Περιεχόμενο

• Βήματα
• Συμβουλές
• Προειδοποιήσεις

Η επιληψία σκύλου είναι πολύ επιβλαβής όχι μόνο για την υγεία του ζώου, αλλά και για τον ιδιοκτήτη του. Κατά τη διάρκεια μιας επιληψίας, ο σκύλος εμφανίζει επαναλαμβανόμενες επιληπτικές κρίσεις, οι οποίες συμβαίνουν λόγω μη φυσιολογικής ηλεκτρικής δραστηριότητας στα εγκεφαλικά κύτταρα. Μερικά σκυλιά θα έχουν μόνο μία κρίση κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Είναι ζωτικής σημασίας το ζώο να πάει σε έναν κτηνίατρο εάν πάσχει από αυτό το σύμπτωμα, καθώς μπορεί να επιδεινωθεί χωρίς κατάλληλη παρέμβαση. Για να βοηθήσετε έναν σκύλο με επιληψία, μπορείτε να κάνετε πολλά πράγματα, όπως η παροχή της απαραίτητης υποστήριξης για να επιβιώσετε από το επεισόδιο, η βοήθεια μετά την επιληψία και η λήψη των απαραίτητων μέτρων για την πρόληψη μελλοντικών επιληπτικών κρίσεων.

Βήματα

Μέθοδος 1 από 3: Βοηθώντας το σκυλί κατά τη διάρκεια μιας κατάσχεσης

1. 

   Παρηγορήστε το σκυλί. Θα φοβηθεί και θα μπερδευτεί κατά τη διάρκεια και μετά την κρίση της επιληψίας, οπότε είναι πολύ σημαντικό να κάνετε ό, τι μπορείτε για να τον βοηθήσετε να αισθανθεί πιο χαλαρός. Εάν οι επιληπτικές κρίσεις είναι συχνές, είναι σημαντικό ο ιδιοκτήτης να αναγνωρίσει τα σημάδια ότι μια κρίση βρίσκεται στο δρόμο, να προετοιμαστεί εκ των προτέρων. Εδώ είναι μερικά απλά βήματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να ηρεμήσουν το σκυλί:
   • Τοποθετήστε ένα μαξιλάρι ή ένα μαξιλάρι κάτω από το κεφάλι του. Αυτό θα σας βοηθήσει να προστατευτείτε από σοβαρές επιπτώσεις κατά τη διάρκεια της κατάσχεσης.
   • Μιλήστε στο ζώο χρησιμοποιώντας μια χαμηλή, χαλαρωτική φωνή. Πείτε, "Είναι εντάξει, φίλε. Καλό αγόρι." και "Μείνε ήρεμος, είμαι εδώ για να σε βοηθήσω."
   • Χαϊδεύστε το αργά, ώστε να σας ηρεμήσει. Αν θέλετε, τοποθετήστε το στην αγκαλιά σας ή κρατήστε το, αν είναι μικρό.

2. 

   
   
   Κρατήστε τα χέρια σας μακριά από το στόμα του σκύλου. Λέγεται ότι τα σκυλιά μπορούν να πνιγούν στη γλώσσα τους κατά τη διάρκεια των επιληπτικών κρίσεων, αλλά αυτός είναι ένας μύθος. Ο ιδιοκτήτης πρέπει να αποφύγει να τοποθετήσει το χέρι ή τα δάχτυλά του στο στόμα του ζώου κατά τη διάρκεια της κρίσης, διαφορετικά θα δαγκωθεί. Τα αντικείμενα δεν πρέπει επίσης να τοποθετούνται στο στόμα του ή θα υπάρχει κίνδυνος πνιγμού ή σπασίματος ενός δοντιού.

3. 

   
   
   Ηρεμήστε το σκυλί μετά την κατάσχεση. Είναι σημαντικό να αφήσετε το ζώο πολύ ήρεμο πριν λάβετε οποιαδήποτε άλλη απόφαση.Μερικές φορές, η κρίση μπορεί να επανεμφανιστεί εάν ο σκύλος προσπαθεί να σηκωθεί ή παραμείνει πολύ νευρικός πριν αναρρώσει πλήρως. Συνεχίστε να τον ηρεμεί και μείνετε κοντά του για λίγο μετά το τέλος της κρίσης.
   • Για να σας βοηθήσει να χαλαρώσετε, κρατήστε το περιβάλλον ήσυχο. Απενεργοποιήστε την τηλεόραση και μην αφήσετε περισσότερα από δύο άτομα να μείνουν στο δωμάτιο. Βγάλτε άλλα ζώα από το μέρος.

4. 

   
   
   Δώστε προσοχή στη διάρκεια των κρίσεων του σκύλου. Προσπαθήστε να περιορίσετε τη διάρκεια των κρίσεων. εάν το κινητό τηλέφωνο είναι κοντά, η μαγνητοσκόπηση της εκδήλωσης μπορεί επίσης να βοηθήσει στη διάγνωση από τον κτηνίατρο.
   • Εάν η κρίση συνεχίζεται για περισσότερο από πέντε λεπτά, μεταφέρετε το σκύλο σε κτηνιατρικό δωμάτιο έκτακτης ανάγκης το συντομότερο δυνατό. Οι μακριές κρίσεις μπορούν να επηρεάσουν τους αναπνευστικούς μύες, παρεμβαίνοντας στην ικανότητα αναπνοής του ζώου.

Μέθοδος 2 από 3: Θεραπεία του σκύλου μετά από κρίση

1. 

   Πάρτε το σε κτηνίατρο. Μετά την κατάσχεση, είναι σημαντικό να μεταφέρετε τον σκύλο στον κτηνίατρο για εξέταση. Θα γίνουν πολλές δοκιμές για να αποκλειστούν άλλες αιτίες που οδήγησαν στον σπασμό, βοηθώντας τον επαγγελματία να καθορίσει την καλύτερη επιλογή θεραπείας για το ζώο. Εάν τα τεστ δείχνουν αρνητικά αποτελέσματα, ο σκύλος μπορεί να πάσχει από μια πρωτοπαθή διαταραχή κατάσχεσης, η οποία θα αντιμετωπιστεί χρησιμοποιώντας φάρμακα που συνταγογραφήθηκαν από τον κτηνίατρο.

2. 

   Ρωτήστε για τις θεραπείες. Υπάρχουν πολλά φάρμακα που μειώνουν τον αριθμό και τη σοβαρότητα των επεισοδίων κατάσχεσης σε σκύλους. Τα περισσότερα από αυτά πρέπει να χορηγούνται καθημερινά και για το υπόλοιπο της ζωής του σκύλου. Μεταξύ των κύριων επιλογών είναι:
   • Φαινοβαρβιτάλη: είναι η πιο κοινή θεραπεία για σκύλους με επιληψία. Καταστέλλει την εγκεφαλική δραστηριότητα.
   • Βρωμιούχο κάλιο: αυτό το φάρμακο θα χρησιμοποιηθεί εάν η φαινοβαρβιτάλη προκαλεί προβλήματα υγείας. Το βρωμιούχο νάτριο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική λύση έναντι του βρωμιούχου καλίου. Και οι δύο μειώνουν τη δραστηριότητα των εγκεφαλικών κυττάρων.
   • Γκαμπαπεντίνα: αυτό το αντιεπιληπτικό συνδυάζεται συχνά με άλλο φάρμακο για να βοηθήσει στον έλεγχο των γενικευμένων επιληπτικών κρίσεων.
   • Διαζεπάμη: φάρμακο που χρησιμοποιείται γενικά ως ηρεμιστικό και όχι ως φάρμακο για τον έλεγχο των επιληπτικών κρίσεων, αλλά μπορεί να είναι μια επιλογή εάν οι επιθέσεις του σκύλου είναι συχνές και διαρκούν για μεγάλο χρονικό διάστημα.

3. 

   Να είστε προετοιμασμένοι να παρατηρήσετε ηρεμιστικά αποτελέσματα. Οι περισσότερες αντιεπιληπτικές θεραπείες θα προκαλέσουν μικρή υπνηλία στην αρχή, αλλά τα σκυλιά συνήθως συνηθίζουν το αποτέλεσμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο συνδυασμός φαρμάκων μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των ηρεμιστικών αποτελεσμάτων εάν το ζώο φαίνεται να τα αισθάνεται υπερβολικά.
   • Να θυμάστε ότι τα φάρμακα μπορούν να επηρεάσουν το συκώτι και τα νεφρά του σκύλου, οπότε εξετάστε προσεκτικά το κόστος-όφελος της θεραπείας σε σύγκριση με την ιατρική περίθαλψη για περιστασιακές κρίσεις.

4. 

   Συζητήστε με τον κτηνίατρό σας σχετικά με την εφαρμογή ηρεμιστικού σε καταστάσεις άγχους. Εάν ο σκύλος είναι πολύ νευρικός, τα ηρεμιστικά μπορεί να είναι χρήσιμα για την πρόληψη των επιληπτικών κρίσεων σε περιόδους πίεσης. Συζητήστε με τον κτηνίατρό σας για να μάθετε εάν υπάρχει πιθανότητα χορήγησης αυτού του τύπου φαρμάκων σε περιόδους μεγάλου στρες.
   • Εάν θέλετε, το ηρεμιστικό μπορεί να εφαρμοστεί σε καταστάσεις όπου ήδη γνωρίζετε ότι το ζώο θα φοβηθεί, όπως και στην Πρωτοχρονιά, όπου πολλά πυροτεχνήματα εκρήγνυνται.
   • Η χαλάρωση του σκύλου σε μέρες με πολλές επισκέψεις είναι επίσης καλή ιδέα, εάν ανησυχεί για την παρουσία ξένων.
   • Ακόμα και κατά τη διάρκεια καταιγίδων μπορεί να είναι απαραίτητο να καθησυχάσετε το σκυλί μέχρι να σβήσουν τα φώτα και οι θόρυβοι.

5. 

   Παρακολουθήστε την κατάσταση του ζώου. Η επιληψία σκύλου, αν και μπορεί να αντιμετωπιστεί στα περισσότερα σκυλιά, είναι ένα προοδευτικό πρόβλημα. Ακόμα και με φαρμακευτική αγωγή, ορισμένα ζώα συνεχίζουν να έχουν κρίσεις κατά καιρούς. Εάν οι επιληπτικές κρίσεις γίνονται πιο συχνές ή σοβαρές, πάρτε τον στον κτηνίατρο το συντομότερο δυνατό.
   • Να θυμάστε ότι καθώς ο σκύλος μεγαλώνει, οι επιληπτικές κρίσεις και οι επιληπτικές κρίσεις μπορούν να γίνουν πιο συχνές και σοβαρές.

Μέθοδος 3 από 3: Γνωρίζοντας περισσότερα για την επιληψία σκύλου

1. 

   Κατανοήστε τους τύπους επιληψίας που υπάρχουν. Τα σκυλιά πάσχουν από δύο κύριους τύπους επιληψίας: τον πρωτογενή και τον δευτερογενή. Η πρωτογενής επηρεάζει συνήθως τους νεότερους (κάτω των δύο ετών) καθώς είναι μια γενετική διαταραχή. Ωστόσο, μπορεί να εκδηλωθεί μόνο στην ηλικία των έξι ετών. Αυτή η κατάσταση είναι επίσης γνωστή ως ιδιοπαθή επιληψία. Δευτεροβάθμια μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία, συνήθως λόγω ενός άλλου προβλήματος που επηρεάζει το νευρολογικό σύστημα, όπως λοίμωξη, ασθένεια, εγκεφαλική βλάβη, εγκεφαλικό ή εγκεφαλικό όγκο.

2. 

   Μάθετε πώς να εντοπίζετε μια μερική κρίση. Σε αυτόν τον τύπο κατάσχεσης, ο σκύλος βρίσκεται στο πλάι του και διατηρεί το σώμα του άκαμπτο, ενώ κουνάει έντονα τα άκρα του. Μπορεί να ουρλιάζει, να σιελίζει, να δαγκώνει, να ουρήσει ή να αφόδευση κατά τη διάρκεια της κρίσης, η οποία διαρκεί από 30 δευτερόλεπτα έως δύο λεπτά. Θυμηθείτε ότι δεν έχουν όλα αυτά τα σκυλιά τέτοιου είδους κατασχέσεις. Μερικοί θα βιώσουν λιγότερο σοβαρές ή αξιοσημείωτες κρίσεις.

3. 

   Προσδιορίστε μια γενικευμένη κρίση. Ορισμένα σκυλιά μπορεί να υποφέρουν από επιληπτικές κρίσεις που προκαλούν τα ζώα να κινούνται με παράξενο τρόπο ή να επαναλαμβάνουν μια εξαντλητική συμπεριφορά, όπως το γλείψιμο ή το περπάτημα σε κύκλους. Δώστε προσοχή σε οποιαδήποτε ανώμαλη στάση που επιδεικνύει ο σκύλος. Εάν δεν είστε σίγουροι εάν αντιπροσωπεύει μια κρίση ή όχι, μιλήστε με έναν κτηνίατρο.

4. 

   Προσέξτε για σημάδια ότι πρόκειται να συμβεί κατάσχεση. Πριν από μια κρίση, ο σκύλος μπορεί να παρατηρήσει ότι κάτι δεν είναι σωστό και θα αρχίσει να αντιδρά. Ο ιδιοκτήτης θα παρατηρήσει ότι είναι διαφορετικός, δείχνοντας τις ακόλουθες συμπεριφορές:
   • Θα "κολλήσει" στον ιδιοκτήτη.
   • Θα περπατήσει με σταθερό ρυθμό.
   • Θα κλαίει.
   • Θα ρίξει.
   • Θα εμφανιστεί αναισθητοποιημένος ή μπερδεμένος.

Συμβουλές

• Αναζητήστε εξωτερικά "triggers". Τα φυτοφάρμακα ή τα προϊόντα καθαρισμού μπορούν να προκαλέσουν επιληπτικές κρίσεις σε σκύλους.
• Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να είστε εκεί για να βοηθήσετε το ζώο κατά τη διάρκεια της κατάσχεσης. Αυτά τα επεισόδια μπορεί να είναι εξαιρετικά τρομακτικά για τα σκυλιά, οπότε είναι σημαντικό ο ιδιοκτήτης να είναι ήρεμος και να κάνει την κατάσταση λιγότερο τρομακτική.
• Είναι υπέροχη ιδέα να αφήσετε μια παλιά πετσέτα κοντά κατά τη διάρκεια της κατάσχεσης του ζώου. Σε πολλές περιπτώσεις, τα σκυλιά δίνουν «σημάδια» ότι πρόκειται να εκκρίνουν ούρα ή κόπρανα. Όταν παρατηρήσετε ότι πνιγεί, ούρηση ή αφόδευση, η πετσέτα μπορεί να σας βοηθήσει να καθαρίσετε το δωμάτιο.

Προειδοποιήσεις

• Οι επιληπτικές κρίσεις που διαρκούν περισσότερο από πέντε λεπτά αποτελούν απειλές για τη ζωή του σκύλου. Πάρτε το στον κτηνίατρο αμέσως.
• Μην σταματήσετε ποτέ να χρησιμοποιείτε συνταγογραφούμενα φάρμακα ξαφνικά και χωρίς να μιλήσετε σε κτηνίατρο.