την ανάβαση, καθώς τα πίσω πόδια είναι δύσκαμπτα και ο σκύλος δεν μπορεί να τα ελέγξει όπως πριν.

6. 

   Ελέγξτε αν έχει ερεθισμούς του δέρματος από το γλείψιμο πάρα πολύ. Όταν τα σκυλιά δεν μπορούν να κινηθούν, βαριούνται. Για να περάσουν το χρόνο, γλείφονται περισσότερο από το κανονικό. Εάν παρατηρήσετε ότι το σκυλί σας το κάνει αυτό, ελέγξτε αν έχει ερεθισμούς του δέρματος ή απώλεια μαλλιών, καθώς αυτά τα δύο σημάδια μπορεί να υποδηλώνουν περίσσεια. Ελέγξτε κυρίως:
   • Τα ισχία.
   • Οι πλευρές.
   • Τα πόδια.

7. 

   Ελέγξτε για κάλους και πληγές στο σώμα του. Τα ανενεργά σκυλιά αναπτύσσουν αυτά τα σήματα σε μέρη που δέχονται τη μεγαλύτερη πίεση και δεν έχουν μεγάλη απορρόφηση των κραδασμών. Το πρόβλημα θα επιδεινωθεί αν ξαπλώνει συνεχώς στο πάτωμα. Ελεγχος:
   • Οι αγκώνες.
   • Τα ισχία.
   • Οι ώμοι.

8. 

   Νιώστε τα πίσω πόδια του σκύλου για να δείτε αν έχει χάσει μυϊκή μάζα. Εάν σταματήσει να χρησιμοποιεί τα πόδια του, πιθανότατα θα χάσει τη μάζα των ποδιών, μια κατάσταση που ονομάζεται ατροφία. Σιγουρέψου ότι:
   • Είναι δυνατόν να αισθανθείτε τα οστά με ευκολία.
   • Έχει λιγότερο ορισμό και μυϊκό τόνο.
   • Τα ισχία είναι βυθισμένα.

Μέθοδος 2 από 3: Αναγνώριση σημείων συναισθηματικής δυσπλασίας σε κουτάβια και νεαρά σκυλιά

1. 

   Ελέγξτε το ζώο για να δείτε εάν δυσκολεύεται να κινηθεί. Εάν έχει δυσπλασία, μπορεί να παρατηρήσετε αυτά τα συμπτώματα ηλικίας μεταξύ 5 και 10 μηνών. Μπορεί να παρατηρήσετε ότι έχει μεγαλύτερη δυσκολία να κινηθεί από άλλα κουτάβια. Αυτός μπορεί:
   • Κάντε πιο σύντομα βήματα.
   • Κρατήστε τα πόδια μαζί και χρησιμοποιήστε περισσότερο το μπροστινό μέρος, έτσι ώστε το πίσω μέρος να περιστρέφεται σαν κουνέλι.

2. 

   Δείτε αν το κουτάβι έχει πρόβλημα να σηκωθεί μετά το παιχνίδι. Μπορεί να μπορεί να παίζει κανονικά, αλλά να προσέχει για να δει πώς φαίνεται μετά. Εάν έχει δυσπλασία ισχίου, πιθανότατα θα ξαπλώσει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και δεν φαίνεται να θέλει να σηκωθεί μετά. Αυτό συμβαίνει επειδή τα ισχία γίνονται άκαμπτα μετά τη δραστηριότητα.

3. 

   Ελέγξτε εάν ο σκύλος διστάζει να πηδήξει. Εάν έχει δυσπλασία, θα αποφύγει να πηδήξει στον καναπέ, στην αγκαλιά του κ.λπ., καθώς τα πίσω πόδια δεν θα είναι τόσο δυνατά όσο τα μπροστινά πόδια και μπορεί να τραυματιστεί κάνοντας δύναμη να πηδήξει στα πράγματα.
   • Ζητήστε του να μείνει στον καναπέ μαζί σας. Εάν φαίνεται να θέλει να πηδήξει αλλά δεν μπορεί, ή αν προσπαθήσει να φωνάξει με πόνο, μπορεί να έχει δυσπλασία.

4. 

   Παρατηρήστε εάν ο σκύλος περπατά άνισα και εκπληκτικά. Όπως αναφέρθηκε, τα σκυλιά και τα κουτάβια που έχουν δυσπλασία θα είναι πιο δύσκολο από άλλα να κινηθούν. Αυτό μπορεί να τον κάνει να περπατήσει ακανόνιστα, κάτι που μπορεί να φανεί με τη μορφή:
   • Εναλλαγή.
   • Περπάτημα στραβά.
   • Σπάστε πολύ.

5. 

   Παρατηρήστε το βάδισμα του κουταβιού και αν υποστηρίζει το βάρος στα μπροστινά πόδια του. Τα ζώα που έχουν δυσπλασία θα κλίνουν προς τα εμπρός για να πάρουν το βάρος από τα πίσω πόδια τους. Αυτό μπορεί να κάνει τα μπροστινά άκρα πολύ πιο ανεπτυγμένα. Όταν στέκεται:
   • Βεβαιωθείτε ότι τα πίσω πόδια είναι ασφαλή.
   • Ελέγξτε τα μπροστινά πόδια, τα οποία μπορεί να είναι μυϊκά, σε αντίθεση με το πίσω μέρος, τα οποία μπορεί να είναι σκελετικά.

Μέθοδος 3 από 3: Πρόληψη της εξέλιξης της συναισθηματικής δυσπλασίας

1. 

   Πάρτε το σκυλί στον κτηνίατρο εάν νομίζετε ότι έχει δυσπλασία. Εάν παρατηρήσετε αυτά τα σημάδια, δοκιμάστε αμέσως. Υπάρχουν τρόποι για να αποτραπεί η επιδείνωση της νόσου, εκτός από συμπληρώματα και φάρμακα για την ανακούφιση του πόνου.
   • Συζητήστε με τον κτηνίατρό σας σχετικά με τη δυνατότητα παροχής συμπληρωμάτων πριν πάρετε το φάρμακο. Ορισμένα φυσικά συμπληρώματα μπορούν να βοηθήσουν στην ανάκτηση της αντοχής των οστών, συμπεριλαμβανομένων των ωμέγα-3, αντιοξειδωτικών και συμπληρωμάτων άρθρωσης.
   • Ο κτηνίατρος μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα για τον σκύλο. Μάθετε πότε και πώς να εκτελέσετε τη θεραπεία.

2. 

   Τροφοδοτήστε τον σκύλο με υγιεινές τροφές που βοηθούν στην ενίσχυση των οστών και δεν δίνουν υπερβολική τροφή. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα παχύσαρκα σκυλιά είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν δυσπλασία ισχίου. Ζητήστε από τον κτηνίατρό σας να προσφέρει έναν οδηγό διατροφής. Τα περισσότερα δελτία πρέπει να προσφέρονται σε προκαθορισμένη ποσότητα. Ο σκύλος μπορεί να γίνει παχύσαρκος εάν:
   • Αυτή η συνιστώμενη δόση έχει ξεπεραστεί.
   • Ο σκύλος καταναλώνει θερμίδες και δεν ασκεί.

3. 

   Ενθαρρύνετε τον να κάνει απαλές ασκήσεις κατά τη διάρκεια της ημέρας. Απαλή σημαίνει άσκηση που δεν επιδεινώνει την ασθένεια. Το κολύμπι, για παράδειγμα, είναι μια άσκηση που μπορεί να σας κρατήσει σε φόρμα και απαλλαγμένο από πόνο. Χωρίστε τις ασκήσεις σε μικρά τμήματα όλη την ημέρα.
   • Για παράδειγμα, το να τον περπατήσετε για 10 λεπτά και να κολυμπήσετε για 10-20 είναι καλύτερο από το να τον περπατήσετε για μισή ώρα με τα πόδια.

4. 

   Ως έσχατη λύση, μιλήστε στον κτηνίατρο για τη χειρουργική επέμβαση. Υπάρχουν διάφορες χειρουργικές επεμβάσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διόρθωση της δυσπλασίας, ωστόσο, η σύσταση για το σκυλί σας θα εξαρτηθεί από την ηλικία, το βάρος και το μέγεθος. Μερικά παραδείγματα χειρουργικών επεμβάσεων είναι:
   • Τριπλή πυελική οστεοτομία, που χρησιμοποιείται σε κουτάβια.
   • Ολική αρθροπλαστική ισχίου, συνιστάται για σκύλους με εκφυλιστική αρθρίτιδα ή χρόνια δυσπλασία ισχίου.

Συμβουλές

• Εάν υποψιάζεστε ότι το σκυλί σας έχει δυσπλασία, πάρτε τον στον κτηνίατρο.