Περιεχόμενο

• Βήματα
• Ερωτήσεις και απαντήσεις κοινότητας

Άλλες ενότητες

Η περιφρόνηση είναι πολύ συχνή σε παιδιά όλων των ηλικιών. Ωστόσο, μπορεί να κάνει τη δουλειά του γονέα πολύ πιο δύσκολη και να οδηγήσει σε μακροχρόνια προβλήματα συμπεριφοράς εάν το παιδί δεν έχει λογικές συνέπειες. Με την επικοινωνία σταθερών προσδοκιών συμπεριφοράς και την παροχή κατάλληλης πειθαρχίας, μπορείτε να μειώσετε την εμφάνιση ανυψωτικής συμπεριφοράς και να διασφαλίσετε ότι το παιδί σας αναπτύσσεται ωριμότητα. Θα πρέπει επίσης να γνωρίζετε τις πιο σοβαρές διαταραχές συμπεριφοράς που μπορεί να εκδηλωθούν ως περιφρόνηση.

Βήματα

Μέρος 1 από 3: Επικοινωνία με το παιδί σας

1. 

   Ορίστε λογικές προσδοκίες συμπεριφοράς. Πρέπει να ορίσετε προσδοκίες για τη συμπεριφορά του παιδιού σας που είναι συνεπείς και σαφώς κοινοποιημένες. Ωστόσο, όταν αναπτύσσετε αυτές τις προσδοκίες, λάβετε υπόψη τις δεξιότητες και τις ικανότητες συμπεριφοράς του παιδιού σας στην ηλικία του. Για παράδειγμα, μπορεί να μην είναι λογικό να ζητήσετε από τον 8χρονο να μείνει καθισμένος και ήσυχος για αρκετές ώρες κάθε φορά. Εάν επιβάλλετε προσδοκίες για ωριμότητα που υπερβαίνουν την ικανότητα του παιδιού, ρυθμίζετε τους κανόνες σας για αποτυχία.
   • Αναγνωρίστε ότι το τμήμα του εγκεφάλου του παιδιού σας που ελέγχει τις παρορμήσεις και τα συναισθήματα εξελίσσεται συνεχώς, ακόμη και στην ενηλικίωση. Αναρωτηθείτε ειλικρινά τι κανόνες μπορεί να ακολουθήσει το παιδί σας, ώστε να είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε τις αναπόφευκτες παραβάσεις συμπεριφοράς.
   • Σκεφτείτε να δημιουργήσετε κανόνες με τη βοήθεια του παιδιού. Αυτό μπορεί να τους δώσει περισσότερο ένα κίνητρο για να ακολουθήσουν τους κανόνες, δεδομένου ότι είχαν λόγο στη δημιουργία τους.
   • Εάν το παιδί σας έχει αποδείξει ότι είναι σε θέση να συμμορφωθεί με ορισμένες προσδοκίες συμπεριφοράς, αλλά δεν το κάνει με συνέπεια, αυτό είναι πιθανώς μια πράξη εκ προθέσεως παραβίασης. Αναγνωρίστε αυτές τις καταστάσεις και επιβάλλετε κατάλληλη πειθαρχία.
   • Αφιερώστε χρόνο για να εξηγήσετε τις προσδοκίες σας στο παιδί σας, χωρίς άλλες περισπασμούς όπως η τηλεόραση ή τα παιχνίδια. Ίσως θελήσετε ακόμη και να τα γράψετε και να τα δημοσιεύσετε κάπου στο σπίτι που θα βλέπουν καθημερινά, όπως κάνουν οι δάσκαλοι στις δημοτικές τάξεις.

2. 

   
   
   Μείνετε ήρεμοι κατά τη διάρκεια ενός θυμού. Τα παιδιά που ρίχνουν οργή προσπαθούν συχνά να προκαλέσουν μια αντίδραση. Φωνάζοντας, απειλώντας, παρακαλώντας τους να σταματήσουν, ή απλά παραχωρώντας τα αιτήματά τους, μπορεί ή όχι να σταματήσουν το ξέσπασμα βραχυπρόθεσμα, αλλά δεν θα τους διδάξουν να συμπεριφέρονται ώριμα. Δώστε ένα παράδειγμα παραμένοντας ήρεμοι και παραμένοντας σταθεροί στη θέση σας. Το παιδί σας μπορεί να συνεχίσει το ξέσπασμα του για λίγο, αλλά πιθανότατα τελικά θα αναγνωρίσει ότι δεν λαμβάνει την επιθυμητή αντίδρασή του, κουράζεται και θα βρει πιο ώριμους τρόπους για να τραβήξει την προσοχή σας στο μέλλον.
   • Καταλάβετε ότι τα ξεσπάσματα είναι μια φυσική παιδική αντίδραση σε συναισθήματα αδυναμίας. Ενώ το παιδί σας θα πρέπει να μάθει να αντιμετωπίζει καταστάσεις όπου δεν έχει τον έλεγχο, μπορεί να είστε σε θέση να μετριάσετε αυτές τις καταστάσεις δίνοντάς τους ένα μικρό ποσό ελέγχου.
   • Ο καλύτερος τρόπος για να δώσετε στο παιδί σας μια διαχειρίσιμη προσωπική ελευθερία είναι να του δώσετε αποδεκτές επιλογές αντί να επιβάλλετε μία μόνο επιλογή. Για παράδειγμα, εάν το παιδί σας εκφράσει την επιθυμία του να ντύσει, ορίστε 2 ή 3 αποδεκτές επιλογές ρούχων και αφήστε το να το κάνει. Μπορείτε να κάνετε το ίδιο για επιλογές γεύματος και ψυχαγωγικές δραστηριότητες, μεταξύ άλλων. Η συνεργασία με το παιδί σας έτσι θα τους κάνει να νιώσουν ενδυναμωμένοι.
   • Εάν το ξέσπασμα εμφανίζεται δημοσίως και θεωρείτε επείγον να διαδώσετε την κατάσταση, έχετε ένα εφεδρικό σχέδιο για την ειρήνη τους, όπως να τους δώσετε ένα γλειφιτζούρι ή να συμφωνήσετε να κάνετε κάτι που τους αρέσει αργότερα. Δεν είναι καλό να προσφέρετε με συνέπεια, οπότε αν διαπιστώσετε ότι η δημόσια συμπεριφορά τους είναι συνεχώς προβληματική, φροντίστε να κάνετε homecare όταν πρέπει να παρακολουθήσετε μια δημόσια συγκέντρωση.

3. 

   
   
   Πρακτική ενεργή ακρόαση. Τα παιδιά συχνά αισθάνονται αδύναμα και ακουστικά, οδηγώντας σε ξεσπάσματα και ανυπόφορη συμπεριφορά. Αφήστε το παιδί σας να εκφραστεί και να αντιδράσει χωρίς κρίση ή αξιολόγηση. Αντ 'αυτού, αναγνωρίστε το σημείο που κάνουν και επαναλάβετε το πίσω τους για να εκφράσετε ότι σέβεστε τα συναισθήματά τους και προσπαθείτε να τα κατανοήσετε πραγματικά. Αυτό όχι μόνο θα τους δείξει ενσυναίσθηση ωριμότητας αλλά θα καταστήσει πιο πιθανό ότι θα σεβαστούν και να κατανοήσουν την απάντησή σας.
   • Εάν, για παράδειγμα, το παιδί σας δεν θέλει να πάει στο σχολείο, αντί να επιμείνει ή να προσπαθήσει να τους πείσει ότι θέλει, ρωτήστε τους γιατί, αναγνωρίστε τις ανησυχίες τους και προσπαθήστε να υποδείξετε τρόπους για να τα αντιμετωπίσει. Αφού αναγνωρίσετε τα συναισθήματά τους, τότε εκφράστε γιατί πρέπει να παρευρεθούν με απλούς και ειλικρινείς όρους.
   • Το να αποδεχτείτε τα συναισθήματα του παιδιού σας δεν είναι το ίδιο με το να αποδέχεστε ή να το απολαμβάνετε. Η ενεργή ακρόαση αφορά την επίδειξη ωριμότητας και ενσυναίσθησης, ώστε το παιδί σας να μαθαίνει με το παράδειγμα.

4. 

   
   
   Επιβραβεύστε την καλή συμπεριφορά. Η παροχή ενός σαφούς κινήτρου για καλή συμπεριφορά είναι εξίσου σημαντική με την αποτροπή της κακής συμπεριφοράς. Όταν το παιδί σας συμμορφώνεται με τις εντολές σας, θα πρέπει, τουλάχιστον, να εκφράσετε ευγνωμοσύνη και θαυμασμό για την καλή του συμπεριφορά. Ακόμα καλύτερα, παρέχετε μικρές ανταμοιβές όπως επιπλέον χρόνο παιχνιδιού, επιπλέον χρόνο τηλεόρασης ή το αγαπημένο τους σνακ.
   • Από την άλλη πλευρά, αποφύγετε την κριτική και τις τιμωρίες, καθώς αυτές είναι αρνητικές ενισχύσεις. Η εστίαση σε αυτό που κάνουν σωστά και η προσφορά επαίνων είναι ένας καλύτερος τρόπος για να τους κάνει να συνεχίσουν τη θετική συμπεριφορά. Η θετική ενίσχυση είναι πιο αποτελεσματική.

Μέρος 2 από 3: Πειθαρχία του παιδιού σας

1. 

   Κάντε ένα σχέδιο και ακολουθήστε το. Σκεφτείτε εύλογες τιμωρίες για συγκεκριμένες προβληματικές συμπεριφορές προτού αντιμετωπίσετε την περιφρόνηση. Αυτό θα αφαιρέσει το συναίσθημα από την πειθαρχία σας και θα σας αποτρέψει να φαίνετε αυθαίρετοι. Όσο πιο σταθερά εφαρμόζονται οι κανόνες σας, τόσο πιθανότερο είναι το παιδί σας να προσαρμοστεί σε αυτούς.

2. 

   Ορίστε προνόμια που μπορούν να αφαιρεθούν. Προσφέρετε στο παιδί σας ένα σταθερό προνόμιο, όπως η δυνατότητα να αγοράσετε ένα νέο παιχνίδι κάθε εβδομάδα ή ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα στο διαδίκτυο ανά ημέρα. Διατυπώστε με σαφήνεια ότι αυτά είναι προνόμια, όχι δικαιώματα και ότι θα αφαιρεθούν όταν ενεργούν προκλητικά.
   • Ορίστε ένα χρονικό όριο για την κατάργηση προνομίων, όπως χωρίς Διαδίκτυο (ή υπολογιστή γενικά) για μία εβδομάδα. Είναι σημαντικό να εκφραστεί ότι το προνόμιο πρέπει να αποκτηθεί πίσω και εάν συνεχιστεί η παραβατική συμπεριφορά, το χρονικό διάστημα της τιμωρίας θα αυξηθεί.

3. 

   Χρησιμοποιήστε χρονικά όρια. Για πιο σοβαρή κακή συμπεριφορά, χρησιμοποιήστε χρονικά όρια. Μελέτες δείχνουν ότι τα χρονικά όρια είναι η πιο αποτελεσματική μορφή αρνητικής ενίσχυσης και μπορούν να χρησιμεύσουν ως αποτελεσματικό αποτρεπτικό για την εκούσια αταξία όταν χορηγείται σωστά.
   • Δώστε στο παιδί σας μια προειδοποίηση πρώτα και μετά ένα χρονικό όριο εάν η κακή συμπεριφορά επιμένει.
   • Στείλτε το παιδί σας σε ένα δωμάτιο χωρίς τηλεόραση, παιχνίδια ή internet. Αναγκάζοντάς τους να στέκονται σε μια γωνία ή να βλέπουν σε έναν τοίχο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως παράγοντας κλιμάκωσης εάν τα αρχικά χρονικά όρια δεν λειτουργούν.
   • Εάν το παιδί σας είναι κάτω των 6 ετών, ξεκινήστε καθισμένος μαζί του κατά τη διάρκεια των χρονικών ορίων και εκτελώντας μια θετική δραστηριότητα, όπως η ανάγνωση ενός βιβλίου ή το παζλ μαζί. Αυτό θα τους βοηθήσει να προσαρμοστούν στην ιδέα μιας περιόδου ψύξης μετά από ένα ξέσπασμα.

4. 

   Μην χρησιμοποιείτε βία. Το χτύπημα, το χαστούκι ή οποιοδήποτε άλλο φυσικό είναι πιο πιθανό να αναπτύξει εχθρότητα παρά να διορθώσει τη συμπεριφορά ενός ανυπόμονου παιδιού. Ακόμα και όταν γίνεται με ήπια δύναμη, η σωματική πειθαρχία συνδέεται στενά με την παιδική επιθετικότητα, την αντικοινωνική συμπεριφορά και τα προβλήματα ψυχικής υγείας αργότερα στη ζωή.

Μέρος 3 από 3: Αναγνώριση διαταραχών συμπεριφοράς

1. 

   Γνωρίστε τα σημάδια της αντιθετικής διαταραχής (ODD). Εάν η περιφρόνηση του παιδιού σας είναι ακραία και επίμονη, μπορεί να έχει Διαταραχή της Αντιθετικής Προστασίας. Θα χρειαστείτε μια διάγνωση από έναν ψυχίατρο για να το επιβεβαιώσετε και για κλινική θεραπεία ομιλίας για να το αντιμετωπίσετε.
   • Τα κλασικά συμπτώματα της ODD περιλαμβάνουν σταθερά ευερέθιστη διάθεση, ακραία τάση για επιχειρηματολογία, παρορμητικότητα, εκδικητικότητα και σημαντικά προβλήματα συμπεριφοράς στο σχολείο. Η ODD συχνά συνοδεύεται από αντικοινωνική συμπεριφορά και αυτοτραυματισμό.
   • Τα συμπτώματα της ODD αρχίζουν γενικά να εμφανίζονται πριν από την ηλικία των 8. Τα συμπτώματα πρέπει να παραμείνουν για τουλάχιστον έξι μήνες πριν από τη διάγνωση.

2. 

   Γνωρίστε τα σημάδια της Διαταραχής Υπερκινητικότητας Ελλειμματικής Προσοχής (ADHD). Η ADHD είναι μια όλο και πιο συχνή διάγνωση για παιδιά με επίμονα προβλήματα συμπεριφοράς. Θα χρειαστείτε μια διάγνωση από έναν ψυχίατρο για να το επιβεβαιώσετε. Υπάρχει μια σειρά από γνωστικές και ομιλητικές θεραπείες που έχουν σχεδιαστεί για τη θεραπεία της ADHD, καθώς και για την τόνωση φαρμάκων όπως το Ritalin και το Adderall.
   • Η ADHD χαρακτηρίζεται από μια επίμονη αδυναμία παραμονής. Μπορεί επίσης να συνοδεύεται από υπερκινητικότητα, απουσία, ξεχασμό, αλλαγές στη διάθεση, άγχος και κατάθλιψη.
   • Συζητήστε τα παιδιά σας τακτικά, ώστε να γνωρίζετε τι συμβαίνει στη ζωή τους. Η δράση μπορεί να σχετίζεται με το άγχος που αντιμετωπίζουν άσχετα με την τρέχουσα κατάσταση. Για παράδειγμα, ίσως εκφοβίζονται ή βαριούνται με αυτά που διδάσκονται. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συμπεριφορά παρόμοια με την ADHD.

3. 

   Μάθετε τα σημάδια του τραύματος. Η επίμονη περιφρόνηση μπορεί να είναι ένδειξη τραυματικού στρες στα παιδιά. Η αιτία του τραύματος μπορεί να είναι σωματική όπως κακοποίηση, εκφοβισμός ή βλάβη σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα ή πιο συναισθηματική, όπως το διαζύγιο ή ο θάνατος ενός μέλους της οικογένειας. Εάν το παιδί σας εκφράζει κακή συμπεριφορά λόγω τραυματικού στρες, πιθανότατα θα χρειαστεί να επισκεφτείτε έναν θεραπευτή για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις αιτίες και τη θεραπεία.
   • Μια απότομη αλλαγή στη συμπεριφορά και τη διάθεση μετά από ένα δυνητικά τραυματικό συμβάν είναι ένα προφανές σημάδι ότι συνδέεται με το συμβάν. Η αντικοινωνική συμπεριφορά, οι αλλαγές στη διάθεση και η απώλεια γνωστικών δεξιοτήτων επίλυσης προβλημάτων αποτελούν επίσης προειδοποιητικά σημάδια ότι η κακή συμπεριφορά συνδέεται με το τραύμα.
   • Μιλώντας σε έναν θεραπευτή θα βοηθήσετε να φτάσετε στα πραγματικά ζητήματα πίσω από τη συμπεριφορά του παιδιού σας. Τα φάρμακα μπορούν απλώς να κρατήσουν τα συμπτώματα.

Ερωτήσεις και απαντήσεις κοινότητας

Το παιδί μου έχει αυτισμό και απολαμβάνει να εμφανίζει αρνητική προσοχή. Είναι στο υψηλότερο σημείο του φάσματος, αλλά αποκαλώ τη συμπεριφορά που εκθέτει ως ODD. Θα μπορούσε να είναι?

Ένας καλός κανόνας είναι εάν λέτε πονοκέφαλο, αλλά δεν πιστεύετε ότι είναι "μόνο πονοκέφαλος", συνεχίζετε να μιλάτε σε περισσότερους γιατρούς μέχρι να βρουν τι είναι λάθος ή να είστε πεπεισμένοι ότι δεν είναι τίποτα. Αλλά αν κάποιος Advil βοηθά με αυτόν τον πονοκέφαλο για τώρα, πάρτε το πρώτο. Το θέμα μου είναι, αν πρόκειται για αυτισμό, OCD, ODD, Asperger's ή οποιοδήποτε άλλο όνομα μπορεί να έχει, το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί και πώς να το κάνουμε αυτό εξαρτάται λιγότερο από τον ορισμό παρά από τα εμπλεκόμενα άτομα. Σίγουρα, μάθετε τι ακριβώς είναι, αλλά πρώτα βοηθήστε τη να βελτιώσει τη συμπεριφορά της με όποιο τρόπο μπορείτε.