Περιεχόμενο

• Βήματα
• Προειδοποιήσεις

Η αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας είναι μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από έλλειψη ενσυναίσθησης και αδυναμία να δείξει τύψεις. Αν και οι όροι "ψυχοπαθητικός" και "κοινωνιοπαθητικός" χρησιμοποιούνται ευρέως στη δημοφιλή γλώσσα για να αναφέρονται σε άτομα που πάσχουν από αυτή τη διαταραχή, δεν χρησιμοποιούνται σε ιατρικές τοποθεσίες. Η κλινική διάγνωση αυτής της διαταραχής παρουσιάζει χρόνια χρόνια χειραγώγηση, παραπλανητικά, απερίσκεπτα και γενικά επικίνδυνα χαρακτηριστικά ανθρώπων, και όποιος πάσχει από αυτή τη διαταραχή ταιριάζει σε ένα φάσμα, παρουσιάζοντας συμπτώματα διαφόρων βαρών (δεν είναι όλοι σειριακοί δολοφόνοι ή απατεώνες όπως περιγράφουν οι ταινίες), αλλά όλοι με αυτήν τη διάγνωση τείνουν να έχουν μια δύσκολη και συχνά επικίνδυνη σχέση. Μάθετε εδώ για να αναγνωρίσετε αυτούς τους ανθρώπους για να προστατέψετε τον εαυτό σας και αυτούς επίσης.

Βήματα

Μέρος 1 από 4: Προσδιορισμός των συμπτωμάτων

1. 

   
   
   Γνωρίστε τις απαιτήσεις για την κλινική διάγνωση της αντικοινωνικής διαταραχής προσωπικότητας. Για να διαγνωστεί, ένα άτομο πρέπει να εμφανίσει τουλάχιστον τρεις αντικοινωνικές συμπεριφορές που ταξινομούνται στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (ή DSM, αρκτικόλεξο για το "Διαγνωστικό Στατιστικό Εγχειρίδιο"). Το DSM είναι η επίσημη συλλογή όλων των ψυχικών ασθενειών και των συμπτωμάτων τους και χρησιμοποιείται από ψυχίατροι και ψυχολόγους για τον προσδιορισμό των διαγνώσεων.

2. 

   
   
   Ελέγξτε το ποινικό μητρώο του ατόμου. Ένα άτομο με αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας έχει συνήθως ιστορικό φυλάκισης, είτε για μεγάλα ή μικρά εγκλήματα, τα οποία συνήθως ξεκινούν από την εφηβεία και συνεχίζουν μέχρι την ενηλικίωση. Ένα αντικοινωνικό άτομο τείνει επίσης να έχει προβλήματα κατάχρησης ουσιών, πράγμα που μπορεί επίσης να σημαίνει ότι έχει ήδη συλληφθεί για κατοχή ναρκωτικών ή οδήγηση μεθυσμένος.
   • Εάν είναι απαραίτητο, ελέγξτε το ποινικό μητρώο του ατόμου εάν δεν θέλει να σας μιλήσει για το παρελθόν.

3. 

   
   
   Προσδιορίστε την καταναγκαστική συμπεριφορά του ψέματος ή της εξαπάτησης. Άτομα που πάσχουν από αυτή τη διαταραχή συνήθως ψεύδονται υποχρεωτικά, ακόμη και για συνηθισμένα ή άσχετα πράγματα. Καθώς μεγαλώνουν, αυτό το μοτίβο μπορεί να μετατραπεί σε απάτες, όπου χειρίζονται άλλους για δικό τους κέρδος, και ως σχετικό σύμπτωμα, μπορούν να αναπτύξουν ψευδή ονόματα, είτε για να εξαπατήσουν τους άλλους είτε απλώς για να ψέψουν.

4. 

   Δώστε προσοχή στην απερίσκεπτη συμπεριφορά. Τα άτομα με αντικοινωνική διαταραχή τείνουν να μην νοιάζονται για την ασφάλεια του εαυτού τους και των άλλων και μπορεί να αγνοήσουν μια δυνητικά επικίνδυνη κατάσταση ή να θέσουν σκόπιμα τον εαυτό τους και τους άλλους σε κίνδυνο. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να κυμαίνεται από οδήγηση με υψηλή ταχύτητα και ξεκινώντας μάχες με αγνώστους έως σωματικό τραυματισμό κάποιου, βασανισμό άλλων ή παραμέληση κάποιου που χρειάζεται βοήθεια.

5. 

   Προσδιορίστε παρορμητική συμπεριφορά ή ανικανότητα σχεδιασμού. Τα άτομα με αυτή τη διαταραχή έχουν δυσκολία στο σχεδιασμό, είτε για το εγγύς ή το μακρινό μέλλον, και επίσης δυσκολεύονται να συσχετίσουν τις τρέχουσες συμπεριφορές με μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Για παράδειγμα, δεν καταλαβαίνουν ότι η οδήγηση ενώ είναι μεθυσμένη και ότι συλλαμβάνεται αυτή τη στιγμή μπορεί να έχει μελλοντικές συνέπειες, καθώς ενεργούν γρήγορα και χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την κατάσταση.

6. 

   Προσέξτε τις επαναλαμβανόμενες φυσικές επιθέσεις σε άλλους. Οι επιθέσεις που προκαλούνται από αυτά τα άτομα μπορεί να ποικίλλουν ευρέως, από μάχες στο μπαρ έως βασανιστήρια και απαγωγές. Ωστόσο, ένα άτομο με αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας είναι πιθανό να έχει ιστορικό σωματικής κακοποίησης για το οποίο μπορεί να έχει συλληφθεί ή όχι. Εάν έχει ήδη παρουσιάσει διαταραχή συμπεριφοράς στη ζωή της, αυτό το πρότυπο μπορεί να επεκταθεί και στη νεολαία, με κακοποίηση εναντίον άλλων παιδιών ή ακόμη και εναντίον των γονέων ή των φροντιστών τους.

7. 

   Δώστε προσοχή στην κακή συμπεριφορά στην εργασία και στην προβληματική οικονομική ηθική. Οι αντικοινωνικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να διατηρήσουν τη δουλειά τους, έχουν πολύ κακές σχέσεις με αφεντικά και συνεργάτες, και πιθανώς έχουν καθυστερημένους λογαριασμούς. Γενικά, όσοι πάσχουν από αυτή τη διαταραχή δεν έχουν σταθερή δουλειά και ξοδεύουν τα χρήματά τους απερίσκεπτα.

8. 

   Δώστε προσοχή στην έλλειψη ενσυναίσθησης και στον εξορθολογισμό του προκληθέντος πόνου. Αυτά είναι τα συμπτώματα που συνηθέστερα σχετίζονται με τη διαταραχή, καθώς το άτομο που πάσχει από αυτό δεν είναι σε θέση να συμπαθεί με κάποιον στον οποίο προκάλεσε πόνο. Εάν συλληφθεί για προσωπικό έγκλημα, θα εξορθολογίσει τα κίνητρα και τις ενέργειές της, βλέποντας κανένα λόγο να νιώθει άβολα ή ένοχη για τη συμπεριφορά της, ούτε να κατανοεί την αναστάτωση των ανθρώπων ως αποτέλεσμα κάτι που έχει κάνει.

9. 

   Δώστε προσοχή σε ένα μοτίβο σεβασμού και παραβίασης των δικαιωμάτων των άλλων. Πιο σοβαρό από την έλλειψη ενσυναίσθησης, ορισμένοι αντικοινωνικοί άνθρωποι θα είναι εντελώς αδιάφοροι για τους άλλους και θα σέβονται τα όρια των άλλων.

Μέρος 2 από 4: Αντιμετώπιση ενός ατόμου που πάσχει από αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας

1. 

   Αποφύγετε την επαφή όσο το δυνατόν περισσότερο. Ενώ μπορεί να είναι δύσκολο να διακόψετε τις σχέσεις με έναν στενό φίλο ή μέλος της οικογένειας, θα πρέπει να απομακρυνθείτε από αυτούς για τη δική σας συναισθηματική και σωματική ασφάλεια.

2. 

   Ορίστε όρια. Η διατήρηση μιας σχέσης με ένα άτομο που πάσχει από αυτή τη διαταραχή μπορεί να είναι πολύ δύσκολη, αλλά αν δεν μπορείτε να την αποφύγετε, ορίστε σαφή όρια για τις αλληλεπιδράσεις που θεωρείτε αποδεκτές.
   • Λόγω της φύσης της νόσου, τα άτομα που πάσχουν από αυτό είναι επιρρεπείς σε δοκιμές και παραβιάζουν τα όρια, επομένως είναι απαραίτητο να διατηρήσουν τη στάση τους και να ζητήσουν βοήθεια για τον έλεγχο της κατάστασης.

3. 

   Προβλέψτε σημάδια δυνητικά βίαιης συμπεριφοράς. Εάν έχετε επαφή με κάποιον που πάσχει από αυτή τη διαταραχή, ειδικά εάν κάνουν κατάχρηση ψυχοδραστικών ουσιών, είναι σημαντικό να γνωρίζετε πώς να αναγνωρίζετε τα σημάδια βίαιης συμπεριφοράς για να προστατεύσετε τον εαυτό σας και τους άλλους. Σε γενικές γραμμές, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Τέξας Gerald Juhnke συνιστά να δώσετε προσοχή στα ακόλουθα σημεία:
   • Παραισθήσεις (ή βίαιες φαντασιώσεις)
   • Πρόσβαση σε όπλα ·
   • Ιστορία της βίας;
   • Συμμετοχή συμμοριών
   • Εκφράσεις πρόθεσης να βλάψουν άλλους ·
   • Έλλειψη λύπης για τυχόν λάθος που έχουν γίνει σε άλλους.
   • Κατάχρηση αλκοόλ ή άλλων ναρκωτικών.
   • Αποδεικτικές απειλές σε άλλους.
   • Αγνοήστε την έννοια του κινδύνου και των κινδύνων για τους άλλους.
   • Κοινωνική απομόνωση.

4. 

   Επικοινωνήστε με την αστυνομία. Εάν παρατηρήσετε αύξηση των απειλών ή πιστεύετε ότι είναι επικείμενες, επικοινωνήστε αμέσως με την αστυνομία για να λάβετε προφυλάξεις και να προστατέψετε τον εαυτό σας και τους άλλους.

Μέρος 3 από 4: Κατανόηση της αντικοινωνικής διαταραχής της προσωπικότητας

1. 

   Επισκεφτείτε έναν ψυχίατρο για μια σωστή διάγνωση. Αυτή η διαταραχή μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστεί λόγω των διαφόρων συμπτωμάτων και πιθανών παραλλαγών, οπότε ένα άτομο μπορεί να έχει τη διαταραχή ακόμα και αν δεν έχει όλες τις συμπτωματικές απαιτήσεις. Μόνο ένας εξειδικευμένος επαγγελματίας μπορεί να κάνει μια διάγνωση, αλλά μπορείτε ακόμα να αναγνωρίσετε τα σημάδια αναζητώντας έναν συνδυασμό συμπτωμάτων που εμφανίζονται σε όλη τη ζωή του ατόμου.
   • Η αντικοινωνική διαταραχή της προσωπικότητας είναι παρόμοια με τη ναρκισσιστική διαταραχή της προσωπικότητας στο ότι ένα άτομο μπορεί να διαγνωστεί με συμπτώματα και των δύο.
   • Τα άτομα που πάσχουν από αυτή τη διαταραχή τείνουν να στερούνται ενσυναίσθησης και να είναι χειραγωγημένα και ψεύτη.

2. 

   Μην κάνετε διάγνωση μόνοι σας. Είναι ένα πράγμα να υποψιαζόμαστε ότι κάποιος έχει τη διαταραχή, άλλο να το διαγνώσει χωρίς να είναι ψυχίατρος ή ψυχολόγος. Εάν ανησυχείτε για έναν φίλο ή μέλος της οικογένειας, βοηθήστε τους αναζητώντας επαγγελματική υποστήριξη, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει ψυχοθεραπεία και φάρμακα.
   • Η αντικοινωνική συμπεριφορά δεν σχετίζεται πάντα με μια διαταραχή. Μερικοί άνθρωποι έχουν απλώς ανεύθυνες και απρόσεκτες συνήθειες, ζουν απερίσκεπτα.
   • Οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτή τη διαταραχή σπάνια αναζητούν θεραπεία επειδή δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κάτι λάθος μαζί τους. Επομένως, να είστε επίμονοι ώστε να αναζητά βοήθεια και να μην βλάπτει τον εαυτό του ή τους άλλους.

3. 

   Ψάξτε για σημάδια της διαταραχής σε όλη τη ζωή του ατόμου. Η αντικοινωνική διαταραχή της προσωπικότητας προκαλείται από ένα συνδυασμό βιολογικών και κοινωνικών παραγόντων που εκδηλώνονται σε όλη τη ζωή. Κάποιος με αυτή τη διαταραχή θα εμφανίσει συμπτώματα από την παιδική ηλικία, αλλά δεν είναι δυνατόν να κλείσει μια κλινική διάγνωση έως ότου το άτομο είναι 18 ετών. Από την άλλη πλευρά, τα συμπτώματα τείνουν να εξαφανίζονται από 40 έως 50 ετών, επειδή, αν και δεν εξαφανίζονται εντελώς, συνήθως μειώνονται ως αποτέλεσμα βιολογικών παραγόντων ή κοινωνικής προσαρμογής.
   • Οι διαταραχές της προσωπικότητας πιστεύεται ότι είναι εν μέρει γενετικές και επομένως είναι αδύνατο να εξαφανιστούν εντελώς.

4. 

   Δώστε προσοχή στην κατάχρηση ουσιών σε συνδυασμό με τη διαταραχή. Τα άτομα που πάσχουν από αυτή τη διαταραχή συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα κατάχρησης ουσιών και τοξικομανίας. Η επιδημιολογική έρευνα διαπίστωσε ότι τα αντικοινωνικά άτομα είναι 21 φορές πιο πιθανό να είναι τοξικομανείς. Ωστόσο, υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις στον κανόνα και η διαταραχή δεν χρειάζεται να εκδηλωθεί το σύμπτωμα του αλκοόλ ή της κατάχρησης ναρκωτικών.

5. 

   Να γνωρίζετε ότι η αντικοινωνική διαταραχή είναι σπάνια στις γυναίκες. Αν και οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι γιατί συμβαίνει αυτό, εκδηλώνεται κυρίως στους άνδρες, καθώς η έρευνα δείχνει ότι οι άνδρες αντιπροσωπεύουν τα 3/4 όλων των περιπτώσεων που έχουν διαγνωστεί με αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας.
   • Η διαταραχή μπορεί να εμφανιστεί διαφορετικά σε άνδρες και γυναίκες, με τους άνδρες να είναι πιο πιθανό να επιδείξουν απερισκεψία και βία με τη μορφή παραβιάσεων της κυκλοφορίας, σκληρότητα σε ζώα, μάχες και χρήση όπλων, ενώ οι γυναίκες είναι πιθανότερο να έχουν πολλούς σεξουαλικούς συντρόφους, να ξεφύγουν στοιχήματα συμπεριφοράς και τζόγου.

6. 

   Προσδιορίστε ένα ιστορικό κακοποίησης σε άτομα που πάσχουν από τη διαταραχή. Δεδομένου ότι η ασθένεια πιστεύεται ότι είναι μόνο εν μέρει βιολογική, ένας από τους παράγοντες κινδύνου που μπορεί να την προκαλέσει είναι η εκτεταμένη κατάχρηση κατά την παιδική ηλικία. Τα άτομα που πάσχουν από τη διαταραχή συνήθως κακοποιούνται σωματικά και συναισθηματικά από κάποιον κοντά τους για αρκετά χρόνια, και μπορεί επίσης να έχουν παραμεληθεί εκτενώς όταν ήταν νέοι. Οι κακοποιοί είναι συνήθως γονείς, οι οποίοι επίσης υποφέρουν από αντικοινωνικές τάσεις, που μεταδίδονται στα παιδιά τους.

Μέρος 4 από 4: Παρακολούθηση προειδοποιητικών σημείων

1. 

   Αναγνωρίστε τη σχέση μεταξύ διαταραχής συμπεριφοράς και αντικοινωνικής διαταραχής προσωπικότητας. Η διαταραχή συμπεριφοράς είναι, στην ουσία, το αντίστοιχο της διαταραχής της προσωπικότητας στα παιδιά, που χαρακτηρίζεται από εκφοβισμό, περιφρόνηση για τη ζωή (κακομεταχείριση ζώων), θυμό και προβλήματα με την εξουσία, αδυναμία να δείξει ή να αισθανθεί τύψεις και συμπεριφορά.
   • Αυτά τα προβλήματα συμπεριφοράς εμφανίζονται συνήθως νωρίς και αναπτύσσονται γύρω στα δέκα χρόνια.
   • Πολλοί ψυχολόγοι και ψυχίατροι θεωρούν ότι η διαταραχή της συμπεριφοράς αποτελεί σημαντικό προγνωστικό παράγοντα για τη μελλοντική διάγνωση της αντικοινωνικής διαταραχής της προσωπικότητας.

2. 

   Δώστε προσοχή στα χαρακτηριστικά της διαταραχής της συμπεριφοράς. Συνήθως περιλαμβάνει συμπεριφορά που προκαλεί σκόπιμα βλάβες σε άλλους, συμπεριλαμβανομένης της επιθετικότητας εναντίον άλλων παιδιών, ενηλίκων και ζώων. Αυτή η συμπεριφορά επαναλαμβάνεται ή αναπτύσσεται με την πάροδο του χρόνου και εμφανίζεται περισσότερες από μία φορές. Οι ακόλουθες συμπεριφορές μπορεί να υποδηλώνουν διαταραχή συμπεριφοράς:
   • Pyromania (εμμονή με τη φωτιά)
   • Έλλειψη ελέγχου σφιγκτήρα (διαβροχή κρεβατιού) έως τα γηρατειά.
   • Σκληρότητα στα ζώα
   • Εκφοβισμός;
   • Καταστροφή περιουσίας;
   • Κλοπές.

3. 

   Αναγνωρίστε τους περιορισμούς των θεραπειών για διαταραχή συμπεριφοράς και αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας. Και οι δύο διαταραχές δεν αντιμετωπίζονται εύκολα με ψυχοθεραπεία. δεδομένου ότι η θεραπεία περιπλέκεται από την παρουσία συννοσηρότητας, καθώς η διαταραχή συμπεριφοράς εμφανίζεται συνήθως μαζί με άλλες ψυχιατρικές διαταραχές, όπως κατάχρηση ουσιών, διαταραχές της διάθεσης ή την αντικοινωνική προσωπικότητα.
   • Αυτές οι συννοσηρότητες καθιστούν τη θεραπεία πιο περίπλοκη, απαιτώντας έναν συνδυασμό ψυχοθεραπείας, φαρμάκων και άλλων προσεγγίσεων.
   • Η αποτελεσματικότητα αυτής της πολύπλευρης προσέγγισης μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα της περίπτωσης, αλλά παρόλα αυτά, οι πιο σοβαρές περιπτώσεις είναι λιγότερο πιθανό να ανταποκριθούν στη θεραπεία.

4. 

   Διαχωρίστε τη διαταραχή συμπεριφοράς από την αντιφατική διαταραχή. Τα παιδιά που υποφέρουν από το δεύτερο τείνουν να αμφισβητούν την εξουσία, αλλά αισθάνονται υπεύθυνα για τις συνέπειες των πράξεών τους. Συνήθως αψηφούν τους ενήλικες, «παραβιάζουν» τους κανόνες και κατηγορούν τους άλλους για τα προβλήματά τους.
   • Η αντιφατική διαταραχή που μπορεί να αντιμετωπιστεί μπορεί να αντιμετωπιστεί με ψυχοθεραπεία και φάρμακα και η θεραπεία περιλαμβάνει συνήθως τη συμμετοχή των γονέων στη γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία και την εκπαίδευση κοινωνικών δεξιοτήτων του παιδιού.

5. 

   Μην υποθέτετε ότι η διαταραχή συμπεριφοράς θα οδηγεί πάντα σε αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας. Είναι πιθανό ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί πριν αναπτυχθεί, ειδικά εάν τα συμπτώματα είναι πιο ήπια.
   • Όσο πιο σοβαρά είναι τα συμπτώματα της διαταραχής της συμπεριφοράς σε ένα παιδί, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες εμφάνισης αντικοινωνικής διαταραχής προσωπικότητας στην ενηλικίωση.

Προειδοποιήσεις

• Εάν πιστεύετε ότι ένας φίλος ή μέλος της οικογένειας πάσχει από αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας, ζητήστε του να ζητήσει αμέσως θεραπεία και να κάνει το καλύτερο δυνατό για να παραμείνει ασφαλής και να αποφύγει τον χειρισμό ή την κακοποίησή τους.