Περιεχόμενο

• Βήματα
• Συμβουλές

Υπάρχουν περισσότερα από 350.000 είδη σκαθαριών! Υπό αυτήν την έννοια, ο εντοπισμός ενός σκαθάρι μπορεί να γίνει πρόκληση. Αλλά όταν βρίσκετε έναν σε εσωτερικό χώρο ή στο δρόμο, ίσως θελήσετε να μάθετε τι είδους σκαθάρι είναι. Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να τις εξετάσετε προσεκτικά για να προσδιορίσετε τα βασικά χαρακτηριστικά και, στη συνέχεια, να χρησιμοποιήσετε αυτές τις πληροφορίες για να σας βοηθήσουμε να ξετυλίξετε το μυστήριο.

Βήματα

Μέθοδος 1 από 3: Παρατήρηση των βασικών χαρακτηριστικών ενός σκαθάρι

1. 

   Αναζητήστε δύο σκληρά καλύμματα στην πλάτη του εντόμου. Οι σκαθάρια έχουν φτερά που καλύπτονται από δύο άκαμπτα καλύμματα, αφήνοντας το έντομο με μια όψη καβαλιού. Αυτές οι «ασπίδες» είναι επίσης ο λόγος που οι σκαθάρια κάνουν έναν ήχο ρωγμών όταν πατάτε κατά λάθος.
   • Εάν το παρατηρούμενο έντομο είναι σκαθάρι, τα φτερά δεν θα εκτεθούν μέχρι να επεκταθούν προς τα έξω όταν ανυψωθούν τα καλύμματα.

2. 

   
   
   Ελέγξτε για μάσημα στην κάτω πλευρά του κεφαλιού. Τα σκαθάρια έχουν αιχμηρά σαγόνια για να τρώνε άλλα έντομα, λαχανικά, μύκητες, καθώς και φυτά και ζώα που αποσυντίθενται. Κοιτάξτε την κάτω πλευρά του στόματος του σκαθαριού για να δείτε αν υπάρχουν οι σιαγόνες.
   • Όταν το έντομο έχει προεξέχον στόμα, μοιάζει με κάτι από άχυρο, σημαίνει ότι δεν είναι σκαθάρι.

3. 

   
   
   Παρατηρήστε εάν το έντομο έχει έξι πόδια. Οι σκαθάρια έχουν έξι πόδια κατανεμημένα μεταξύ του μπροστινού και του πίσω τμήματος του σώματος, αλλά όταν εξακολουθούν να είναι προνύμφες, όλα τα πόδια βρίσκονται μπροστά από το σώμα. Σε κάθε περίπτωση, τα πόδια πρέπει να κατανέμονται μεταξύ του εμπρός και του πίσω τμήματος. Μετρήστε τα και παρατηρήστε πού είναι τοποθετημένα για να μάθετε αν είναι πραγματικός σκαθάρι.
   • Τα έντομα με τέσσερα, οκτώ ή περισσότερα πόδια δεν είναι σκαθάρια.

Μέθοδος 2 από 3: Προσδιορισμός των μεγαλύτερων σκαθαριών

1. 

   
   
   Προσδιορισμός elaterid σκαθάρια (Ελατερίδες). Αυτοί οι τύποι σκαθαριών έχουν ένα στενό, μακρύ σώμα και αυλακώσεις κατά μήκος της πλάτης, που μπορεί να είναι μαύρο ή σκούρο καφέ. Ωστόσο, είναι πιο γνωστοί για να κάνουν έναν ήχο κλικ όταν κάνετε κλικ στα εμπρός και πίσω τμήματα του αμαξώματος. Επιπλέον, χρησιμοποιούν επίσης αυτήν την κίνηση για να περιστρέφονται όταν είναι ανάποδα (δηλαδή δεν μπορούν να περπατήσουν).
   • Ένας σκαθάρι σε αυτήν την οικογένεια μπορεί να μετρήσει μεταξύ 1,5 cm και 4 cm.
   • Είναι ένας τύπος σκαθάρι κοινός σε όλο τον κόσμο, με περίπου 7000 γνωστά είδη.

2. 

   Δώστε προσοχή στα σκαθάρια καρβιδίου (Carabidae). Είναι μια οικογένεια σκαθαριών, συνήθως μαύρων, με αυλακώσεις στο πίσω μέρος. Τα μεγαλύτερα χαρακτηριστικά είναι η κακή και έντονη μυρωδιά που εκπέμπει, καθώς και η απίστευτη ταχύτητα κίνησης, (τόσο πολύ που είναι δύσκολο να το παρατηρήσετε προσεκτικά). ο καραμπίδες Βρίσκονται συνήθως κάτω από κορμούς και φύλλα, αλλά μπορούν επίσης να εισέλθουν μέσα σε σπίτια μέσω ρωγμών ή κάποιου ανοιχτού παραθύρου.
   • Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι αυτή η οικογένεια είναι ακίνδυνη, καθώς τρέφεται με άλλα έντομα. Επομένως, εσείς ή τα κατοικίδια ζώα σας θα είστε ασφαλείς.

3. 

   Ψάξτε για σκαθάρια cerambicid (Cerambycidae). Αυτή η οικογένεια είναι γνωστή για τις μακριές κεραίες της, που θυμίζουν μακρύ κέρατα βοοειδή. Οι κεραίες μπορούν να έχουν διάφορα σχήματα (ίσια, καμπύλα ή μισά και μισά) και το σώμα μπορεί να είναι μαύρο, καφέ, πράσινο, κίτρινο, κόκκινο ή ένας συνδυασμός αυτών των χρωμάτων. Τα Cerambicids συνήθως βλέπουν τα νεκρά δέντρα.
   • Είναι μια από τις μεγαλύτερες οικογένειες σκαθαριών, καθώς έχει περισσότερα από 25.000 είδη που περιγράφονται - και όλα αυτά έχουν μεγάλες κεραίες.

4. 

   Αναζητήστε το σφάλμα αλευριού (Τελεβιοποιητής). Αυτό είναι ένα παράξενο έντομο που έχει στρογγυλεμένο κεφάλι και λαιμό σαν κουτάλι. Τέτοια χαρακτηριστικά δείχνουν ότι είναι στην πραγματικότητα ένα σφάλμα αλευριού και, ακόμη και με αυτό το όνομα, είναι πραγματικά ένας σκαθάρι. Έχει εξωτερικά περιβάλλοντα ως βιότοπό του, αλλά είναι πιθανό να το βρει κανείς που περιέχει αλεύρι και άλλους τύπους ξηρών κόκκων.
   • Στην περίπτωση των σπόρων, φυλάξτε τα σε καλά σφραγισμένα δοχεία για να αποφύγετε την προσβολή.

5. 

   Προσδιορίστε τον εγχώριο Αιγόκερω (Hylotrupes bajulus). Αυτό το είδος σκαθάρι έχει άσπρες κουκκίδες στα φτερά του και έχει μεγάλα τμήματα ποδιών. Παρατηρώντας το προσεκτικά, μπορείτε να δείτε μικρές γκρίζες τρίχες στην πλάτη και τρία μαύρα μάτια σε κάθε πλευρά του στόματος.
   • Αυτός ο σκαθάρι εμφανίζεται συνήθως μεταξύ τεσσάρων και επτά ετών μετά την ολοκλήρωση ενός σπιτιού.

Μέθοδος 3 από 3: Προσδιορισμός των μικρών σκαθαριών

1. 

   Αναζητήστε τρυπάνια χαλιών. Τις περισσότερες φορές, θα ψάξουμε για έναν μαύρο σκαθάρι με επιμήκη κοιλιά, γνωστή επιστημονικά ως Attagenus unicolor. Σε γενικές γραμμές, είναι ωοειδή έντομα που είναι συνήθως μαύρο ή σκούρο καφέ και μπορούν να έχουν μέγεθος από 3 mm έως 5 mm.
   • Το ύφασμα υφάσματος (Anthrenus verbasci) είναι παρόμοιο με το τρυπάνι ιστών (Attagenus unicolor, με σχεδόν το ίδιο μέγεθος (3 mm), ωστόσο, το κύριο χαρακτηριστικό που το διαφοροποιεί από τα άλλα είναι τα φωτεινά κίτρινα και πράσινα σημάδια στο σώμα.

2. 

   Ψάχνω για Xanthogaleruca luteola, ο σκαθάρι του φλοιού των φτερών. Με μέγεθος 6 mm, αυτό το σκαραβαίο έχει σώμα με πράσινες και μαύρες ρίγες. Τρέφεται με τα φύλλα των δέντρων, ειδικά εκείνα του δέντρου, ένα πολύ κοινό δέντρο στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Επιπλέον, στην κάτω πλευρά των φύλλων τα θηλυκά γεννούν αυγά.
   • Μπορεί να καταστρέψει δέντρα εάν υπάρχει εκτός ελέγχου προσβολή. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να τα σταματήσετε με φυτοφάρμακα.

3. 

   Προσδιορίστε τα πασχαλίτσα. Είναι ένα μικρό σκαθάρι με στρογγυλεμένο σώμα, με έντονα χρώματα και μαύρες κουκκίδες. Η εμφάνιση του σώματος μπορεί να ποικίλει, μπορεί να είναι κίτρινο, πορτοκαλί ή κόκκινο, με μαύρα σημάδια, καθώς και μαύρο με κόκκινα, πορτοκαλί ή κίτρινα σημάδια.
   • Υπάρχουν περίπου 4.500 είδη αυτής της οικογένειας (κοκκινελίδια), κατανεμημένα σε 350 γένη. Είναι μια από τις πιο σημαντικές οικογένειες στη Βραζιλία.

4. 

   Προστατέψτε το ζαμπόν από τις επιθέσεις του σκαθαριού μπέικον. Αυτό είναι μαύρο και τείνει να μολύνει το καπνιστό ζαμπόν. Φυσικά είναι οβάλ και έχει ένα υπόλευκο ή ασημί σημείο στο πρώτο οριζόντιο μισό της πλάτης.
   • Προσπαθήστε να αφήσετε το ζαμπόν καλυμμένο όταν είναι ανοιχτό και βάλτε το πίσω στο ψυγείο για να το αποθηκεύσετε.

5. 

   Ψάξτε για το σκαθάρι πεύκου (Dendroctonus ponderosae). Βρίσκεται ευρέως κοντά σε σωρούς από ξύλο, έχει κυλινδρική εμφάνιση και έχει διαστάσεις περίπου 3 mm (πρακτικά ένας κόκκος ρυζιού). Επίσης, μπορεί επίσης να μολύνει ζωντανά δέντρα, τα οποία θα πεθάνουν γρήγορα εάν υπάρχει προσβολή.
   • Οι προσβολές αυτού του είδους στεγνώνουν και σκοτώνουν το ξύλο, ένας παράγοντας που εντείνει την πυρκαγιά στις δασικές πυρκαγιές.

6. 

   Προσδιορίστε το τρυπητό αλευριού ή το σκαθάρι ψωμιού (Stegobium paniceum). Αυτό το έντομο έχει γραμμές στα καλύμματα των πτερυγίων, μια ελαφρώς λυγισμένη κεφαλή και μπορεί να μετρήσει από 2,5 mm έως 3,5 mm. Το χρώμα του σώματος ποικίλλει από καφέ έως κοκκινωπό-καφέ και είναι ένα παράσιτο που μολύνει συνήθως συσκευασμένα τρόφιμα.
   • Όταν το κεφάλι είναι τόσο λυγισμένο ώστε ο σκαθάρι να χτυπηθεί, πιθανότατα είναι σκαθάρι καπνού (Lasioderma serricorne). Παρά αυτήν την καμπούρα, μοιάζει πολύ με το τρυπητό αλευριού.

7. 

   Αναζητήστε το σκαθάρι του κόκκινου αλευριού (Tribolium castaneum). Πρόκειται για ένα επίπεδο σκαθάρι, με σκουριασμένο χρωματισμό και κλαυώδεις κεραίες (σε σχήμα κλαμπ). Είναι πολύ παρόμοιο με ένα άλλο είδος, το μπερδεμένο σκαθάρι αλευριού (Tribolium confusum). Τρέφεται με καλαμπόκι και άλλα συσκευασμένα προϊόντα.
   • Είναι σημαντικό να φυλάσσετε τυχόν κόκκους (αλεύρι μανιόκας, αλεύρι καλαμποκιού κ.λπ.) μέσα σε καλά σφραγισμένα δοχεία για την αποφυγή προσβολής αυτών των παρασίτων.

8. 

   Αναζητήστε υφάσματα στο ρύζι και σε άλλα δημητριακά. Έχουν μακρύ, λεπτό σώμα, είναι καφέ και έχουν μυτερό κεφάλι που μοιάζει με μακρύ "ράμφος". Γενικά, έχουν διαστάσεις 3 mm.
   • Οι προσβολές του ρυζιού στο ρύζι και σε άλλους κόκκους είναι συχνές επειδή μπορούν να μασήσουν και να περάσουν από το χαρτί και το λεπτό πλαστικό των συσκευασιών. Υπό αυτήν την έννοια, το καλύτερο που πρέπει να κάνετε είναι να διατηρήσετε τους χαλαρούς κόκκους και τα αλεύρια σε γυάλινα, μεταλλικά ή παχιά πλαστικά δοχεία - φυσικά, αφήνοντάς τα καλά καλυμμένα.

9. 

   Ψάξτε για σκαθάρια του είδους Oryzaephilus surinamensis. Μέγεθος 3 mm, το σώμα αυτού του εντόμου περιέχει προεξοχές στις πλευρές του θώρακα που μοιάζουν με δόντια πριονιού. Οι τροφές που τους αρέσει περισσότερο να είναι παρόντες και τρώνε, είναι ηλιόσποροι και ξηροί καρποί, αλλά μολύνουν επίσης πολλούς άλλους τύπους δημητριακών (φιστίκια, ρύζι, κριθάρι, λευκά φασόλια, καλαμπόκι, σιτάρι κ.λπ.).
   • Είναι πιο πιθανό να εισβάλουν σε τρόφιμα εάν τα δοχεία ή τα δοχεία δεν απολυμαίνονται τουλάχιστον κάθε έξι μήνες.

Συμβουλές

• Επειδή υπάρχουν τόσα πολλά είδη σκαθαριών, είναι δυνατόν μόνο να περιοριστεί το έντομο σε μία μόνο κατηγορία χρησιμοποιώντας τα χαρακτηριστικά αναγνώρισης. Τούτου λεχθέντος, θα πρέπει να κάνετε κάποια καλή έρευνα σε έναν ιστότοπο εντομολογίας (επιστήμη που μελετά έντομα) για να προσδιορίσετε τα είδη που ψάχνετε. Αναζητήστε επίσης εικόνες μέχρι να τις βρείτε. Να είσαι επίμονος!