Περιεχόμενο

• Βήματα
• Συμβουλές

Τα κύτταρα είναι γνωστά ως τα δομικά στοιχεία της ζωής. Δεν υπάρχουν ζωντανοί οργανισμοί που δεν αποτελούνται από τουλάχιστον ένα κύτταρο. Αν και τα ζωικά και φυτικά κύτταρα είναι ευκαρυωτικά, τα πρώτα δεν έχουν μερικές από τις δομές και τα οργανίδια που βρίσκονται σε αυτά της δεύτερης ομάδας, για παράδειγμα: κυτταρικά τοιχώματα, κενοτόπια και χλωροπλάστες. Δεν είναι δύσκολο να σχεδιάσουμε ένα ζωικό κύτταρο, το πρώτο βήμα είναι να γνωρίζουμε ποιες είναι οι δομές και τα οργανίδια που βρίσκονται σε αυτό.

Βήματα

Μέρος 1 από 2: Σχεδιασμός της κυτταρικής μεμβράνης και του πυρήνα

1. 

   Ξεκινήστε κάνοντας έναν κύκλο ή μια έλλειψη για να δημιουργήσετε την κυτταρική μεμβράνη. Σημειώστε ότι η κυτταρική μεμβράνη ενός ζωικού κυττάρου δεν είναι ένας τέλειος κύκλος. Λοιπόν, κάντε το λίγο επιμήκη και με κυματισμούς - απλώς θυμηθείτε να μην το αφήσετε με σημεία. Είναι σημαντικό να δείτε την κυτταρική μεμβράνη ως μια διαπερατή δομή, μέσω της οποίας περνούν θρεπτικά συστατικά και χημικές ουσίες, σε αντίθεση με τα άκαμπτα και ανυπέρβλητα τοιχώματα των φυτικών κυττάρων.
   • Δημιουργήστε έναν πολύ μεγάλο κύκλο για να σχεδιάσετε και να διακρίνετε όλες τις εσωτερικές δομές και οργανίδια που θα έρθουν αργότερα.

2. 

   
   
   Σχεδιάστε ένα άθροισμα. Ένας καλός σχεδιασμός ενός ζωικού κυττάρου πρέπει να έχει έναν πινέλο, ένα κυτταρικό κυστίδιο επίσης γνωστό ως πινοκυτταρικό. Είναι μικρές φυσαλίδες που συνδέονται με την κυτταρική μεμβράνη σε ορισμένες περιπτώσεις, χωρίς να τη διασχίζουν ποτέ.
   • Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας πινόκωσης, η κυτταρική μεμβράνη περιβάλλει ορισμένα υγρά που βρίσκονται έξω από το κύτταρο (εξωκυτταρικό) και τα τραβά για πέψη μέσα στο κύτταρο, σχηματίζοντας τα κυστίδια σε σχήμα φυσαλίδας που μόλις σχεδιάσατε.

3. 

   
   
   Κάντε δύο κύκλους για να απεικονίσετε τον πυρήνα. Ο πυρήνας είναι μια από τις μεγαλύτερες δομές του κυττάρου. Για να το σχεδιάσετε, δημιουργήστε έναν μεγάλο κύκλο, ο οποίος καταλαμβάνει περίπου το 10% του κελιού. Τότε φτιάχνω ένα άλλο, λίγο μικρότερο, μέσα στο πρώτο.
   • Ο πυρήνας του ζωικού κυττάρου έχει πόρους που ονομάζονται πυρηνικοί πόροι. Για να τα αντιπροσωπεύσετε, διαγράψτε τρία έως τέσσερα μικρά παράλληλα τμήματα των δύο κύκλων. Συνδέστε καθεμία από τις εξωτερικές αυλακώσεις με το εσωτερικό αντίστοιχό τους. Τέλος, ο πυρήνας θα έχει τρεις έως τέσσερις κυλίνδρους που κάνουν την επικοινωνία μεταξύ του νουκλεοπλάσματος (υγρό μέσα στον πυρήνα) και του κυτοπλάσματος (υγρό μέσα στο κύτταρο).
   • Το στρώμα έξω από τον πυρήνα ονομάζεται πυρηνική μεμβράνη ή περίβλημα. Για να κάνετε το σχέδιο πολύ λεπτομερές, τοποθετήστε πολλές τελείες στο εξωτερικό του πυρηνικού φακέλου, συμβολίζοντας τα ριβοσώματα που είναι συνδεδεμένα σε αυτό.

4. 

   
   
   Προσθέστε έναν μικρό σκιασμένο κύκλο μέσα στον πυρήνα. Αυτός είναι ο πυρήνας, βρίσκεται στο κέντρο του πυρήνα και λειτουργεί παράγοντας υπομονάδες ριβοσωμάτων που έχουν συνδυαστεί σε άλλα μέρη του κυττάρου. Μην ξεχάσετε να σκιάσετε τον πυρήνα.

5. 

   Φτιάξτε ένα μικρό σκουλήκι για να συμβολίσει την χρωματίνη. Το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου πυρήνα πρέπει να καλύπτεται από ένα μακρύ λεπτό σκουλήκι γεμάτο με στροφές και εσοχές. Παίζει το ρόλο του γενετικού υλικού (σχηματίζεται από DNA, πρωτεΐνες, αμινοξέα κ.λπ.).

Μέρος 2 από 2: Σχεδίαση των άλλων κυτταρικών οργανίων

1. 

   Σχεδιάστε κυλίνδρους που αντιπροσωπεύουν τα μιτοχόνδρια. Τα μιτοχόνδρια είναι οι σταθμοί παραγωγής ενέργειας του κυττάρου. Για να τα κάνετε, σχεδιάστε δύο ή τρεις μεγάλους κυλίνδρους που επιπλέουν στο κυτόπλασμα. Κάθε μιτοχόνδρια έχει μια εσωτερική μορφή που σχηματίζεται από ένα εσωτερικό περίγραμμα, γεμάτο αυλάκια. Οι αυλακώσεις σχηματίζονται από τις πτυχές της μιτοχονδριακής μεμβράνης, οι οποίες προωθούν μια μεγαλύτερη εσωτερική επιφάνεια για την εκτέλεση ενεργειακών διεργασιών.
   • Αφήστε κενό μεταξύ της εξωτερικής και της εσωτερικής άκρης των μιτοχονδρίων.

2. 

   Προσθέστε το ενδοπλασματικό πρόγραμμα. Είναι μια δομή από την οποία φαίνονται τερατώδη, μυτερά προς τα έξω δάχτυλα. Ξεκινήστε κάνοντας μια γραμμή που ξεκινά από την πυρηνική μεμβράνη και συνεχίζει να δημιουργεί πολλά «δάχτυλα» μέχρι να ολοκληρώσετε μια στροφή και να επιστρέψετε στην εξωτερική επιφάνεια του πυρήνα. Μην περιορίζετε το μέγεθος, καθώς πρόκειται για μια μεγάλη δομή, η οποία καταλαμβάνει το 10% του συνολικού μεγέθους των κυττάρων.
   • Υπάρχουν δύο τύποι ενδοπλασματικών προγραμμάτων: ομαλό και τραχύ. Για να δημιουργήσετε ένα τραχύ ενδοπλασματικό πρόγραμμα, απλώς στρίψτε τις εξωτερικές άκρες των "δακτύλων" στη μία πλευρά της δομής. Οι τελείες θα είναι τα ριβοσώματα.

3. 

   Αντιπροσωπεύστε το συγκρότημα Golgi με κάτι σαν αλτήρες από μαλακό καουτσούκ. Σχεδιάστε τρεις μορφές που είναι κυλινδρικές στο κέντρο και στρογγυλές στα άκρα. Κάθε αλτήρας πρέπει να είναι μεγαλύτερος από τον προηγούμενο καθώς πλησιάζει την κυτταρική μεμβράνη.
   • Το σύμπλεγμα Golgi λειτουργεί συσκευάζοντας πολύπλοκα στοιχεία και στέλνοντάς τα σε άλλες δομές και οργανίδια εντός του κελιού και επίσης έξω από αυτό. Τα έτοιμα πακέτα φαίνονται με τη μορφή κυστιδίων γύρω από το συγκρότημα, οπότε συμβολίστε τα με λίγους μικρούς κύκλους.
   • Το συγκρότημα Golgi είναι επίσης γνωστό ως συσκευή Golgi και πήρε το όνομά του από τον βιολόγο που το ανακάλυψε - γι 'αυτό το γράμμα "G" είναι πάντα κεφαλαίο.

4. 

   Φτιάξτε δύο centrioles. Για να το κάνετε αυτό, σχεδιάστε δύο ορθογώνια τοποθετημένα σε ορθή γωνία το ένα με το άλλο. Τα Centrioles βοηθούν στην κυτταρική διαίρεση και βρίσκονται κοντά στον πυρήνα. Μην ξεχνάτε λοιπόν να τους σχεδιάζετε γύρω από τον πυρήνα και κάθετα μεταξύ τους.
   • Τα Centrioles τραβιούνται μαζί επειδή είναι ζευγαρωμένα οργανίδια (που λειτουργούν πάντα σε ζεύγη).

5. 

   Σχεδιάστε το λυσόσωμα ως κύκλο. Εάν τα μιτοχόνδρια είναι ο σταθμός παραγωγής ενέργειας του κυττάρου, το λυσόσωμα είναι το κέντρο ανακύκλωσης, το οποίο συλλέγει παλιά ή κατεστραμμένα οργανίδια και τα προετοιμάζει για επαναχρησιμοποίηση. Τοποθετήστε τον μικρό κύκλο δίπλα στην κυτταροπλασματική μεμβράνη. Μην ξεχάσετε να στρίψετε το εσωτερικό του λυσοσώματος για να δείξετε τα υδρολυτικά ένζυμα.
   • Αν θέλετε, τοποθετήστε το λυσόσωμα κοντά στο συγκρότημα Golgi, καθώς από εκεί προέρχονται τα οργανίδια.

6. 

   Στίξτε ολόκληρο το κελί, με εξαίρεση τα οργανίδια, για να απεικονίσετε ριβοσώματα. Υπάρχουν ελεύθερα και κυκλοφορούν ριβοσώματα μέσω του κυτοπλάσματος (υγρό που γεμίζει το κύτταρο). Έτσι, για να δείξετε ότι δεν βρίσκονται μόνο στο ενδοπλασματικό δίκτυο και στην πυρηνική μεμβράνη, γεμίστε το εσωτερικό του κελιού με τελείες.
   • Εάν χρησιμοποιείτε χρώματα στο σχέδιο, θυμηθείτε να φτιάξετε τα ριβοσώματα του πυρήνα, το τραχύ ενδοπλασματικό δίκτυο και το κυτοσόλιο όλα το ίδιο χρώμα.
   • Το κυτόπλασμα και το κυτοσόλιο αναφέρονται στο ίδιο υγρό. Η λέξη κυτταρόπλασμα, ωστόσο, μοιάζει περισσότερο με το όνομα του πυρήνα υγρού, το νουκλεόπλασμα.

Συμβουλές

• Στις περισσότερες δοκιμές και εργασίες, οι εκπαιδευτικοί ζητούν από τους μαθητές να ονομάσουν κάθε δομή και οργανική στο σχέδιο. Συνεπώς, εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία να προπονηθείτε όποτε είναι δυνατόν.
• Εάν θέλετε να σχεδιάσετε έναν μονοκύτταρο οργανισμό, όπως μια αμόμπα ή ένα paramecium, απλώς μελετήστε τις κύριες διαφορές και βασικά ακολουθήστε την ίδια λογική. Αυτοί οι οργανισμοί έχουν συνήθως κάποιες επιπλέον δομές, όπως βλεφαρίδες, μαστίγια και ψευδοπόδα.
• Για να δημιουργήσετε ένα καλό τρισδιάστατο μοντέλο ενός κελιού, χρησιμοποιήστε χαρτί mache.