Περιεχόμενο

• Βήματα
• Απαραίτητα υλικά

Το να έχετε ένα πηγάδι σημαίνει να έχετε τη δική σας παροχή γλυκού νερού. Με την πάροδο του χρόνου, το πηγάδι μολύνεται με βακτήρια και άλλα παθογόνα επιβλαβή για την υγεία. Μια αποτελεσματική θεραπεία για αυτό το είδος προβλήματος είναι η προσθήκη χλωρίου στο πηγάδι, αυτό θα σκοτώσει τα βακτήρια. Η διαδικασία διαρκεί μία ή δύο ημέρες, οπότε είναι καλύτερο να είστε προετοιμασμένοι να χρησιμοποιείτε όσο το δυνατόν λιγότερο νερό κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Βήματα

Μέρος 1 από 3: Προετοιμασία για χλώριο

1. 

   Μάθετε πότε θα είναι απαραίτητο να χλωριώσετε το πηγάδι. Είναι καλή ιδέα να χλωριώσετε το πηγάδι τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, κατά προτίμηση την άνοιξη. Επιπλέον, υπάρχουν πολλές άλλες περιπτώσεις όπου είναι απαραίτητο να χλωριωθεί το πηγάδι:
   • Εάν η ετήσια δοκιμή νερού έχει ως αποτέλεσμα την παρουσία βακτηρίων.
   • Εάν παρατηρηθεί αλλαγή στο χρώμα, τη μυρωδιά ή τη γεύση στο πόσιμο νερό και η δοκιμή είναι θετική, το νερό πρέπει να χλωριωθεί. Θα πρέπει επίσης να ανακαλύψετε το συστατικό στο νερό που προκάλεσε την αλλαγή στην ποιότητά του και να λάβετε μέτρα για τη θεραπεία του και να αφαιρέσετε όλους τους δυσάρεστους και μη ασφαλείς παράγοντες. Η τοπική περιβαλλοντική υπηρεσία μπορεί να σας καθοδηγήσει σε αυτήν την προσπάθεια.
   • Εάν το πηγάδι είναι καινούργιο, έχει πρόσφατα επισκευαστεί ή έχει εγκατασταθεί νέα σωλήνωση.
   • Εάν το πηγάδι ήταν μολυσμένο με νερό πλημμύρας ή το νερό έγινε λασπωμένο ή θολό μετά από βροχή.
   • Κατά την προετοιμασία να αφήσετε το πηγάδι.

2. 

   
   
   Λάβετε τα απαραίτητα υλικά.
   • Χλώριο: Προφανώς θα χρειαστεί χλώριο για να χλωριωθεί το πηγάδι. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε HTH σε δισκία ή κόκκους, αλλά αυτό το άρθρο προϋποθέτει ότι θα χρησιμοποιείτε διάλυμα χλωρίου 5% ή περισσότερο για κοινή οικιακή χρήση. Απλά φροντίστε να χρησιμοποιήσετε ένα μη αρωματισμένο προϊόν. Θα χρειαστείτε περίπου 40 λίτρα χλωρίου, ανάλογα με τον όγκο του νερού στο πηγάδι σας και τη συγκέντρωση του χλωρίου.
   • Ένα κιτ δοκιμής χλωρίου: Ένα κιτ δοκιμής χλωρίου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ακριβή μέτρηση των επιπέδων χλωρίου στο νερό, αντί να βασίζεται μόνο στη μυρωδιά. Αυτά τα κιτ χρησιμοποιούνται γενικά σε πισίνες και μπορούν να βρεθούν για αγορά σε οποιοδήποτε κατάστημα που πουλά προϊόντα πισίνας ή σπα. Φροντίστε να πάρετε τον υγρό παράγοντα OTO (ορθοτιδίνη) αντί για τις ταινίες χαρτιού, καθώς αυτές οι λωρίδες θα δείχνουν μόνο τα ιδανικά επίπεδα χλωρίου για πισίνες.
   • Λάστιχο: Για να ανακυκλώσετε το νερό στο πηγάδι, θα χρειαστείτε έναν καθαρό σωλήνα κήπου. Ορισμένες πηγές συνιστούν τη χρήση εύκαμπτου σωλήνα διαμέτρου 1,25 cm (1/2 "), αντί του 1,6 cm (5/8"), αλλά εξαρτάται από εσάς. Η αρσενική έξοδος του εύκαμπτου σωλήνα πρέπει να κοπεί με απότομη γωνία.

3. 

   
   
   Υπολογίστε τον όγκο του φρεατίου. Προκειμένου να προσδιοριστεί η ποσότητα του χλωρίου που απαιτείται για την κατάλληλη απολύμανση του πηγαδιού, θα είναι απαραίτητο να υπολογιστεί ο όγκος του νερού που έχει. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να πολλαπλασιαστεί το βάθος της στήλης νερού (σε μέτρα) με τον αριθμό των λίτρων σε γραμμικά μέτρα. Αυτό εξαρτάται από τη διάμετρο ή το περίβλημα του φρεατίου (σε εκατοστά).
   • Για να αποκτήσετε το βάθος του νερού στο πηγάδι σας, θα πρέπει να μετρήσετε την απόσταση μεταξύ του πυθμένα του πηγαδιού και της γραμμής νερού στην επιφάνεια. Αυτό μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας μια γραμμή ψαρέματος και ένα μεσαίο βάρος. Η γραμμή θα παραμείνει τεντωμένη μέχρι το νεροχύτη να φτάσει στον πυθμένα, δηλαδή όταν θα γίνει πιο μαλακό. Όταν συμβεί αυτό, τραβήξτε το νήμα και μετρήστε το υγρό μέρος χρησιμοποιώντας μια ταινία μέτρησης. Εναλλακτικά, μπορείτε να επισημάνετε την κορυφή του περιβλήματος του φρεατίου και να μετρήσετε το συνολικό βάθος και στη συνέχεια να αφαιρέσετε την απόσταση από την κορυφή του περιβλήματος έως την επιφάνεια του νερού μέσα στο φρεάτιο. Αυτή η επιφάνεια μπορεί να βρεθεί δένοντας ένα κοντό κλαδί στο τέλος μιας γραμμής και κατεβάζοντάς την, σημειώστε τη γραμμή όταν χαλαρώσει και μετρήστε το μήκος της γραμμής μεταξύ του κλάδου και του σημείου που έχει γίνει.
   • Εναλλακτικά, μια κατά προσέγγιση μέτρηση πρέπει να είναι σφραγισμένη σε μια πλάκα που είναι προσαρτημένη στο περίβλημα του φρεατίου ή μπορείτε να επικοινωνήσετε με την εταιρεία που τρύπησε το φρεάτιο. Υπάρχει η απαίτηση να τηρείται αρχείο όλων των φρεατίων που τρυπά η εταιρεία στις περισσότερες πολιτείες.
   • Ο αριθμός των λίτρων ανά γραμμικό μέτρο είναι σχετικός με τη διάμετρο του περιβλήματος του φρεατίου. Αυτός ο αριθμός πρέπει να εμφανίζεται στο αρχείο καταγραφής πηγαδιών. Τα τρυπημένα φρεάτια έχουν γενικά διάμετρο μεταξύ 10 και 25 cm και αυτά που σκάβονται μεταξύ 30 και 66 cm. Μόλις μάθετε τη διάμετρο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτόν τον πίνακα για να βρείτε τα λίτρα ανά γραμμικό μέτρο νερού μέσα στο πηγάδι σας.
   • Τώρα που έχετε τις μετρήσεις του βάθους νερού στο πηγάδι (σε ​​μέτρα) και την ποσότητα νερού ανά γραμμικό μέτρο (σε λίτρα / μέτρα), μπορείτε να πολλαπλασιάσετε αυτούς τους αριθμούς μεταξύ τους και να λάβετε τον συνολικό όγκο νερού στο πηγάδι . Απαιτούνται περίπου 2 λίτρα χλωρίου 5% για κάθε 380 λίτρα νερού στο πηγάδι, προσθέτοντας επιπλέον 2 λίτρα χλωρίου για την επεξεργασία του νερού που περιέχεται στις σωληνώσεις κατοικίας.

4. 

   
   
   Σχεδιάστε να μπορείτε να πάτε χωρίς να χρησιμοποιήσετε το νερό του πηγαδιού για τουλάχιστον 24 ώρες. Η διαδικασία χλωρίωσης ενός πηγαδιού απαιτεί χρόνο, συνήθως μεταξύ μιας και δύο ημερών. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν θα είναι δυνατή η χρήση αυτού του νερού για οικιακή χρήση, επομένως είναι σημαντικό να προγραμματίσετε ανάλογα. Η καλή στιγμή για να το κάνετε αυτό είναι λίγο πριν από ένα ταξίδι Σαββατοκύριακου ή για μεγαλύτερες διακοπές.
   • Κατά τη διαδικασία προσθήκης χλωρίου θα υπάρχει περισσότερο χλώριο στην παροχή νερού από ό, τι σε μια πισίνα, γεγονός που καθιστά το νερό ακατάλληλο για κατανάλωση. Επιπλέον, εάν χρησιμοποιείτε πολύ νερό, το χλώριο θα καταλήξει στο λάκκο και θα σκοτώσει τα βακτηρίδια που χρειάζονται για να διαλύσουν τα απόβλητα.
   • Για αυτούς τους λόγους, θα πρέπει να έχετε εμφιαλωμένο νερό για πόσιμο και μαγείρεμα, εκτός από την αποφυγή χρήσης νεροχύτη ή ντους. Προσπαθήστε επίσης να περιορίσετε τη ροή του μπάνιου στο ελάχιστο.

Μέρος 2 από 3: Χλωριούχο πηγάδι

1. 

   Απενεργοποιήστε τον διακόπτη τροφοδοσίας της αντλίας.

2. 

   Ανοίξτε το άνοιγμα για να αφαιρέσετε το βύσμα από την οπή δοκιμής. Ανάλογα με τον τύπο του φρεατίου, ίσως χρειαστεί να ανοίξετε το σωλήνα εξαερισμού για να αδειάσετε το χλώριο.
   • Ο σωλήνας εξαερισμού πρέπει να βρίσκεται στην κορυφή του φρεατίου, συνήθως έχει μήκος περίπου 15 cm και διάμετρο 1,2 cm. Ανοίξτε τον εξαερισμό χαλαρώνοντας το στεγανοποιητικό σωλήνα.
   • Εναλλακτικά, μπορεί να μπορείτε να αφαιρέσετε το καπάκι από την κορυφή του φρεατίου, για να το κάνετε αυτό ίσως χρειαστεί να αφαιρέσετε μερικές βίδες.

3. 

   Ρίχνουμε το χλώριο. Μόλις έχετε πρόσβαση στο πηγάδι, ρίξτε προσεκτικά τη σωστή ποσότητα χλωρίου, χρησιμοποιήστε ένα χωνί για πρόσβαση στην οπή και αποφύγετε όλες τις ηλεκτρικές συνδέσεις.
   • Μπορεί να προτιμάτε να χρησιμοποιείτε γάντια, γυαλιά και προστατευτική ποδιά όταν χειρίζεστε αδιάλυτο χλώριο.
   • Εάν χυθεί ποσότητα χλωρίου στο δέρμα σας, ξεπλύνετε αμέσως με καθαρό νερό.

4. 

   Τοποθετήστε τον εύκαμπτο σωλήνα. Τοποθετήστε το θηλυκό άκρο του εύκαμπτου σωλήνα στην πλησιέστερη βρύση και, στη συνέχεια, εισάγετε το αρσενικό άκρο (το οποίο κόβεται υπό οξεία γωνία) στην οπή που αφήνεται από το σωλήνα εξαερισμού ή απευθείας στο πηγάδι.
   • Εάν ο εύκαμπτος σωλήνας δεν έχει αρκετό μήκος για να φτάσει στο πηγάδι, συνδέστε περισσότερους σωλήνες σε αυτό.

5. 

   Ανακυκλώστε το νερό. Ενεργοποιήστε το διακόπτη κυκλώματος και μετά το νερό σε μέγιστη ένταση, αφήστε το να ανακυκλωθεί για τουλάχιστον μία ώρα.
   • Το νερό που βγαίνει από τον εύκαμπτο σωλήνα θα αναγκάσει το νερό από τον πυθμένα του πηγαδιού να ρέει στην επιφάνεια, κατανέμοντας ομοιόμορφα το χλώριο.
   • Αυτό διασφαλίζει ότι τυχόν βακτήρια στο πηγάδι θα εκτίθενται και θανατώνονται από χλώριο.

6. 

   Κάντε το τεστ χλωρίου. Μετά την ανακύκλωση του νερού για τουλάχιστον μία ώρα, μπορείτε να πραγματοποιήσετε μια δοκιμή χλωρίου στην παροχή νερού. Μπορείτε να το κάνετε με δύο τρόπους:
   • Αφαιρέστε τον εύκαμπτο σωλήνα από τον αεραγωγό και χρησιμοποιήστε το κιτ δοκιμής χλωρίου για να ελέγξετε την παρουσία χλωρίου στο νερό που βγαίνει από τον εύκαμπτο σωλήνα.
   • Εναλλακτικά, μπορείτε να ενεργοποιήσετε μια βρύση κήπου για να δείτε αν μπορείτε να εντοπίσετε τη μυρωδιά του χλωρίου στο νερό.
   • Εάν το τεστ χλωρίου είναι αρνητικό ή δεν μπορείτε να μυρίσετε το νερό, συνεχίστε να επανακυκλοφορείτε για άλλα 15 λεπτά και, στη συνέχεια, κάντε ξανά τη δοκιμή.

7. 

   Πλύνετε τις πλευρές του πηγαδιού. Μόλις εντοπιστεί χλώριο στο νερό, αντικαταστήστε τον εύκαμπτο σωλήνα και πιέστε το νερό έντονα για να ξεπλύνετε τυχόν υπολείμματα χλωρίου από το πηγάδι και το περίβλημα της αντλίας. Όταν το κάνετε αυτό για περίπου 10 έως 15 λεπτά, αποσυνδέστε τον εύκαμπτο σωλήνα και αντικαταστήστε το καπάκι ή το σωλήνα εξαερισμού στο φρεάτιο.

8. 

   Εκτελέστε τη δοκιμή χλωρίου στον εσωτερικό σωλήνα. Μπείτε στο σπίτι και ελέγξτε την παρουσία χλωρίου σε όλους τους νεροχύτες και ντους, χρησιμοποιώντας το κιτ δοκιμής και τη μυρωδιά.
   • Μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε τις βρύσες ζεστού και κρύου νερού και να θυμάστε να αφήνετε όλες τις επιπλέον βρύσες στον κήπο μέχρι να παρατηρήσετε την παρουσία χλωρίου.
   • Θα πρέπει επίσης να ενεργοποιήσετε την έξοδο σε κάθε μπάνιο μία ή δύο φορές.

9. 

   Περιμένετε 12 έως 24 ώρες. Αφήστε το χλώριο να δράσει στην παροχή νερού για τουλάχιστον 12 ώρες, αλλά κατά προτίμηση 24 ώρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, καταβάλλετε κάθε δυνατή προσπάθεια για να χρησιμοποιήσετε όσο το δυνατόν λιγότερο νερό.

Μέρος 3 από 3: Αφαίρεση χλωρίου

1. 

   Συνδέστε όσο περισσότερους σωλήνες μπορείτε. Μετά από 24 ώρες, το νερό πρέπει να απολυμανθεί εντελώς και να ξεκινήσει η διαδικασία απομάκρυνσης του χλωρίου από την παροχή νερού.
   • Για να το κάνετε αυτό, συνδέστε όσο το δυνατόν περισσότερους σωλήνες στις βρύσες του κήπου και δέστε τα άκρα τους γύρω από ένα δέντρο ή φράχτη, έτσι ώστε να απέχουν περίπου 90 cm από το έδαφος. Αυτό θα διευκολύνει την παρακολούθηση της ροής του νερού.
   • Μην αφήνετε το νερό να αναβλύζει κοντά στο σκεπτικιστικό λάκκο ή στο πεδίο έκπλυσης, καθώς αυτές οι περιοχές δεν πρέπει να εκτίθενται σε χλώριο που περιέχεται στο νερό.

2. 

   Αφήστε το νερό να στραγγίσει στη μέγιστη ροή. Ανοίξτε κάθε βρύση στη μέγιστη ροή. Προσπαθήστε να κατευθύνετε την κοίτη σε μια τάφρο ή σε κάποιο μέρος όπου θα περιέχει αυτό το νερό.
   • Απλώς βεβαιωθείτε ότι η τάφρος δεν θα μεταφέρει νερό σε ένα ρεύμα ή λίμνη, καθώς το χλωριωμένο νερό θα σκοτώσει τα ψάρια και άλλα ζώα ή φυτά.

3. 

   Δοκιμή για χλώριο. Ελέγχετε περιοδικά το νερό που βγαίνει από τις βρύσες για χλώριο.
   • Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε το κιτ δοκιμής χλωρίου, καθώς ενδέχεται να μην μπορείτε να μυρίσετε το χλώριο σε μικρές ποσότητες.

4. 

   Μην αφήνετε το πηγάδι να στεγνώσει. Όσο βαρετό μπορεί, είναι σημαντικό να γνωρίζετε πάντα τη ροή του νερού, για να διασφαλίσετε ότι το πηγάδι δεν στεγνώνει.
   • Εάν μπορώ να το στεγνώσω, η βόμβα μπορεί να καεί και μπορεί να είναι πολύ ακριβό για να την αντικαταστήσω. Εάν η πίεση του νερού φαίνεται να μειώνεται, απενεργοποιήστε την αντλία και περιμένετε μια ώρα πριν την ενεργοποιήσετε ξανά. Αυτό θα επιτρέψει χρόνο για να γεμίσει το πηγάδι.
   • Σταματήστε τη ροή του νερού μόνο όταν αφαιρούνται "όλα τα ίχνη" χλωρίου - αυτό μπορεί να διαρκέσει από μία έως δύο ώρες ή πολύ περισσότερο, ανάλογα με το πηγάδι.

Απαραίτητα υλικά

• Χλώριο
• Κιτ δοκιμής χλωρίου
• Πετονιά
• μάνικα