Περιεχόμενο

• Βήματα
• Συμβουλές

Το κλάμα είναι ένα φυσικό ένστικτο: είναι το πρώτο πράγμα που κάνει ένα νεογέννητο και παραμένει παρόν σε όλη τη ζωή κάθε ατόμου. Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας των συναισθημάτων μας σε άλλους και, σύμφωνα με μελέτες, μπορεί να είναι ένα είδος αίτησης για κοινωνική υποστήριξη. Τα δάκρυα μπορούν επίσης να είναι μια συναισθηματική ή συμπεριφορική αντίδραση σε κάτι που βλέπουμε, ακούμε ή σκεφτόμαστε. Μερικές φορές, μπορεί να θέλετε να είστε μόνοι για να "κλαίτε τα pitangas", τα οποία είναι φυσικά και μπορεί να είναι πολύ καθαρτικά. Ωστόσο, το έντονο κλάμα τονίζει το σώμα, αυξάνοντας τον καρδιακό ρυθμό και επιταχύνοντας την αναπνοή. Είναι κατανοητό να θέλεις να σταματήσεις τα δάκρυα σε περιόδους βαθιάς πλήξης. Το καλό είναι ότι υπάρχουν μερικές χρήσιμες τεχνικές για να σταματήσουν τα δάκρυα.

Βήματα

Μέρος 1 από 2: Έλεγχος της κραυγής

1. 

   
   
   Ηρεμήστε με μια βαθιά ανάσα. Δεν είναι εύκολο να υπάρχει αυτός ο έλεγχος στη μέση των λόξυγκας, αλλά προσπαθήστε να πάρετε μια βαθιά αναπνοή (μέσω της μύτης σας, κατά προτίμηση), κρατήστε τον αέρα στους πνεύμονες σας μετρώντας σε επτά και αφήστε τον αργά να μετρήσει σε οκτώ. Επαναλάβετε πέντε πλήρεις κύκλους αυτής της τεχνικής. Εάν κλαίτε πάρα πολύ, μπορεί να αντιμετωπίσετε ακόμη και ένα επεισόδιο υπεραερισμού, μια τρομακτική εμπειρία, ακόμη περισσότερο για όσους πάσχουν από άγχος. Προσπαθήστε να πάρετε μερικές βαθιές αναπνοές την ημέρα ή όταν αισθάνεστε περισσότερο άγχος.
   • Η βαθιά αναπνοή βοηθά στον έλεγχο του υπεραερισμού, στη μείωση του καρδιακού ρυθμού, στην αύξηση της ροής του αίματος σε όλο το σώμα και στην ανακούφιση του στρες.

2. 

   
   
   Προσδιορίστε λυπημένες και αρνητικές σκέψεις. Συχνά το ανεξέλεγκτο κλάμα τροφοδοτείται από αρνητικές και λυπημένες σκέψεις, όπως: "Με άφησε για πάντα" ή "Δεν έχω κανέναν ...". Σε αυτό το σημείο, ο εντοπισμός των σκέψεων μπορεί ακόμη και να επιδεινώσει την κατάσταση, αλλά είναι το πρώτο βήμα για να ανακτήσετε τον έλεγχο του τι περνάει από το κεφάλι και τα δάκρυα.
   • Εάν δεν μπορείτε να το κάνετε επί τόπου, σκεφτείτε αυτές τις σκέψεις όταν είστε σε θέση να συγκρατήσετε τα δάκρυά σας.

3. 

   
   
   Γράψτε για ό, τι σας ενοχλεί. Ακόμα κι αν είστε βαριεστημένοι για να διατυπώσετε μια πρόταση, βάλτε κάτι σε χαρτί, όπως χαλαρά λόγια ή ακόμα και κακογραφίες. Ατελείς προτάσεις, μια λέξη που καταλαμβάνει ολόκληρη τη σελίδα ή ένα φύλλο γεμάτο λέξεις που εκφράζουν τα συναισθήματά σας - όλα είναι έγκυρα. Ο στόχος είναι να αδειάσετε λίγο το μυαλό σας σε χαρτί. Αργότερα, είναι δυνατόν να αναλογιστούμε και να αναλύσουμε αυτά τα συναισθήματα και τις σκέψεις όταν όλα είναι πιο ήρεμα.
   • Για παράδειγμα, μπορείτε να γράψετε μόνο: "πολύ βαρύ" ή "πληγωμένος, προδομένος και προσβεβλημένος". Βάζοντας τον πόνο της καρδιάς σας σε χαρτί, είναι επίσης ευκολότερο να μιλήσετε με το άτομο που σας αναστάτωσε.

4. 

   
   
   Αποσπάστε το σώμα. Σπάστε τον κύκλο των αρνητικών σκέψεων και αποσπάστε την προσοχή από τη σύσπαση των μυών σας ή κρατώντας ένα παγάκι στα χέρια ή το λαιμό σας. Ας ελπίσουμε ότι αυτά τα κόλπα βγάζουν το μυαλό σας από τις σκέψεις σας και έχετε χρόνο να συνθέσετε τον εαυτό σας.
   • Μια άλλη επιλογή είναι να αποσπάται η προσοχή από τη μουσική. Απολαύστε έναν ήχο που θέλετε να είστε πιο κεντραρισμένοι και ήρεμοι. Τραγουδήστε, ανακτήστε τον έλεγχο της αναπνοής σας και εστιάζοντας σε κάτι άλλο.
   • Περπατήστε. Η αλλαγή του τοπίου που προσφέρει μια βόλτα μπορεί να σταματήσει τις κακές σκέψεις. Η σωματική δραστηριότητα βοηθά επίσης στην αποκατάσταση του καρδιακού ρυθμού και της αναπνοής.

5. 

   
   
   Αλλάξτε τη στάση σας. Οι εκφράσεις του προσώπου και η στάση του σώματος αντικατοπτρίζουν τη διάθεση. Όποιος συνοφρυώνει ή συσσωρεύεται σε καμπούρα μπορεί να νιώσει κάτω. Εάν είναι δυνατόν, προσπαθήστε να κάνετε μερικές αλλαγές: σηκωθείτε και βάλτε τα χέρια σας στους γοφούς σας ή κάντε ασκήσεις θεάτρου με εκφράσεις και πρόσωπα προσώπου (για παράδειγμα, κάντε ένα "πρόσωπο λιονταριού" να βρυχάται με την έκφραση του προσώπου κάποιου που πιπιλίζει λεμόνι).
   • Η αλλαγή της στάσης σας μπορεί να σας βοηθήσει να σπάσετε τον φαύλο κύκλο του κλάματος και να συνθέσετε τον εαυτό σας.

6. 

   
   
   Δοκιμάστε το προοδευτική χαλάρωση των μυών. Σε αυτήν την τεχνική, είναι απαραίτητο να συστέλλονται και να χαλαρώνουν διάφορα μέρη του σώματος. Ξεκινήστε με τη σύσπαση των μυών του προσώπου σας όσο μπορείτε για πέντε δευτερόλεπτα κατά την εισπνοή. Στη συνέχεια, απελευθερώστε γρήγορα την ένταση καθώς εκπνέετε, χαλαρώνοντας το πρόσωπό σας. Κάντε το ίδιο στο λαιμό, το στήθος, τα χέρια σας και ούτω καθεξής μέχρι να φτάσετε στα πόδια σας.
   • Εξασκηθείτε σε αυτήν την τεχνική χαλάρωσης τακτικά για να αποφύγετε την αύξηση του στρες.
   • Με αυτόν τον τρόπο, είναι εύκολο να γνωρίζουμε ποια σημεία στο σώμα πάσχουν περισσότερο από την ένταση όταν κλαίνε πολύ.

7. 

   Να θυμάστε ότι όλα είναι προσωρινά. Ακόμα κι αν αισθάνεστε ότι αυτή η στιγμή θα διαρκέσει για πάντα, προσπαθήστε να θυμηθείτε ότι θα περάσει. Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Αυτό το είδος σκέψης σάς βοηθά να δείτε έναν ορίζοντα και να αφαιρέσετε το βάρος από την πλάτη σας.
   • Βάλτε λίγο νερό στο πρόσωπό σας. Το κρύο νερό μπορεί να σας αποσπάσει λίγο και να σας βοηθήσει να ελέγξετε την αναπνοή σας. Εκτός αυτού, διορθώνει τα πρησμένα μάτια της από το κλάμα.

Μέρος 2 από 2: Ανάλυση και πρόληψη του κλάματος

1. 

   Αναρωτηθείτε εάν το κλάμα είναι πραγματικά πρόβλημα. Πιστεύεις ότι κλαίς πολύ; Αν και αυτοί οι αριθμοί είναι υποκειμενικοί, μια γυναίκα κλαίει κατά μέσο όρο 5,3 φορές το μήνα, ενώ ένας άνδρας κλαίει 1,3, αλλά είναι σαφές ότι η ένταση του κλάματος μπορεί να ποικίλει από τα δάκρυα μάτια έως τα ανεξέλεγκτα λυγμούς. Αυτός ο μέσος όρος δεν λαμβάνει υπόψη τις στιγμές που το κλάμα είναι πιο συχνό λόγω ενός θλιβερού γεγονότος, όπως το τέλος μιας σχέσης, ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου ή άλλα σημαντικά γεγονότα στη ζωή. Όταν το κλάμα αρχίζει να ξεφεύγει από τον έλεγχο και επηρεάζει την προσωπική ή επαγγελματική ζωή, μπορεί να θεωρηθεί πρόβλημα που αξίζει προσοχής.
   • Είναι πιο πιθανό να αισθάνεστε συγκλονισμένοι και παγιδευμένοι σε έναν κύκλο λυπημένων ή αρνητικών σκέψεων σε φάσεις που περιλαμβάνουν έντονα συναισθήματα.

2. 

   Σκεφτείτε τον λόγο για το κλάμα. Εάν υπάρχει κάτι στη ζωή σας που προκαλεί άγχος ή άγχος, τα δάκρυα μπορεί να έρχονται πιο συχνά. Για παράδειγμα, μετά το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου ή το τέλος μιας σχέσης, αυτή είναι μια φυσιολογική και κατανοητή αντίδραση. Ωστόσο, μερικές φορές η ίδια η ζωή γίνεται πολύ βαρύ και κλαίτε χωρίς να ξέρετε γιατί.
   • Σε αυτήν την περίπτωση, ο υπερβολικός κλάμα αποτελεί ένδειξη για κάτι πιο σοβαρό, όπως κατάθλιψη ή άγχος. Εάν κλαίτε συχνά χωρίς να γνωρίζετε γιατί, εάν αισθάνεστε λυπημένοι, άχρηστοι, ευερέθιστοι, έχετε πρόσφατο πόνο, δυσκολία στο φαγητό, αϋπνία ή αυτοκτονικές σκέψεις, μπορεί να είναι κατάθλιψη. Πηγαίνετε σε ψυχίατρο και λάβετε την κατάλληλη θεραπεία.

3. 

   Προσδιορίστε τα αίτια του κλάματος. Αρχίστε να προσέχετε τις καταστάσεις που σας φέρνουν σε δάκρυα και καταγράψτε τις. Πότε συμβαίνουν οι επιθέσεις; Υπάρχουν συγκεκριμένες ημέρες, καταστάσεις ή σενάρια που προκαλούν έντονο κλάμα; Τι προκαλεί κρίση;
   • Για παράδειγμα, εάν σκέφτεστε τον πρώην σας όταν ακούτε ορισμένα τραγούδια, καταργήστε τα από τη λίστα αναπαραγωγής. Το ίδιο ισχύει για φωτογραφίες, μυρωδιές, μέρη κ.λπ. Δεν θέλετε να εκτεθείτε σε ενοχλητικές αναμνήσεις; Προσπαθήστε να τα αποφύγετε για λίγο.

4. 

   Ξεκινήστε να γράφετε σε ένα περιοδικό. Γράψτε όλες τις αρνητικές σκέψεις και αναρωτηθείτε αν είναι δικαιολογημένες. Με τον ίδιο τρόπο, τα ιδανικά σας είναι λογικά και ρεαλιστικά; Χαλαρώστε τον εαυτό σας: καταγράψτε επίσης τα καλά γεγονότα ή πράγματα που σας έκαναν ευτυχισμένους. Σκεφτείτε το περιοδικό σας ως μέσο καταγραφής όλων των στοιχείων για τα οποία είστε ευγνώμονες.
   • Προσπαθήστε να προσθέτετε κάτι στο ημερολόγιο κάθε μέρα. Όταν συνειδητοποιήσετε ότι πρόκειται να κλάψετε, διαβάστε όσα έχετε ήδη γράψει και θυμηθείτε χαρούμενες στιγμές.

5. 

   Αξιολογήστε τον εαυτό σας. Ρωτήστε τον εαυτό σας, "Πώς αντιμετωπίζω τις συγκρούσεις;" Αντιδράτε συνήθως με θυμό; Δάκρυα? Αγνοώντας το γεγονός; Είναι πιθανό ότι εάν αφήσετε μια σύγκρουση να αναλάβει μεγάλες αναλογίες με το να προσποιείται ότι δεν συμβαίνει τίποτα, θα καταλήξετε να έχετε ένα δάκρυ. Γνωρίστε πώς αντιδράτε σε ένα πρόβλημα για να εντοπίσετε πιθανούς τρόπους και λύσεις.
   • Φροντίστε να αναρωτηθείτε, "Ποιος έχει τον έλεγχο;" Ανακτήστε τον έλεγχο της ζωής σας για να αλλάξετε τα αποτελέσματα. Για παράδειγμα, αντί να πει: «Αυτός ο δάσκαλος είναι φρικτός και με άφησε να ανακάμψω», απλώς παραδέχομαι ότι δεν μελετήσατε αρκετά και ως εκ τούτου πήρατε χαμηλούς βαθμούς. Την επόμενη φορά, εστιάστε στις σπουδές σας και αποδεχτείτε το αποτέλεσμα.

6. 

   Κατανοήστε πώς οι σκέψεις επηρεάζουν τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά. Οι συνεχείς αρνητικές σκέψεις μπορούν να δημιουργήσουν επιβλαβή συναισθήματα. Ίσως να μελετάτε για τα θλιβερά γεγονότα που συνέβησαν πολύ καιρό, τα οποία χρησιμεύουν μόνο για να τροφοδοτήσουν το κλάμα. Αυτή η συμπεριφορά είναι μόνο επιβλαβής, οδηγώντας σε παρατεταμένες κρίσεις κλάματος. Αφού συνειδητοποιήσετε τις επιπτώσεις που έχουν οι σκέψεις σας, μπορείτε να αρχίσετε να αλλάζετε τη σκέψη σας για να δημιουργήσετε πιο θετικές καταστάσεις.
   • Για παράδειγμα, επαναλαμβάνοντας στον εαυτό σας κάτι σαν, "Δεν είμαι αρκετά καλός" μπορεί να δημιουργήσει αισθήματα δυσπιστίας ή ανασφάλειας. Μάθετε πώς να χτυπάτε το κακό στο μπουμπούκι προτού η σκέψη επηρεάσει τη συναισθηματική σας ευημερία.

7. 

   Αναζητώ βοήθεια. Μπορείτε να αναζητήσετε έναν φίλο ή ένα μέλος της οικογένειας για να τους πείτε τι συμβαίνει. Καλέστε τους και καλέστε τους για καφέ. Εάν νομίζετε ότι δεν έχετε κανέναν να μιλήσετε, καλέστε το CVV.
   • Επισκεφτείτε έναν ψυχολόγο εάν χρειάζεστε επαγγελματική βοήθεια λόγω του κλάματος και της συνεχούς θλίψης. Αυτός ο επαγγελματίας είναι σε θέση να αναπτύξει ένα σχέδιο, βοηθώντας σας να ελέγχετε τις σκέψεις και να τις αντιμετωπίζετε με πιο υγιεινό τρόπο.

8. 

   Μάθετε τι να περιμένετε από τη θεραπεία. Ζητήστε μια παραπομπή στον γενικό ιατρό, αναζητήστε επαγγελματίες στο Διαδίκτυο, σε διαφημίσεις εφημερίδων γειτονιάς ή ζητήστε τη σύσταση ενός φίλου. Ο ψυχολόγος πρέπει να ρωτήσει τι σας έφερε στη θεραπεία.Μπορείτε να εξηγήσετε ότι κλαίσατε πολύ τελευταία και ότι θα θέλατε να καταλάβετε τι συμβαίνει και να μάθετε να ελέγχετε τον εαυτό σας. Δεν χρειάζεται καν να επεξεργαστείτε - απλά πείτε ότι είστε λυπημένοι. Ο ψυχολόγος πρέπει να ρωτήσει για τα πρόσφατα γεγονότα και για το παρελθόν σας.
   • Μπορείτε να συζητήσετε μαζί τον στόχο της θεραπείας και να περιγράψετε ένα σχέδιο δράσης για την επίτευξη αυτών των στόχων από εκεί.

Συμβουλές

• Όταν είστε στα πρόθυρα των δακρύων, αναρωτηθείτε: «Πρέπει πραγματικά να κλάψω; Είμαι σε μια κατάσταση που μου επιτρέπει να κλαίω; ». Μερικές φορές το κλάμα είναι καλό και μπορεί να είναι πολύ καθαρτικό, αλλά δεν είναι πάντα κατάλληλο σε όλα τα πλαίσια.
• Το πολύ κλάμα μπορεί να σας αφήσει αφυδατωμένο, προκαλώντας πονοκέφαλο. Όταν μπορείτε να χαλαρώσετε, πιείτε ένα ποτήρι νερό.
• Εάν πρέπει να ηρεμήσετε, βρέξτε μια πετσέτα με ζεστό νερό και τοποθετήστε την στο λαιμό σας. Όταν αναρρώσετε, βρέξτε μια πετσέτα με κρύο νερό και τοποθετήστε την πάνω από τα μάτια ή το μέτωπό σας για να βελτιωθεί.
• Είναι εντάξει να κλάψεις για να βγάλεις τα συναισθήματά σου. Αναζητήστε ένα μέρος για να είστε μόνος και να ηρεμήσετε.
• Μερικές φορές, είναι πιο εύκολο να μιλάμε για ορισμένα θέματα με αγνώστους. Μιλήστε με κάποιον για να δείτε πράγματα από άλλη άποψη.
• Προσπαθήστε να ηρεμήσετε με μια ήσυχη, χαλαρωτική φωνή.
• Αγκαλιάστε το κατοικίδιό σας. Τα ζώα δεν μπορούν να δώσουν συμβουλές, αλλά επίσης δεν κρίνουν.
• Συνεχίστε να γράφετε τη γνώμη σας. Όταν έχετε μια αρνητική σκέψη, κάντε προκλητικές ερωτήσεις για να δοκιμάσετε τη σκέψη. Λάβετε μέτρα για τον έλεγχο αυτών των περιστατικών.
• Πείτε στον εαυτό σας ότι όλα θα πάνε καλά, ανεξάρτητα από την κατάσταση και να γνωρίζετε ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σας βοηθήσουν.
• Ανοίξτε την καρδιά με την οποία είστε διατεθειμένοι να τον ακούσετε.