Περιεχόμενο

• Βήματα
• Ερωτήσεις και απαντήσεις κοινότητας
• Συμβουλές

Άλλες ενότητες

Κάποιος με διαταραχή προσκόλλησης έχει πρόβλημα να σχηματίσει και να διατηρήσει υγιείς σχέσεις. Οι διαταραχές προσκόλλησης είναι γενικά ριζωμένες στην παιδική ηλικία και μπορεί να επηρεάσουν την ικανότητα ενός ατόμου να επικοινωνεί με άλλους, να δείξει στοργή και να δείξει εμπιστοσύνη ή ενσυναίσθηση. Το να έχεις αγαπημένο άτομο με διαταραχή προσκόλλησης μπορεί να είναι δύσκολο. Ωστόσο, εκπαιδεύοντας τον εαυτό σας σχετικά με αυτές τις καταστάσεις και μαθαίνοντας πώς να αντιμετωπίζετε αποτελεσματικά παιδιά ή ενήλικες με διαταραχές προσκόλλησης, μπορείτε να απολαύσετε μια πιο ευτυχισμένη, υγιέστερη σχέση.

Βήματα

Μέρος 1 από 3: Εκπαίδευση

1. 

   Διαβάστε τη θεωρία της προσκόλλησης. Για να βοηθήσετε κάποιον με διαταραχή προσκόλλησης, είναι σημαντικό να κατανοήσετε ποια είναι η διαταραχή προσκόλλησης, τι προκαλεί την πάθηση και πώς η κατάσταση διαφέρει από την υγιή προσκόλληση. Εκπαιδεύοντας τον εαυτό σας για τους διαφορετικούς τύπους προσκόλλησης και τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται ο καθένας, θα εξουσιοδοτήσετε τον εαυτό σας να κατανοεί καλύτερα και να υποστηρίζει το αγαπημένο σας πρόσωπο.
   • Υπάρχουν πολλοί διαθέσιμοι πόροι για να μάθετε σχετικά με τη θεωρία της προσκόλλησης. Τα άρθρα στο Διαδίκτυο είναι εύχρηστα και προσβάσιμα σε μη ειδικούς. Μόλις μάθετε τα βασικά, τα άρθρα περιοδικών και τα βιβλία μπορούν να δώσουν μια βαθύτερη ματιά στη θεωρία της προσκόλλησης.
   • Ορισμένα βιβλία σχετικά με τη θεωρία της προσκόλλησης περιλαμβάνουν το When Love is Not Enough: Ένας οδηγός για γονείς με RAD-Reactive Attachment Disorder από τη Nancy L. Thomas, Stand Alone by P.D. Workman, and Detachment: An Adoption Memoir του Maurice Mierau.

2. 

   
   
   Κατανοήστε τις αιτίες των διαταραχών προσκόλλησης. Οι διαταραχές προσκόλλησης προκαλούνται από την αποτυχία σύνδεσης με γονέα ή πρωτοβάθμιο φροντιστή στην πρώιμη παιδική ηλικία, συνήθως πριν από την ηλικία των τριών. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές πιθανές αιτίες για διαταραχή προσκόλλησης.
   • Η κατάχρηση ή η παραμέληση μπορεί να προκαλέσει διαταραχή προσκόλλησης, αλλά και η γονική κατάθλιψη, ασθένεια ή συναισθηματική έλλειψη διαθεσιμότητας. αλλαγές στους φροντιστές, συμπεριλαμβανομένης της υιοθεσίας και της ενίσχυσης καταστάσεων φροντίδας · ή νοσηλεία του παιδιού.
   • Η διαταραχή προσκόλλησης δεν είναι πάντα αποτέλεσμα κακής γονικής μέριμνας. Μερικές φορές οι συνθήκες που προκαλούν διαταραχή προσκόλλησης είναι αναπόφευκτες. Ωστόσο, εάν το παιδί είναι πολύ μικρό για να καταλάβει τι συμβαίνει, μπορεί να θεωρήσει το γεγονός ως εγκατάλειψη.
   • Λάβετε υπόψη ότι τα ζητήματα προσκόλλησης ξεκινούν συνήθως από τα νήπια. Εάν ο φροντιστής δεν παρέχει άνεση στο βρέφος όταν είναι αναξιοπαθούντα, τότε μπορεί να αναπτύξουν προβλήματα προσκόλλησης. Αυτά τα ζητήματα μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο ο φροντιστής ανταποκρίνεται στο παιδί.

3. 

   
   
   Μάθετε τους διαφορετικούς τύπους διαταραχών προσκόλλησης. Παρόλο που όλες οι διαταραχές προσκόλλησης προέρχονται από αίσθημα εγκατάλειψης ή μη φροντίδας ως παιδί, διαφορετικά άτομα μπορεί να εμφανίζουν διαφορετικά συμπτώματα.Μερικοί άνθρωποι ενεργούν αποσυρμένοι ή θυμωμένοι για να αντιμετωπίσουν τα συναισθήματά τους, ενώ άλλοι χάνουν την αίσθηση της κοινωνικής αναστολής, αλλά εξακολουθούν να έχουν πρόβλημα να εκφράσουν ή να αποδεχθούν πραγματική αγάπη. Οι τέσσερις τύποι προσάρτησης είναι ασφαλείς, αποφεύγοντας, αντιδραστικοί και αποδιοργανωμένοι.
   • Ασφαλής σύνδεση είναι όταν ο φροντιστής του παιδιού φροντίζει, είναι ευαίσθητος και ανταποκρίνεται. Αυτό επιτρέπει στο παιδί να αισθάνεται ασφαλής στη σχέση του με τον φροντιστή και να χρησιμοποιεί αυτήν την εμπειρία για υγιείς σχέσεις εκτός της σχέσης του με τον φροντιστή.
   • Αποφυγή προσκόλλησης είναι όταν ο φροντιστής ανταποκρίνεται αρνητικά στα συναισθήματα του παιδιού ή τα αγνοεί. Αυτό αναγκάζει το παιδί να αποφύγει τον φροντιστή όταν αισθάνεται στενοχωρημένος.
   • Αντιδραστικό συνημμένο είναι όταν ο φροντιστής ανταποκρίνεται στο παιδί με ασυνεπείς τρόπους, έτσι το παιδί θα ενεργήσει ή θα ενισχύσει τα συναισθήματά του για να κάνει τον φροντιστή να δώσει προσοχή.
   • Μη οργανωμένη σύνδεση είναι όταν ο φροντιστής είναι τρομακτικό, φοβισμένο, απορρίπτει ή απρόβλεπτο. Αυτό αναγκάζει το παιδί να φοβάται τον φροντιστή και να νιώθει άγχος να πλησιάσει για άνεση. Το παιδί μπορεί επίσης να αναπτύξει ελεγκτικές συμπεριφορές για να τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τα συναισθήματά τους.

Μέρος 2 από 3: Βοηθώντας ένα παιδί με διαταραχή προσκόλλησης

1. 

   
   
   Κάντε ραντεβού με έναν παιδίατρο. Η διαταραχή προσκόλλησης μπορεί να συγχέεται με αρκετές άλλες καταστάσεις, όπως ο αυτισμός και η κατάθλιψη, επομένως είναι σημαντικό να πάρετε μια διάγνωση από έναν επαγγελματία.
   • Ο παιδίατρος του παιδιού σας μπορεί να σας παραπέμψει σε ψυχίατρο που μπορεί να αξιολογήσει το παιδί και να επιβεβαιώσει εάν έχει διαταραχή προσκόλλησης. Ένας επαγγελματίας ψυχικής υγείας μπορεί επίσης να παρέχει καθοδήγηση για ένα εξατομικευμένο σχέδιο αποκατάστασης αφού παρατηρήσει το παιδί απευθείας.
   • Η παρουσία άλλης διαταραχής ή κατάστασης δεν πρέπει να αποκλείει διαταραχές προσκόλλησης. Για παράδειγμα, είναι πιθανό ένα παιδί να είναι αυτιστικό και να έχει διαταραχή προσκόλλησης ταυτόχρονα.

2. 

   Δημιουργήστε ρουτίνες για να δώσετε στο παιδί σας μια αίσθηση συνέπειας. Τα παιδιά με διαταραχή προσκόλλησης δεν αισθάνονται ότι μπορούν να εμπιστεύονται ή να βασίζονται σε άλλα άτομα. Βοηθήστε να αλλάξουν τη νοοτροπία τους επιβάλλοντας ρουτίνα και συνέπεια στη ζωή τους.
   • Για παιδιά με διαταραχή προσκόλλησης, η ζωή μπορεί να φαίνεται ασταθής και τρομακτική, οπότε παρέχοντάς τους δομή, τους δίνετε επίσης μια αίσθηση άνεσης κανονικότητας και σταθερότητας.
   • Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας έχει αρκετό ύπνο, άσκηση και υγιεινά τρόφιμα. Αυτές οι υγιείς συνήθειες μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της διάθεσης και της συμπεριφοράς του παιδιού σας. Μπορεί επίσης να είναι ευκολότερο να αντιμετωπίσουν δύσκολες καταστάσεις.

3. 

   Ορίστε τις συνέπειες για ανεπιθύμητες συμπεριφορές. Τα παιδιά με διαταραχή προσκόλλησης μπορεί να χτυπήσουν τους άλλους σε θυμό ή μπορεί να ψέψουν ή να χειριστούν με άλλο τρόπο τους ανθρώπους. Αυτές οι συμπεριφορές αντικατοπτρίζουν το τραύμα που έχουν υποστεί, όχι τον έμφυτο χαρακτήρα τους ή την ικανότητά σας ως γονέα ή φροντιστή.
   • Καταστήστε σαφές ότι αυτές οι συμπεριφορές δεν είναι εντάξει μαζί σας και ορίστε δίκαια αλλά σταθερά όρια για το είδος της συμπεριφοράς που περιμένετε από το παιδί. Ένα καλά καθορισμένο σύνολο κανόνων και συνεπειών θα δώσει στο παιδί μια πολύ απαραίτητη αίσθηση σταθερότητας στη ζωή του και θα τους βοηθήσει να ξεπεράσουν αυτές τις αρνητικές συμπεριφορές.

4. 

   Δώστε συχνά επαίνους και φυσική αφή. Συχνά αναπτύσσεται διαταραχή προσκόλλησης όταν ένα παιδί δεν λαμβάνει αρκετή προσοχή, επιβεβαίωση ή στοργική αφή από έναν γονέα ή φροντιστή. Σπάστε αυτό το μοτίβο προσφέροντας στο παιδί φυσική αίσθηση όπως αγκαλιές και λεκτική εκτίμηση για καλή συμπεριφορά. Αυτό μπορεί να τους βοηθήσει να αισθάνονται ασφαλείς, αποδεκτοί και αγαπημένοι.
   • Πολλά παιδιά με διαταραχή προσκόλλησης δεν είναι τόσο ώριμα όσο αναμενόταν για την ηλικία τους. Μπορούν να ανταποκριθούν καλά συναισθηματικά σε στυλ επικοινωνίας κατάλληλα για μικρότερα παιδιά. Για παράδειγμα, όταν ένα παιδί είναι αναστατωμένο, το να τα κρατάς και να τα λικνίζεις μπορεί να είναι καλύτερη στρατηγική από το να μιλάς αν και το πρόβλημα.
   • Μερικά παιδιά με αντιδραστική διαταραχή προσκόλλησης δεν ανταποκρίνονται καλά στον έπαινο, επειδή το αντιλαμβάνονται ως ενίσχυση μιας δυναμικής ισχύος που τους θέτει σε μειονεκτική θέση. Εάν αυτό συμβαίνει με το παιδί σας, αντί να το επαινέσετε, στρέψτε την εστίασή σας στην εκτίμηση των θετικών συμπεριφορών του.

5. 

   Συμμετέχετε στην οικογενειακή θεραπεία. Η οικογενειακή θεραπεία είναι ο πιο αποτελεσματικός τύπος θεραπείας για να βοηθήσει ένα παιδί να θεραπευτεί από διαταραχή προσκόλλησης. Η ατομική θεραπεία μπορεί να μην είναι τόσο χρήσιμη επειδή το παιδί θα μπορούσε να παραμορφώσει την αλήθεια ή να παρακρατήσει τις απαραίτητες πληροφορίες από τον θεραπευτή.
   • Όταν οι γονείς είναι παρόντες σε κάθε συνεδρία θεραπείας, μπορούν να βεβαιωθούν ότι ο θεραπευτής λαμβάνει μια ακριβή εικόνα του τι συμβαίνει. Η οικογενειακή θεραπεία είναι επίσης ευεργετική, διότι εμπλέκει τους γονείς σε ανάρρωση.
   • Οι συνεδρίες οικογενειακής θεραπείας μπορούν να εκπαιδεύσουν τους γονείς για το τι προκάλεσε τη συμπεριφορά του παιδιού τους και τι μπορούν να κάνουν για να βοηθήσουν το παιδί τους να δημιουργήσει υγιείς δεσμούς.

Μέρος 3 από 3: Αντιμετώπιση Διαταραχής Συνημμένων στις Σχέσεις

1. 

   Να είστε συναισθηματικά διαθέσιμοι. Κάποιος με διαταραχή προσκόλλησης έχει υποστεί μεγάλο συναισθηματικό τραύμα, μερικά από τα οποία μπορεί ακόμα να είναι θαμμένα βαθιά στην ψυχή τους. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε για να υποστηρίξετε έναν σύντροφο με διαταραχή προσκόλλησης είναι να είστε εκεί για συναισθηματικά, ακόμη και αν δεν καταλαβαίνετε πάντα τι περνούν.
   • Ενθαρρύνετε τους να εκφραστούν ελεύθερα, να κάνουν ερωτήσεις όταν δεν καταλαβαίνετε κάτι που λένε και να επικυρώσετε τα συναισθήματά τους. Αυτό θα βοηθήσει τον συνεργάτη σας να σας εμπιστευτεί.
   • Πείτε πράγματα όπως "Θέλω να ξέρω πώς αισθάνεστε τώρα;" ή «Φαίνεσαι αναστατωμένος… Μίλα για αυτό».

2. 

   Ορίστε και σέβεστε τα προσωπικά όρια. Χρειάζεται σαφής επικοινωνία για να διατηρηθεί μια σχέση με ένα άτομο που έχει διαταραχή προσκόλλησης. Εσείς και ο σύντροφός σας πιθανότατα αντιλαμβάνεστε ορισμένα πράγματα με πολύ διαφορετικούς τρόπους. Ορισμένες συμπεριφορές τους μπορεί να είναι επώδυνες ή ενοχλητικές για εσάς και το αντίστροφο. Μιλήστε με τον σύντροφό σας και καθορίστε όρια για τις συμπεριφορές που αισθάνεστε άνετα στη σχέση σας και ποιες δεν είστε.
   • Ο καθορισμός προσωπικών ορίων δεν πρέπει να σημαίνει ότι εσείς και ο σύντροφός σας δεν εργάζεστε ποτέ για να μεγαλώσετε πέρα ​​από την τρέχουσα συναισθηματική σας κατάσταση. Για να διατηρήσει μια υγιή σχέση, το άτομο με διαταραχή προσκόλλησης θα πρέπει να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του και να μάθει να εμπιστεύεται άλλους σε κάποιο σημείο. Ωστόσο, μην προσπαθήσετε να αναγκάσετε τον σύντροφό σας σε αυτό - πρέπει να είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να εργαστούν για το ίδιο το ζήτημα.

3. 

   
   
   Υποστηρίξτε τη δική σας ψυχική και σωματική υγεία. Το να είσαι σε σχέση με κάποιον που έχει διαταραχή προσκόλλησης μπορεί μερικές φορές να είναι συναισθηματικά εξαντλητικό. Για να διατηρήσετε τα επίπεδα άγχους σας χαμηλά, αφιερώστε χρόνο για τον εαυτό σας τακτικά και προσπαθήστε να διατηρήσετε τη δική σας υγεία. Η κατανάλωση ισορροπημένης διατροφής, η τακτική άσκηση, ο επαρκής ύπνος και η απομάκρυνση από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ μπορούν να σας βοηθήσουν να διατηρήσετε τα συναισθήματά σας σε ομοιόμορφη καρίνα.

4. 

   
   
   Συμμετοχή σε ατομική θεραπεία ή θεραπεία ζευγαριών. Ακόμα κι αν δεν έχετε διαταραχή προσκόλλησης μόνοι σας, η θεραπεία μπορεί να σας βοηθήσει να κατανοήσετε καλύτερα τον σύντροφό σας, να μάθετε στρατηγικές για αποτελεσματική επικοινωνία και να εργαστείτε μέσω των δικών σας συναισθημάτων σχετικά με τη σχέση σας.
   • Εάν παρακολουθήσετε θεραπεία ζευγαριών με το σύντροφό σας, ένας θεραπευτής μπορεί να σας βοηθήσει να εντοπίσετε αρνητικά πρότυπα στη συμπεριφορά σας μεταξύ τους και να βρείτε τρόπους για να αποφύγετε την επανάληψη αυτών των προτύπων.

Ερωτήσεις και απαντήσεις κοινότητας

Πώς μπορώ να πω «όχι» σε έναν σύζυγο με διαταραχές κατάσχεσης που παίρνει συνεχώς, δεν σέβεται και επιμένει να δανείζομαι χρήματα στην πιστωτική μου κάρτα αφού έχασε όλη την πίστη του;

Με όλο τον σεβασμό, την καλοσύνη και την αγάπη, απλώς πείτε όχι. Δεν μπορεί να τρέξει την πιστωτική σας κάρτα. Υπάρχουν τρία είδη χρημάτων: τα χρήματά σας, τα χρήματά του και τα αμοιβαία χρήματα. Τα αμοιβαία έξοδα του νοικοκυριού και η κοινή ζωή καλύπτονται και από τις δύο συνεισφορές σας. Πέρα από αυτό, τα χρήματά σας είναι δικά σας και μόνο σας και θα πρέπει να είστε σε θέση να το κάνετε ό, τι θέλετε - δεν είναι το αποθεματικό του. Κάντε ένα σαφές οικονομικό σχέδιο και αναγκάστε τον να αναλάβει δράση για να ανακτήσει την πίστη του.

Πώς πρέπει να απαντήσω στο σύζυγό μου, όταν δεν θα πάει ήσυχος και θα πει ότι σκέφτεται το διαζύγιο, αν και τα πράγματα μεταξύ μας είναι καλά;

Αν κάποιος σκέφτεται το διαζύγιο, δεν είναι επειδή όλα είναι υπέροχα. Εάν ο / η σύζυγός σας σκέφτεται το διαζύγιο και δεν θέλετε να συμβεί αυτό, σίγουρα δεν πρέπει να λάβετε αμυντική στάση. Αντ 'αυτού, μιλήστε με τον σύζυγό σας με έναν μη-αντιπαραθετικό και μη επιθετικό τρόπο για να προσδιορίσετε τι συμβαίνει με τη σχέση σας που τον αφήνει ανεκπλήρωτο και προσπαθήστε να το διορθώσετε.

Συμβουλές

• Λάβετε υπόψη ότι η προσκόλληση έχει να κάνει το παιδί σας να αισθάνεται ασφαλές. Είναι διαφορετικό από την πειθαρχία, τη διασκέδαση ή τη διδασκαλία.
• Εάν έχετε υιοθετήσει ένα παιδί που ενεργεί, τότε λάβετε υπόψη ότι δεν ενεργεί επειδή δεν σας αγαπά. Οι εμπειρίες τους έχουν καταστήσει δυσκολότερη τη σύνδεση με τους ανθρώπους και μπορεί να χρειαστεί λίγος χρόνος πριν αλλάξει. Ωστόσο, η συμπεριφορά φροντίδας και η αγάπη σας είναι σημαντική για να τους βοηθήσετε να χτίσουν την εμπιστοσύνη τους σε εσάς και σε άλλους ανθρώπους.