Περιεχόμενο

• Βήματα
• Συμβουλές
• Απαραίτητα υλικά

Μπορείτε να εντοπίσετε γρήγορα τους περισσότερους πολύτιμους λίθους εξετάζοντας ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά, όπως το χρώμα και το βάρος. Ωστόσο, εάν θέλετε μια πιο λεπτομερή και ακριβή μέθοδο, θα χρειαστείτε ειδικά εργαλεία για να εξετάσετε το εσωτερικό της πέτρας.

Βήματα

Χρησιμοποιήστε έναν πίνακα αναγνώρισης

1. 

   Επενδύστε σε έναν πίνακα αναγνώρισης πολύτιμων λίθων. Εάν πιστεύετε ότι θα πρέπει να αναγνωρίζετε συχνά αυτές τις πέτρες, επενδύστε σε έναν τυπωμένο πίνακα ή ένα εγχειρίδιο αναφοράς.
   • Εάν έχετε αμφιβολίες, αναζητήστε ένα βιβλίο ή έναν πίνακα που δημιουργήθηκε από το Gemological Institute of America (IGA).

2. 

   
   
   Αναζητήστε βασικούς πίνακες στο Διαδίκτυο. Εάν θέλετε να αναγνωρίζετε περιστασιακά πολύτιμους λίθους μόνο, μπορείτε να ολοκληρώσετε την εργασία κοιτάζοντας τους συγκεκριμένους πίνακες αναγνώρισης κάθε πέτρας στο Διαδίκτυο. Αυτοί οι πίνακες είναι πολύ λιγότερο λεπτομερείς και εκτενείς, αλλά πρέπει να λειτουργούν για μεμονωμένες περιπτώσεις.
   • Ο πίνακας αναγνώρισης "The Hiddenite Gems" μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν γνωρίζετε το χρώμα και τη σταθερότητα: http://www.hiddenitegems.com/gem-id.html
   • Ο πίνακας "The Gem Select RI" μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν είναι γνωστός ο δείκτης διάθλασης και διπλής διάθλασης: http://www.gemselect.com/gem-info/refractive-index.php
   • Η Αμερικανική Ομοσπονδία Μεταλλευτικών Εταιρειών (AFSM) προσφέρει έναν δωρεάν πίνακα κλίμακας Mohs στη διεύθυνση: http://www.amfed.org/t_mohs.htm

Μέθοδος 1 από 3: Μέρος πρώτο: Βεβαιωθείτε ότι το ορυκτό είναι πολύτιμος λίθος

1. 

   
   
   Νιώστε την επιφάνεια της πέτρας. Μια ζαρωμένη ή αμμώδης πέτρα με υφή δεν πρέπει να αναγνωρίζεται ως πολύτιμη.

2. 

   Ελέγξτε την ελαστικότητα. Μια πέτρα που είναι εύκολα εύπλαστη - εύκολο να σπάσει με σφυρήλατο, χτύπημα ή στρίψιμο - είναι πιο πιθανό να είναι μια μεταλλική πέτρα από έναν πραγματικό πολύτιμο λίθο.
   • Οι πραγματικοί πολύτιμοι λίθοι έχουν κρυσταλλική δομή. Αυτή η δομή μπορεί να σμιλευτεί μέσω κοψίματος, σπασίματος και τριβής, αλλά έχει σταθερά επίπεδα που δεν μπορούν να αλλάξουν με απλή πίεση.

3. 

   
   
   Μάθετε ποια υλικά δεν ταξινομούνται ως πολύτιμοι λίθοι. Συγκεκριμένα, τα μαργαριτάρια και το απολιθωμένο ξύλο μπορούν να ταξινομηθούν κατά λάθος ως πολύτιμοι λίθοι, αλλά δεν ταιριάζουν με τα προσόντα με την αυστηρή έννοια του όρου.

4. 

   Προσέξτε για συνθετικά. Οι συνθετικές πέτρες έχουν την ίδια δομή, τη χημική σύνθεση και τις φυσικές ιδιότητες με τα φυσικά αντίστοιχα, αλλά δημιουργούνται σε εργαστήριο αντί να παράγονται φυσικά. Μπορείτε να μάθετε εάν μια πέτρα είναι συνθετική εξετάζοντας ορισμένα χαρακτηριστικά.
   • Οι συνθετικές πέτρες έχουν γενικά καμπυλόγραμμα σχέδια στη δομή τους και όχι γωνιακά σχέδια.
   • Οι φυσαλίδες αερίου είναι εκείνες οι φυσαλίδες αέρα μέσα στην πέτρα, οι οποίες, εάν εμφανίζονται σε μεγάλες σειρές, συνήθως υποδηλώνουν την ψευδή του κομματιού. Να είστε προσεκτικοί: τέτοια σημάδια εμφανίζονται περιστασιακά σε νόμιμες πέτρες.
   • Τα αιμοπετάλια από λευκόχρυσο ή χρυσό μπορούν να ενσωματωθούν σε συνθετικές πέτρες.
   • Τα σημάδια δακτυλικών αποτυπωμάτων είναι συνηθισμένα στα συνθετικά, καθώς και σχέδια σε σχήμα νυχιών, σιρίτι (σχήμα V), λεπτά πέπλα και κυλινδρικές κατασκευές.

5. 

   Προσέξτε για απομιμήσεις. Η απομίμηση είναι ένα υλικό που μοιάζει με έναν πραγματικό πολύτιμο λίθο με την πρώτη ματιά, εκτός από το γεγονός ότι είναι κατασκευασμένο από μια εντελώς διαφορετική ένωση. Αυτές οι πέτρες μπορεί να είναι φυσικές ή τεχνητές, αλλά υπάρχουν μερικές καλές τεχνικές που χρησιμοποιούνται για τη διαφοροποίησή τους.
   • Η επιφάνεια μιας απομίμησης μπορεί να φαίνεται ανώμαλη και ανώμαλη, όπως το δέρμα ενός πορτοκαλιού.
   • Ορισμένες απομιμήσεις έχουν σπειροειδή σημάδια γνωστά ως "γραμμές ροής".
   • Οι πλατιές φυσαλίδες αερίου είναι συχνές σε απομιμήσεις.
   • Οι απομιμήσεις τείνουν να είναι ελαφρύτερες από τις φυσικές αντίστοιχες.

6. 

   Προσδιορίστε εάν ο πολύτιμος λίθος αποτελείται ή όχι. Οι σύνθετες πέτρες είναι κατασκευασμένες από δύο ή περισσότερα υλικά. Αυτές οι πέτρες μπορεί να αποτελούνται εξ ολοκλήρου από πολύτιμα υλικά. Ωστόσο, τα συνθετικά υλικά χρησιμοποιούνται συχνά στη σύνθεσή τους.
   • Χρησιμοποιήστε έναν μικρό φακό για να ανάψετε την πέτρα όταν ελέγχετε για σημάδια σύνθεσης.
   • Αναζητήστε διαφορές στη φωτεινότητα ή στο έγχρωμο και άχρωμο τσιμέντο.
   • Δώστε επίσης προσοχή στο «εφέ κόκκινου δακτυλίου». Γυρίστε την πέτρα ανάποδα και αναζητήστε ένα κόκκινο δαχτυλίδι κατά μήκος του εξωτερικού της. Εάν βρείτε το κόκκινο δαχτυλίδι, πιθανότατα έχετε μια σύνθετη πέτρα.

Μέθοδος 2 από 3: Μέρος δεύτερο: Κάντε βασικές παρατηρήσεις

1. 

   Κοιτάξτε το χρώμα. Το χρώμα του πολύτιμου λίθου είναι συνήθως η πρώτη σας ένδειξη. Αυτό το συστατικό μπορεί να χωριστεί σε τρία μέρη: χρώμα, απόχρωση και κορεσμός.
   • Μην ανάβετε το εσωτερικό της πέτρας για να εξετάσετε το χρώμα της, εκτός εάν έχετε σκούρο υλικό και πρέπει να προσδιορίσετε εάν είναι μαύρο, σκούρο μπλε ή κάποια άλλη σκιά.
   • "Χρωματισμός" αναφέρεται στο χρώμα της πέτρας στο σύνολό της. Να είστε όσο πιο συγκεκριμένοι γίνεται. Για παράδειγμα, εάν η πέτρα είναι κιτρινωπή πράσινη, εντοπίστε την αντί να πείτε "κόκκινη". Ο πίνακας IGA διαχωρίζει το χρώμα των λίθων σε 31 διαφορετικά χρώματα.
   • Το "Tone" αναφέρεται στο εάν ένα χρώμα είναι σκοτεινό, μεσαίο, ελαφρύ ή κάτι ενδιάμεσο.
   • Ο «κορεσμός» αναφέρεται στην ένταση του χρώματος. Προσδιορίστε εάν το χρώμα είναι ζεστό (κίτρινο, πορτοκαλί, κόκκινο) ή κρύο (μοβ, μπλε, πράσινο). Σε ζεστά χρώματα, ελέγξτε την πέτρα για καφέ κηλίδες. Για δροσερά χρώματα, ελέγξτε την πέτρα για γκρίζες κηλίδες. Όσο πιο καφέ ή γκρι βλέπετε, τόσο λιγότερο κορεσμένο είναι το χρώμα της πέτρας.

2. 

   Παρατηρήστε τη διαφάνεια. Η διαφάνεια περιγράφει πώς διαπερνά το φως μέσα από την πέτρα. Μια πέτρα μπορεί να είναι διαφανής, ημιδιαφανής ή αδιαφανής.
   • Διαφανείς πέτρες είναι εκείνες όπου μπορείτε να τις κοιτάξετε εντελώς (παράδειγμα: διαμάντι).
   • Οι ημιδιαφανείς πέτρες είναι ημι-διαφανείς πέτρες, στις οποίες κάποιο χρώμα ή ομίχλη αλλάζει την εικόνα που μπορεί να φανεί μέσω του υλικού (παράδειγμα: αμέθυστος ή γαλαζοπράσινος).
   • Οι αδιαφανείς πέτρες είναι εκείνες στις οποίες δεν μπορείτε να δείτε τίποτα μέσα από αυτό (παράδειγμα: opal).

3. 

   Ελέγξτε το εκτιμώμενο βάρος ή τη σοβαρότητά σας. Μπορείτε να προσδιορίσετε το βάρος απλά παίρνοντας το στο χέρι σας και κουνώντας. Αυτός είναι ένας γρήγορος και εύκολος τρόπος για την εκτίμηση του βάρους μιας πέτρας χωρίς να χρειάζεται να κάνετε συγκεκριμένες και πολύπλοκες δοκιμές και εξισώσεις βαρύτητας.
   • Για να κρίνετε το βάρος, τοποθετήστε την πέτρα στην παλάμη του χεριού σας και ρίξτε λίγο και αναρωτηθείτε αν αισθάνεται αρκετά βαρύ για το μέγεθός της. Είναι το βάρος ιδανικό ή είναι πολύ υψηλότερο (ή χαμηλότερο) από το αναμενόμενο;
   • Οι ειδικές μετρήσεις βαρύτητας είναι σχετικά ξεπερασμένες ως πρακτική μεταξύ των gemologists, και οι μετρήσεις βάρους χρησιμοποιούνται ως σχετικά ακριβής εκτίμηση.
   • Για παράδειγμα, η γαλαζοπράσινη έχει μικρότερο βάρος, ενώ το μπλε τοπάζι, το οποίο έχει παρόμοια εμφάνιση, είναι βαρύτερο ή βαρύτερο. Ομοίως, το διαμάντι έχει μικρότερο βάρος από το συνθετικό κυβικό ζιρκόνιο.

4. 

   Δώστε προσοχή στην περικοπή. Αυτή δεν είναι μια μέθοδος ταυτοποίησης, αλλά ορισμένες πέτρες είναι πιο πιθανό να κοπούν με ορισμένους τρόπους. Τις περισσότερες φορές, οι ιδανικές περικοπές καθορίζονται από τον τρόπο που το φως περνά μέσα από την κρυσταλλική δομή της πέτρας.
   • Τα πιο συνηθισμένα στυλ κοπής που θα βρείτε περιλαμβάνουν πολύπλευρα, καμποτσόνια, καμέο, χάντρες και ανατροπές. Σε κάθε ένα από αυτά τα βασικά στυλ κοπής, συνήθως θα βλέπετε και δευτερεύοντα στυλ.

Μέθοδος 3 από 3: Μέρος τρίτο: Μελετήστε λεπτομερώς τους πολύτιμους λίθους

1. 

   Αναρωτηθείτε αν οι βλαβερές δοκιμές είναι κατάλληλες. Υπάρχουν ορισμένες δοκιμές αναγνώρισης που μπορεί να θέλετε να αποφύγετε εάν πρέπει να διατηρήσετε το στολίδι στην τρέχουσα κατάσταση. Αυτό περιλαμβάνει δοκιμές για σκληρότητα, ξύσιμο ή διάσπαση.
   • Μερικές πέτρες είναι φυσικά πιο σκληρές από άλλες. Η σκληρότητα μετριέται συνήθως από την κλίμακα Mohs. Χρησιμοποιήστε τις διάφορες ουσίες που παρέχονται σε ένα κιτ σκληρότητας για να ξύσετε την επιφάνεια ενός πολύτιμου λίθου. Εάν η πέτρα μπορεί να γρατσουνιστεί, είναι πιο μαλακή από την ουσία που χρησιμοποιήσατε για να το ξύσετε. Εάν η πέτρα δεν μπορεί να γρατσουνιστεί, είναι πιο δύσκολη από την ουσία που χρησιμοποιείται.
   • Για να δοκιμάσετε το μηδέν, σύρετε την πέτρα πάνω από μια κεραμική πλάκα. Συγκρίνετε τους κινδύνους που απομένουν στην πλάκα με αυτούς που απεικονίζονται σε έναν πίνακα.
   • Το "διάσπαση" αναφέρεται στο πώς σπάει ένας κρύσταλλος. Εάν υπάρχουν θραύσματα κατά μήκος της επιφάνειας, εξετάστε την περιοχή εντός των θραυσμάτων. Εάν όχι, πρέπει να χτυπήσετε την πέτρα αρκετά σκληρά για να την σπάσετε. Δείτε εάν η περιοχή περιβάλλεται από δακτυλίους σαν κέλυφος, εάν έχει ίσια, κοκκώδη, θραύσματα ή ακανόνιστα σημάδια.

2. 

   Ελέγξτε το οπτικό φαινόμενο. Το οπτικό φαινόμενο εμφανίζεται μόνο σε ορισμένες πέτρες. Ανάλογα με την πέτρα, μπορεί να δείτε αλλαγές στο χρώμα, φωτεινά σημεία, ραβδώσεις φωτός σε κίνηση ή περισσότερα.
   • Ελέγξτε τα οπτικά φαινόμενα περνώντας ένα μικρό φως στην επιφάνεια της πέτρας.
   • Η αλλαγή χρώματος είναι ένα από τα πιο σημαντικά οπτικά φαινόμενα που πρέπει να παρατηρήσετε. Κάθε πέτρα πρέπει να παρακολουθεί την αλλαγή του χρώματος. Παρατηρήστε τις αλλαγές χρώματος μεταξύ φυσικού φωτός, λαμπτήρα πυρακτώσεως και φωτός φθορισμού.

3. 

   Παρατηρήστε τη φωτεινότητα. Η λάμψη δείχνει την ποιότητα και την ένταση στην οποία μια επιφάνεια αντανακλά το φως. Κατά τη δοκιμή της φωτεινότητας, αντανακλούν το φως στο τμήμα της πέτρας που γυαλίζεται καλύτερα.
   • Για να ελέγξετε τη φωτεινότητα, γυρίστε την πέτρα, επιτρέποντας στο φως να ανακλάται στην επιφάνειά του. Κοιτάξτε την πέτρα με γυμνό μάτι και με μεγεθυντικό φακό μεγέθυνσης 10 φορές.
   • Προσδιορίστε εάν η πέτρα φαίνεται άμορφη, κηρώδης, μεταλλική, γυαλιστερή (διαμάντι), όπως γυαλί (υαλώδες), λιπαρή ή μεταξένια.

4. 

   Παρατηρήστε τη διασπορά του πολύτιμου λίθου. Ο τρόπος με τον οποίο η πέτρα διαχωρίζει το λευκό φως στο χρωματικό της φάσμα ονομάζεται διασπορά και η οθόνη που φαίνεται ονομάζεται φωτιά. Εξετάστε την ποσότητα και τη δύναμη αυτής της "φωτιάς" για να σας βοηθήσουμε να εντοπίσετε την πέτρα.
   • Ανάψτε την πέτρα με ένα μικρό φως και εξετάστε τη φωτιά μέσα στην πέτρα. Δείτε αν η φωτιά είναι αδύναμη, μέτρια, δυνατή ή ακραία.

5. 

   Προσδιορίστε το δείκτη διάθλασης. Μπορείτε να ελέγξετε τον δείκτη διάθλασης (IR) χρησιμοποιώντας ένα διαθλασίμετρο. Χρησιμοποιώντας αυτήν τη συσκευή, θα είστε σε θέση να μετρήσετε τον βαθμό στον οποίο η φωτεινή διαδρομή αλλάζει μέσα στην πέτρα. Κάθε πολύτιμος λίθος έχει το δικό του IR, οπότε η ανακάλυψη του δείγματος IR μπορεί να σας βοηθήσει να ορίσετε τι είδους στολίδια έχετε.
   • Τοποθετήστε μια μικρή σταγόνα διαθλαστικού υγρού πάνω στη μεταλλική επιφάνεια του διαθλασίμετρου κοντά στο πίσω μέρος του κρυσταλλικού ημικύλινδρου (το παράθυρο όπου θα είναι η πέτρα).
   • Τοποθετήστε την πέτρα προς τα κάτω όπου βρίσκεται το υγρό και σύρετέ την στο κέντρο του κρυσταλλικού κυλίνδρου χρησιμοποιώντας τα δάχτυλά σας.
   • Κοιτάξτε μέσα από το φακό χωρίς μεγέθυνση. Συνεχίστε να κοιτάζετε μέχρι να δείτε το τέλος μιας φυσαλίδας. Κοιτάξτε την αρχή αυτής της φυσαλίδας και διαβάστε από εκεί, στρογγυλοποιώντας το δεκαδικό στον πλησιέστερο εκατοστό.
   • Χρησιμοποιήστε τα μεγεθυντικά γυαλιά για να κάνετε μια πιο συγκεκριμένη ανάγνωση, στρογγυλοποιώντας στον πλησιέστερο χιλιοφόρο.

6. 

   Εξετάστε επίσης τη δοκιμή διπλής διάθλασης. Η διπλή διάθλαση σχετίζεται με τον δείκτη διάθλασης (IR). Για να κάνετε αυτό το τεστ, θα γυρίσετε την πέτρα στο διαθλασίμετρο έξι φορές κατά τη διάρκεια της παρατήρησης και θα ελέγξετε τις αλλαγές.
   • Κάντε μια τυπική δοκιμή IR. Αντί να διατηρήσετε την πέτρα ακίνητη, γυρίστε σταδιακά 180 μοίρες, κάνοντας κάθε διαχωρισμό 30 μοίρες. Σε κάθε βαθμολογία 30 μοιρών, πάρτε μια νέα ένδειξη IR.
   • Αφαιρέστε τη μικρότερη ένδειξη από τη μεγαλύτερη για να βρείτε τη διπλή διάθλαση της πέτρας. Στρογγυλοποιήστε στον πλησιέστερο εκατοστό.

7. 

   Ελέγξτε αν η διάθλαση είναι μονή ή διπλή. Χρησιμοποιήστε αυτήν τη δοκιμή σε διαφανείς και ημιδιαφανείς πέτρες. Μπορείτε να προσδιορίσετε εάν η πέτρα είναι ένας απλός διαθλαστήρας (RS) ή ένας διπλός πυρίμαχος (RD) για να σας βοηθήσει να το αναγνωρίσετε. Ορισμένες πέτρες μπορούν επίσης να ταξινομηθούν ως αδρανή.
   • Ανάψτε το φως ενός πολωτή και τοποθετήστε την πέτρα στραμμένη προς τα κάτω στον κάτω γυάλινο φακό (πολωτής). Κοιτάξτε μέσα από το φακό στο πάνω μέρος (αναλυτής), περιστρέφοντας το φακό μέχρι η περιοχή γύρω από την πέτρα να φαίνεται πιο σκοτεινή. Αυτό είναι το σημείο εκκίνησής σας.
   • Γυρίστε τον αναλυτή 360 μοίρες και δείτε πώς αλλάζει το φως γύρω από την πέτρα.
   • Εάν η πέτρα φαίνεται σκοτεινή και παραμένει σκοτεινή, είναι μια RS. Εάν η πέτρα αρχίσει να ανάβει και παραμείνει έτσι, είναι ένα σύνολο. Εάν η ελαφρότητα ή το σκοτάδι της πέτρας αλλάξει, είναι RD.

Συμβουλές

• Καθαρίστε τον πολύτιμο λίθο με μια φανέλα πριν τον εξετάσετε. Διπλώστε τη φανέλα σε τετράγωνα και τοποθετήστε την πέτρα μέσα. Τρίψτε σταθερά την πέτρα μεταξύ του υφάσματος χρησιμοποιώντας τα δάχτυλά σας για να αφαιρέσετε τυχόν βρωμιά, δακτυλικά αποτυπώματα ή γράσο.
• Κρατήστε την πέτρα με λαβίδα καθώς την εξετάζετε για να μην την αφήσετε λιπαρή ή λεκιασμένη.

Απαραίτητα υλικά

• Πίνακας αναγνώρισης πολύτιμων λίθων.
• Φανέλα.
• Τσιμπιδακι ΦΡΥΔΙΩΝ.
• Μεγεθυντικός φακός 10x.
• Πηγή φωτός, φυσικό φως ή τεχνητό φως.
• Μικρό φως.
• Διαθλασίμετρο.
• Ρευστό δείκτη διάθλασης (IR).
• Πολωτής.
• Κιτ σκληρότητας.
• Κεραμική πλάκα.
• Μικροσκόπιο.