Περιεχόμενο

• Βήματα
• Προειδοποιήσεις

Η κρυοθεραπεία ή η ψυχρή θεραπεία είναι το σύνολο των τεχνικών που χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή κρύου σε διάφορους τύπους τραυματισμών, μειώνοντας το πρήξιμο και τον πόνο. Αυτή είναι μια από τις απλούστερες και πιο βιώσιμες θεραπείες τη στιγμή που συμβαίνει ο τραυματισμός, εκτός από το ότι αποδεικνύεται αποτελεσματική.

Βήματα

Μέθοδος 1 από 3: Αντιμετώπιση του τραυματισμού με ψυχρή θεραπεία

1. 

   Συνδυάστε την ψυχρή θεραπεία με το πρωτόκολλο "PRICE". Το πρωτόκολλο "PRICE" είναι το όνομα των μέτρων που πρέπει να ληφθούν μόλις συμβεί ο τραυματισμός και σημαίνει "προστασία, ανάπαυση, πάγος, συμπίεση και ανύψωση". Προκειμένου ο πάγος να ελαχιστοποιήσει τον πόνο και τη φλεγμονή, είναι σημαντικό να ληφθούν αμέσως αυτές οι ενέργειες.
   • Αυτό σημαίνει ότι ο πάγος είναι μόνο μέρος της επεξεργασίας και πρέπει να ληφθούν και άλλα μέτρα.

2. 

   
   
   Χρησιμοποιήστε μια θήκη γέλης. Η θήκη γέλης είναι ελαστική και μπορεί να διαμορφωθεί στο τραυματισμένο άκρο. Επιπλέον, το πήκτωμα που περιέχεται σε αυτό μπορεί να καταψυχθεί χωρίς να αλλάξει την ευελιξία του.
   • Αποθηκεύστε τον στον καταψύκτη έτσι ώστε να είναι πάντα έτοιμος όταν χρειάζεται.
   • Οι τσάντες τζελ μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν. όταν τελειώσετε με τη χρήση του, απλώς τοποθετήστε το ξανά στον καταψύκτη.
   • Χρησιμοποιήστε μια πετσέτα ή μια πετσέτα ανάμεσα στην τσάντα και το δέρμα για να αποφύγετε τον κρυοπαγήματα.
   • Είναι δυνατόν να φτιάξετε μια τσάντα τζελ με οικιακά υλικά. Απλώς καταψύξτε δύο φλιτζάνια νερό με ένα φλιτζάνι τζελ αλκοόλης σε μια πλαστική σακούλα φερμουάρ.

3. 

   
   
   Χρησιμοποιήστε ένα πακέτο χημικών πάγου. Αυτοί οι σάκοι είναι ένας μεγάλος πόρος σε εξωτερικά ατυχήματα, καθώς δεν παγώνουν από το κρύο, αλλά από τη χημική αντίδραση που συμβαίνει όταν το περιεχόμενο της σακούλας είναι διπλωμένο ή σπασμένο.
   • Μετά την ενεργοποίηση της γέλης, μπορεί να εφαρμοστεί με τον ίδιο τρόπο όπως και η κανονική θήκη γέλης.
   • Οι χημικές συσκευασίες πάγου δεν χρειάζεται να ψυχθούν και μπορούν να μεταφερθούν εντός της σακούλας. Εάν έχετε κιτ πρώτων βοηθειών, φροντίστε να το συμπεριλάβετε.
   • Κρατήστε μια μικρή πετσέτα μαζί για να αποφύγετε τον κρυοπαγήματα.

4. 

   
   
   Χρησιμοποιήστε οτιδήποτε κρύο. Οι τσάντες τζελ δεν είναι ο μόνος τρόπος για να κάνετε μια κρύα συμπίεση. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ό, τι βρίσκετε στον καταψύκτη, αρκεί να έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με μια θήκη γέλης, όπως μια σακούλα κατεψυγμένων λαχανικών.
   • Εφαρμόστε το όπως θα κάνατε με ένα συνηθισμένο πακέτο πάγου και χρησιμοποιήστε μια πετσέτα τσαγιού μεταξύ της σακούλας και του δέρματος. Φυλάσσετε τη σακούλα λαχανικών στον καταψύκτη όταν τελειώσετε.
   • Να θυμάστε ότι τα κατεψυγμένα λαχανικά ή άλλα αλλοιώσιμα τρόφιμα δεν πρέπει να τρώγονται αργότερα, καθώς μπορούν να χαλάσουν από την απόψυξη.
   • Το ίδιο ισχύει και για τα κατεψυγμένα κρέατα. Όταν ξεπαγώσουν, τα βακτήρια που υπάρχουν ενεργοποιούνται και μπορούν να μεταφερθούν στο δέρμα.
   • Άλλες επιλογές είναι να χρησιμοποιήσετε ένα γεμάτο πάγο ή ένα παγωμένο μπουκάλι νερό. Ωστόσο, αυτά τα αντικείμενα δεν είναι τόσο εύπλαστα όσο ένα πακέτο πάγου και μπορεί να μην είναι τόσο αποτελεσματικά.

5. 

   Χρησιμοποιήστε σπρέι αιθυλοχλωριδίου. Η εξάτμιση του περιεχομένου ψεκασμού προκαλεί την άμεση εξαγωγή θερμότητας από το δέρμα, προκαλώντας άμεση ανακούφιση. Επομένως, αυτά τα σπρέι συνιστώνται σε περιπτώσεις όπου το κρύο πρέπει να τεθεί γρήγορα σε ισχύ και όχι ως συμπίεση.
   • Τα σπρέι αιθυλοχλωριδίου χρησιμοποιούνται συχνά για την ανακούφιση του τοπικού πόνου, όπως μια βελόνα διάτρησης. Δεν χρησιμοποιούνται ευρέως για τη θεραπεία του μυϊκού πόνου.

6. 

   Κάντε ένα λουτρό πάγου. Μερικές αρθρώσεις είναι πιο δύσκολο να φτάσουν και να επιδέσουν. θα πρέπει να δοκιμάσετε τον ίδιο τρόπο, επειδή η συμπίεση είναι επίσης μέρος της θεραπείας, αλλά για κρύα θεραπεία μπορεί να είναι καλύτερο να βυθίσετε την πληγωμένη περιοχή σε κρύο νερό. Γεμίστε ένα κατάλληλο μπολ με νερό και παγάκια.
   • Άλλες επιλογές είναι να χρησιμοποιήσετε μπανιέρα, ψυγείο ή κουβά.

7. 

   Πάρτε ένα μασάζ πάγου. Το μασάζ φτάνει στους μαλακούς ιστούς, κάτι που βοηθά στη μείωση του πόνου. Η θεραπεία μασάζ έχει τρόπους που χρησιμοποιούν θερμότητα για να χαλαρώσουν και να ανακουφίσουν τον πόνο των πονόλαιμων μυών, αλλά είναι επίσης δυνατό να το κάνετε με πάγο και να επιτύχετε το αντίθετο αποτέλεσμα. Αυτό θα μουδιάσει τους τοπικούς μύες, καθώς επίσης θα μειώσει το πρήξιμο και τη φλεγμονή.
   • Ο θεραπευτής μασάζ θα εφαρμόσει ένα παγάκι στην πληγείσα περιοχή, φτάνοντας σε όλους τους εμπλεκόμενους μύες και, στη συνέχεια, χρησιμοποιήστε το μασάζ για να ολοκληρώσετε την εργασία. Σημειώστε ότι για να συνδυαστεί η ψυχρή θεραπεία με τη θεραπεία μασάζ, η έκταση της βλάβης πρέπει να είναι μικρή.

8. 

   Χρησιμοποίησε ένα κρυο μανσέτα.Κρίο μανσέτα είναι το όνομα που δίνεται σε ακινητοποιημένες μπότες, σφεντόνες και νάρθηκες που συνοδεύουν ένα σύστημα ψύξης, δημιουργώντας τόσο τη συμπίεση όσο και το κρύο που είναι απαραίτητα για τη θεραπεία του τραυματισμού. Τοποθετήστε το πονεμένο άκρο από το μανίκι και συνδέστε την τσάντα, η οποία πρέπει να γεμίσει με παγωμένο νερό. Ο σωλήνας που συνδέει το μανίκι και τη σακούλα θα μεταφέρει το κρύο νερό στη θέση του και, κάθε δύο ώρες, το νερό αλλάζει αυτόματα.
   • Στο μανσέτες κρυο είναι πολύ χρήσιμα μετά από χειρουργική επέμβαση στις αρθρώσεις και για την ανακούφιση του πόνου στα άκρα.

9. 

   Χρησιμοποιήστε πάγο με φάρμακα για την πρόληψη λοιμώξεων. Εάν ο τραυματισμός έχει ανοιχτή πληγή, κάντε πάγο με ιώδιο ή λιδοκαΐνη για να αποφύγετε τη μόλυνση. ο πάγος θα διαρρεύσει το αντισηπτικό στην πληγή.
   • Χρησιμοποιήστε ένα τηγάνι πάγου ή σωματιδίων. Γεμίστε τα κουτιά με νερό, 2% λιδοκαΐνη, 10% ιώδιο και ένα παγωτό. Όταν χρειάζεται, πάρτε τον πάγο από την οδοντογλυφίδα και τρίψτε τον πάνω από την πληγείσα περιοχή, ανακουφίζοντας τον πόνο και αποτρέποντας ταυτόχρονα μια λοίμωξη.

Μέθοδος 2 από 3: Χρήση θεραπείας PRICE

1. 

   Υιοθετήστε θεραπεία PRICE για οξείες βλάβες. Η πρόθεση της ψυχρής θεραπείας είναι να μειώσει τον πόνο που προκαλείται από το πρήξιμο και τη φλεγμονή, χαρακτηριστικό των οξέων τραυμάτων Επομένως, ο πάγος έχει μόνο την επιθυμητή επίδραση σε αυτόν τον τύπο τραυματισμού. Ο χρόνιος πόνος δεν ωφελείται από την εφαρμογή του κρυολογήματος επειδή δεν έχει τα ίδια χαρακτηριστικά.
   • Για αυτές τις περιπτώσεις, το ιδανικό είναι η εφαρμογή θερμότητας.
   • Για να χρησιμοποιήσετε τη θερμότητα για οξείς τραυματισμούς, περάστε μερικές ημέρες κάνοντας ψυχρή θεραπεία πρώτα και μόνο αφού παρατηρήσετε κάποια βελτίωση αλλάξτε τη μορφή της θεραπείας.
   • Η θερμότητα αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος και αυτό είναι το αντίθετο από αυτό που πρέπει να γίνει μόλις συμβεί ο τραυματισμός. Μετά από μερικές ημέρες ύπνου, η πληγείσα περιοχή, όταν ο πόνος είναι λιγότερο έντονος, η ζέστη θα είναι χρήσιμη.

2. 

   Προστατέψτε τον τραυματισμό. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η εφαρμογή πάγου θα μειώσει το πρήξιμο και τη φλεγμονή, επιταχύνοντας τη διαδικασία επούλωσης. Η προστασία του τραυματισμού πρέπει να είναι το πρώτο βήμα που πρέπει να γίνει και αυτό απαιτεί την ακινητοποίηση του άκρου όσο το δυνατόν περισσότερο, οπότε σταματήστε να το μετακινείτε. εάν είναι απαραίτητο, χρησιμοποιήστε ένα μπαστούνι για να περπατήσετε.
   • Αυτό θα αποτρέψει άλλα μέρη του σώματός σας να επηρεαστούν από την επαναλαμβανόμενη προσπάθεια να φτάσετε με ένα λιγότερο άκρο.

3. 

   Αφήστε το πληγωμένο άκρο σε ηρεμία. Μόλις μπορέσετε να περιορίσετε την κίνηση του τραυματισμένου άκρου, μείνετε σε ένα άνετο και ασφαλές μέρος για να το ξεκουραστείτε. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε (ή να χρησιμοποιείτε καθόλου) το τραυματισμένο άκρο έως ότου επουλωθεί πλήρως.
   • Για παράδειγμα, εάν η πληγή βρίσκεται στον καρπό, αποφύγετε να σηκώσετε βάρος και να κάνετε πράγματα που απαιτούν να το κάμψετε. Αφήστε το να ξεκουραστεί για τουλάχιστον δύο ημέρες ή έως ότου ο πόνος εξαφανιστεί εντελώς.

4. 

   Απλώστε τον πάγο. Μέρος του πρωτοκόλλου PRICE είναι η χρήση του πάγου στο προσβεβλημένο μέρος. Χρησιμοποιήστε παγάκια, μια σακούλα γέλης, μια σακούλα κατεψυγμένων λαχανικών, ένα μπουκάλι κρύο νερό, βύθιση σε πάγο, κρύο μασάζ κ.λπ. Αφήστε για 15 έως 20 λεπτά, βγείτε και περιμένετε την ίδια ώρα πριν ξεκινήσετε ξανά.
   • Χρησιμοποιήστε αυτήν τη βάση χρόνου συχνά για τις πρώτες 24 έως 48 ώρες μετά τον τραυματισμό.

5. 

   Χρησιμοποιήστε συμπίεση. Είναι πολύ χρήσιμο όταν συνδυάζεται με κρύα θεραπεία. Όπως ο πάγος, χρησιμοποιήστε αυτήν την τεχνική για τις πρώτες δύο ημέρες. η συμπίεση περιορίζει τα αιμοφόρα αγγεία, μειώνοντας την εσωτερική αιμορραγία και το πρήξιμο.
   • Τυλίξτε την πληγείσα περιοχή με κρύους επιδέσμους ή χρησιμοποιήστε το σύστημα κρυο μανσέτα.

6. 

   Σηκώστε το τραυματισμένο άκρο. Εκτός από την ανάπαυση, τη συμπίεση και τον πάγο, είναι σημαντικό να σηκώσετε το άκρο για να βελτιώσετε την ανάρρωση. Η βαρύτητα θα φροντίσει να κρατήσει το αίμα μακριά από την πληγή και αυτό θα βοηθήσει στην επίλυση της φλεγμονής και του πρηξίματος, καθώς και στην ανακούφιση του πόνου.
   • Τα πόδια πρέπει να ανυψώνονται πάνω από τους γοφούς.
   • Τα χέρια πρέπει να αιωρούνται με σφεντόνα ή μαξιλάρι.
   • Κάντε την ανύψωση προτεραιότητα για τις πρώτες δύο ημέρες.

Μέθοδος 3 από 3: Γνωρίζοντας πότε να χρησιμοποιήσετε ψυχρή θεραπεία

1. 

   Κατανοήστε πώς λειτουργεί η ψυχρή θεραπεία. Ο άμεσος στόχος είναι η ανακούφιση του πόνου.Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να μειωθεί η κυκλοφορία του τόπου, να μειωθεί το πρήξιμο και η φλεγμονή που καταλήγουν να πιέζουν άλλα νευρικά άκρα. Ο πάγος ανακουφίζει τον πόνο από τη μείωση των αιμοφόρων αγγείων, μειώνοντας την τοπική κυκλοφορία.
   • Η ανάπαυση του άκρου, η ακινητοποίησή του και η άρση του είναι μέτρα που αποσκοπούν στην αποτροπή της συσσώρευσης υγρών στο σημείο της πληγής.

2. 

   Εφαρμόστε πάγο στη βλάβη μόλις εμφανιστεί. Είναι σύνηθες να μην γνωρίζουμε εάν οι κομπρέσες πρέπει να είναι κρύες ή ζεστές. να το θυμάστε σε μια εποχή ανάγκης, απλά σκεφτείτε ότι η θερμότητα διαστέλλει και χαλαρώνει τους μυς, ενώ το κρύο μειώνει τα αιμοφόρα αγγεία και συστέλλει την αναισθησία. Με αυτόν τον τρόπο, είναι εύκολο να ανιχνευθεί ποιος τύπος θεραπείας πρέπει να χρησιμοποιηθεί για οξεία (ψυχρή θεραπεία) ή χρόνια (θερμική θεραπεία) τραυματισμούς.
   • Οι οξύι τραυματισμοί είναι εκείνοι που συμβαίνουν μετά από ένα ατύχημα ή τραύμα, όπως πτώση, κλοτσιές του πλαισίου της πόρτας ή υποτροπιάζουσα κατά τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα.
   • Οι χρόνιοι τραυματισμοί είναι εκείνοι που προκαλούνται από RSI (επαναλαμβανόμενος τραυματισμός από στέλεχος) και άλλα προβλήματα υγείας, όπως η τενοντίτιδα.

3. 

   Χρησιμοποιήστε τον πάγο για καθορισμένο χρόνο. Η φλεγμονή και το πρήξιμο μειώνονται με την πάροδο του χρόνου. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο πάγος είναι πιο κατάλληλος για τις πρώτες ημέρες και μόνο μετά την εφαρμογή θερμότητας. Θυμηθείτε να αφήσετε τον πάγο για 20 λεπτά το πολύ και αφήστε το δέρμα να ξεκουραστεί για το ίδιο χρονικό διάστημα πριν από την επόμενη εφαρμογή.

4. 

   Περιμένετε λίγο πριν χρησιμοποιήσετε τη φωτιά. Μόνο αφού η ψυχρή θεραπεία έχει χρησιμοποιηθεί συστηματικά για δύο ημέρες και έχει περάσει η φλεγμονή, πρέπει να εφαρμοστεί η θερμότητα. Μια επιλογή είναι η εναλλαγή μεταξύ κρύου και θερμότητας. χρησιμοποιήστε την κρύα συμπίεση για 10 λεπτά και μεταβείτε στην καυτή συμπίεση, επίσης για 10 λεπτά. Αυτό θα αυξήσει την κυκλοφορία του αίματος στο χώρο και θα προωθήσει την επιτάχυνση της διαδικασίας επούλωσης.
   • Για τη συμπίεση θερμότητας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα μπουκάλι ζεστό νερό, μια θερμική σακούλα, μια πετσέτα βυθισμένη σε ζεστό νερό κ.λπ. Χρησιμοποιήστε ένα πανί μεταξύ του δέρματος και της συμπίεσης, για να αποφύγετε να κάψετε τον εαυτό σας.

Προειδοποιήσεις

• Άτομα με προβλήματα κυκλοφορίας όπως το "φαινόμενο Raynaud" (το οποίο επηρεάζει τα μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία στα άκρα) δεν πρέπει να χρησιμοποιούν ψυχρή θεραπεία.
• Επιπλέον, τα άτομα με υπερευαισθησία στο κρύο δεν πρέπει επίσης να το χρησιμοποιούν.
• Ένας τύπος υπερευαισθησίας στο κρύο είναι η αιμοσφαιρινουρία, η οποία προκαλεί την καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων γρήγορα.
• Ένας άλλος τύπος ευαισθησίας στο κρύο είναι οι κυψέλες ή η αλλεργία στο κρύο, η οποία προκαλεί ερεθισμό του δέρματος όταν η θερμότητα επιστρέφει στο σώμα.
• Μια άλλη μορφή είναι οι διάσημοι χυλοπίτες, οι οποίοι προκαλούν επίσης ερεθισμό του δέρματος μετά την έκθεση στο κρύο.
• Τα αναισθητικά μπορούν να παρέχουν ευαισθησία στο κρύο, καθώς το προσβεβλημένο άκρο δεν αισθάνεται τη θερμοκρασία και μπορεί ακόμη και να δημιουργήσει γάγγραινα.