Περιεχόμενο

• Βήματα

Τα περισσότερα τσιμπήματα αράχνης είναι ακίνδυνα. Ωστόσο, μπορεί να είναι δύσκολο να διαφοροποιηθούν τα δαγκώματα της αράχνης από άλλα έντομα ή ακόμα και μια ήπια λοίμωξη του δέρματος. Πάντα να επισκέπτεστε έναν γιατρό εάν δεν είστε σίγουροι τι προκάλεσε το δάγκωμα, ειδικά όταν έχετε συμπτώματα. Δύο από τις πιο επικίνδυνες (και δηλητηριώδεις) αράχνες στον κόσμο είναι η μαύρη χήρα και η καφετιά ξαπλωμένη. όταν επιβεβαιώνετε ότι ο τραυματισμός προκλήθηκε από μια μαύρη χήρα, είναι σημαντικό να απευθυνθείτε απευθείας στον γιατρό.

Βήματα

Μέρος 1 από 3: Αναγνώριση δαγκώματος αράχνης από χήρα

1. 

   Αναγνωρίστε το τσίμπημα της μαύρης χήρας. Καθώς έχουν θήραμα, οι αράχνες αυτού του είδους αφήνουν δύο μικρές τρύπες στο δέρμα.
   • Καθώς το δηλητήριο του δαγκώματος εξαπλώνεται, η εμφάνιση της περιοχής μοιάζει με "στόχο". Τα σημάδια λείας βρίσκονται στο κέντρο, περιτριγυρισμένα από μια περιοχή με κοκκινωπό δέρμα και έναν άλλο κόκκινο κύκλο ακριβώς πάνω από τη μέση.
   • Τα σημάδια λείας είναι άμεσα ορατά. Η ερυθρότητα και το πρήξιμο του ιστότοπου θα εμφανιστούν γρήγορα, συνήθως εντός μίας ώρας.
   • Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος εμφανίζεται μέσα στην πρώτη ώρα και εξαπλώνεται γρήγορα σε άλλα μέρη του σώματος, όπως στην κοιλιά, στο στήθος ή στην πλάτη.
   • Αν και δεν συμβαίνει πάντα με τον τρόπο που εξηγείται παραπάνω, έτσι αναπτύσσονται τα συμπτώματα μετά το δάγκωμα της μαύρης χήρας.

2. 

   
   
   Πιάστε την αράχνη, αν είναι δυνατόν. Ο γιατρός θα πρέπει να γνωρίζει ποιο είδος εντόμου ή αράχνης το έχει δαγκώσει, αλλά η ασφάλεια είναι πάντα η προτεραιότητα. Εάν μπορείτε να το καταγράψετε χωρίς να αναλάβετε κινδύνους, τοποθετήστε το σε δοχείο που δεν παρουσιάζει κίνδυνο τραυματισμού σε άλλους. Ένα μικρό γυάλινο βάζο ή ένα πλαστικό δοχείο με καπάκι είναι μια καλή επιλογή, ειδικά όταν τοποθετείται μέσα σε ένα άλλο δοχείο με ένα καπάκι που μπορεί να κλείσει και ένα μέρος για συγκράτηση, όπως ένα μικρό "ψυγείο". Αυτό διευκολύνει τη μεταφορά του arachnid.
   • Κανείς δεν πρέπει να κινδυνεύει να τσιμπήσει. Εάν μπορεί να γίνει με ασφάλεια, πιάστε την αράχνη και μεταφέρετέ την στο νοσοκομείο.
   • Δείχνοντας το είδος του αραχνοειδούς που μπορεί να σας βοηθήσει να ξεκινήσετε τη θεραπεία όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται και το συντομότερο δυνατόν. Η μεταφορά μιας μαύρης χήρας μπορεί να μην είναι πολύ συνετή, αλλά τουλάχιστον προσπαθήστε να τραβήξετε φωτογραφίες της έτσι ώστε ο γιατρός να αξιολογήσει το είδος.

3. 

   
   
   Προσδιορίστε τα συμπτώματα. Τα περισσότερα άτομα που δαγκώνονται από αράχνες - συμπεριλαμβανομένων δηλητηριωδών, όπως η μαύρη χήρα - δεν έχουν πολύ σοβαρά ιατρικά προβλήματα.
   • Οι πιο συχνές εκδηλώσεις που προκύπτουν από το τσίμπημα της μαύρης χήρας είναι: δυσκαμψία, σοβαρός και σοβαρός πόνος, μυϊκές και κοιλιακές κράμπες, πόνος στην πλάτη, έντονη εφίδρωση και υπέρταση.
   • Τόσο τοπικές όσο και συστηματικές αντιδράσεις στο δηλητήριο της μαύρης χήρας μπορούν να προκύψουν και να εξαπλωθούν γρήγορα. Ζητήστε θεραπεία μόλις επιβεβαιώσετε ότι έχετε δαγκωθεί από μια αράχνη αυτού του είδους.
   • Οι τοπικές αντιδράσεις περιλαμβάνουν φαγούρα ή τοπικά δερματικά εξανθήματα, εφίδρωση στο τρυπημένο άκρο, πόνο που εκπέμπεται από την πληγείσα περιοχή και αποχρωματισμένα σημεία στο δέρμα, σχηματίζοντας φουσκάλες.
   • Μεταξύ των συστημικών αντιδράσεων, οι έντονοι και έντονοι μυϊκοί πόνοι, που εκπέμπουν στην πλάτη και το στήθος, εφίδρωση, δυσκολία στην αναπνοή, πονοκεφάλους, ναυτία και έμετο, πυρετούς και ρίγη, υψηλή αρτηριακή πίεση, άγχος, παραλήρημα και ανησυχία ξεχωρίζουν.

Μέρος 2 από 3: Αντιμετώπιση του τσίμπημα της μαύρης χήρας

1. 

   
   
   Ξεκινήστε τη θεραπεία. Το πρώτο βήμα είναι να παραμείνετε ήρεμοι και να αναγνωρίσετε το αραχνοειδές χωρίς να ρισκάρετε.
   • Πλύνετε την περιοχή με ήπιο σαπούνι και νερό. για να αποφύγετε το πρήξιμο, φτιάξτε παγοκύστες.
   • Μην εφαρμόζετε πάγο απευθείας στο δέρμα. Τυλίξτε τη συμπίεση σε πετσέτα ή μαλακό πανί.
   • Ανυψώστε την τοποθεσία που δαγκώθηκε.
   • Πάρτε ένα φάρμακο χωρίς ιατρική συνταγή για να μειώσετε τον πόνο ή τη φλεγμονή, όπως ακεταμινοφαίνη, ιβουπροφαίνη, ναπροξένη ή ασπιρίνη. Ακολουθήστε τις οδηγίες στο ένθετο της συσκευασίας.

2. 

   Λάβετε ιατρική περίθαλψη. Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Υγείας, το 2013 υπήρξαν σχεδόν 30.000 δαγκώματα αραχνών σε ολόκληρη τη Βραζιλία, συμπεριλαμβανομένων των μαύρων χήρων. Είναι σημαντικό να πάτε στο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης αμέσως μετά την επίθεση του εντόμου.
   • Εάν θέλετε, ενημερώστε έναν γνωστό γιατρό για την κατάσταση. Εάν είστε ήδη πιο οικεία με έναν γιατρό που μπορεί να θεραπεύσει το δάγκωμα της μαύρης χήρας, ενημερώστε τον για το τι συνέβη, ώστε να μπορεί να σας δει με προτίμηση στο γραφείο του γιατρού. Ανεξάρτητα από το πού επιλέγετε να υποβληθείτε σε θεραπεία, πείτε αμέσως ότι τσιμπήσατε από μια μαύρη χήρα.
   • Μην προσπαθήσετε να οδηγήσετε στο νοσοκομείο. Το δηλητήριο του δαγκώματος μπορεί να αλλάξει σε μεγάλο βαθμό τις αισθήσεις και την ικανότητα να αντανακλά. ακόμα και αν αρχικά αισθάνεστε διαυγής, η κατάστασή σας μπορεί να αλλάξει γρήγορα.
   • Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πάσχουν από σοβαρές αντιδράσεις μετά από δαγκώματα μαύρης χήρας. Στην πραγματικότητα, μερικοί δεν αισθάνονται καν πόνο ή έχουν προβλήματα που απαιτούν γιατρό.
   • Λόγω της πιθανότητας σοβαρού πόνου, δυσφορίας και συστημικών αλλαγών, μιλήστε με το γιατρό σας το συντομότερο δυνατό ή μεταβείτε στο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης. Η άμεση θεραπεία είναι ιδανική για την αποφυγή παρενεργειών και επιπλοκών.
   • Ενημερώστε όλα τα φάρμακα ή τη θεραπεία που έχετε χορηγήσει πριν από το ραντεβού.
   • Ευτυχώς, πολύ λίγα περιστατικά θανάτου από τσιμπήματα αυτού του είδους έχουν καταγραφεί τα τελευταία χρόνια.
   • Οι αναφορές για σοβαρές επιπλοκές και θάνατο συνδέθηκαν με τα τσιμπήματα σε άτομα που ήταν ήδη σε κακή υγεία.

3. 

   Χρησιμοποιήστε το αντιγόνο για το τσίμπημα της μαύρης χήρας. Διαθέσιμο από το 1920, θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο υπό ιατρική επίβλεψη, λόγω της πιθανότητας έντονης υπερευαισθησίας σε αυτό.
   • Οι επιπλοκές λόγω του δαγκώματος είναι δυνατές και το νοσοκομείο είναι το πιο συνιστώμενο μέρος για την παρακολούθηση ζωτικών σημείων και αλλαγών στην κατάσταση της υγείας, καθορίζοντας εάν είναι απαραίτητη η θεραπεία.
   • Ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε το 2011 ανέλυσε τέσσερις περιπτώσεις δαγκωμάτων μαύρης χήρας. Τρία άτομα που δέχτηκαν επίθεση υποβλήθηκαν σε θεραπεία με το αντιβιοτικό, ενώ ένα δεν το έλαβε λόγω της πιθανότητας υπερευαισθησίας.
   • Όλα τα άτομα που έλαβαν αντίδοτο παρουσίασαν βελτίωση στον έντονο πόνο που προκαλείται από τα τσιμπήματα σε σύντομο χρονικό διάστημα - συνήθως, 30 λεπτά μετά τη λήψη της ένεσης. Ήταν υπό παρακολούθηση στο δωμάτιο έκτακτης ανάγκης για μερικές ώρες, αλλά απολύθηκαν χωρίς περαιτέρω επιπλοκές.
   • Ο ασθενής που δεν έλαβε το αντιβιοτικό έγινε δεκτός και υποβλήθηκε σε θεραπεία με ισχυρά αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά.
   • Θεραπεύτηκε στο νοσοκομείο για δύο ημέρες και άρχισε να αισθάνεται καλύτερα κατά την τρίτη ημέρα, να απολύσει και να μην έχει επιπλοκές.

Μέρος 3 από 3: Αναγνώριση της Μαύρης Αράχνης

1. 

   Προσδιορίστε τη μαύρη χήρα χωρίς να την θυμώσει. Το μόνο διακριτό σημάδι του θηλυκού αυτού του είδους είναι το φωτεινό κόκκινο κλεψύδρα σε σχήμα στο κάτω μέρος της κοιλιάς της.
   • Η γυναικεία αράχνη έχει ένα μαύρο, λαμπερό σώμα με μια μεγάλη, στρογγυλή κοιλιά. Το σώμα έχει μήκος περίπου 3,8 cm και πλάτος 2,5 cm.
   • Τα δόντια της είναι ελαφρώς κοντύτερα από άλλες αράχνες, αλλά αρκετά μακριά για να διεισδύσουν στο ανθρώπινο δέρμα.
   • Οι μαύρες χήρες απαντώνται συχνότερα σε ζεστές περιοχές της Βραζιλίας και ιδιαίτερα κοντά στη θάλασσα.

2. 

   Μάθετε πού μπορούν να φτιάξουν τις φωλιές τους. Οι μαύρες χήρες θέλουν να ζουν σε εξωτερικούς χώρους, με πολλά κουνούπια να τρέφονται. Ωστόσο, βρίσκονται επίσης σε ορισμένα σπίτια και αποθήκες.
   • Προτιμούν μέρη όπου δεν θα ενοχλούνται, όπως σωρούς από ξύλο, κάτω από βράχους, γύρω από φράχτες, σε υδρορροές και σε άλλα μέρη όπου συσσωρεύονται συντρίμμια.
   • Να είστε προσεκτικοί όταν χειρίζεστε σκοτεινά, υγρά και ήσυχα μέρη, όπως κουτιά μέτρησης φωτός και νερού, κάτω από μπαλκόνια και έπιπλα μπαλκονιών, καθώς και αχυρώνες και υπόστεγα.

3. 

   Προσπαθήστε να μην αγγίξετε τον Ιστό. Οι μαύρες χήρες θέλουν να υφαίνουν ιστούς μεταξύ στερεών και ακίνητων αντικειμένων, ενώ άλλα είδη προτιμούν πιο «ευέλικτα» μέρη, όπως μεταξύ κλαδιών δέντρων και θάμνων.
   • Οι ιστοί της μαύρης χήρας, σκόπιμα, έχουν ακανόνιστο σχήμα, σε αντίθεση με άλλες αράχνες. Οι ίνες αυτού του ιστού είναι ισχυρότερες από τις άλλες.
   • Αυτό το είδος δεν επιτίθεται στον άνθρωπο. τα τσιμπήματα συμβαίνουν συνήθως όταν κάποιος αγγίζει τους ιστούς.
   • Δεν είναι επιθετικοί, αλλά θα επιτεθούν όταν είναι γωνιακοί ή ακουμπισμένοι.

4. 

   Διαχωρίστε τα θηλυκά από τα αρσενικά. Τα θηλυκά έχουν τα τυπικά χαρακτηριστικά του είδους και το πιο ισχυρό δηλητήριο. Όταν δαγκώνεται από έναν, είναι απαραίτητο να επισκεφθείτε αμέσως έναν γιατρό.
   • Το σώμα της γυναίκας είναι συνήθως μεγαλύτερο από το αρσενικό. Ωστόσο, τα πόδια του άνδρα είναι μακρύτερα, δίνοντας την εντύπωση ότι είναι μεγαλύτερος.
   • Οι μαύρες χήρες μπορεί να είναι μαύρες, αλλά συνήθως είναι καφέ, με σημάδια στην κοιλιά. Το κόκκινο χρώμα είναι πιο συνηθισμένο, αλλά ορισμένα αρσενικά έχουν λευκά και καφέ σημάδια.
   • Το θηλυκό έχει το παραδοσιακό "σχέδιο" μιας κλεψύδρας στην κοιλιά, αλλά η εμφάνιση μπορεί να είναι πιο πορτοκαλί από το κόκκινο σε ορισμένες γυναίκες.
   • Τα θηλυκά έχουν δόντια αρκετά μεγάλα για να διεισδύσουν στο ανθρώπινο δέρμα και να εμβολιάσουν αρκετό δηλητήριο για να δημιουργήσουν μια συστηματική αντίδραση.
   • Τα τσιμπήματα των αρσενικών μαύρων χήρων δεν θεωρούνται ικανά να εμβολιάσουν δηλητήριο.
   • Η μαύρη χήρα παίρνει το όνομά της λόγω της τάσης των γυναικών να τρώνε το αρσενικό μετά το ζευγάρωμα. Αυτό δεν συμβαίνει πάντα, αλλά είναι μια πιθανότητα.